Yodiş // ChanBaek [Tamamlandı]

57-Bıçaklanma

Baekhyun

Abime Koreye dönmek istediğimi söyledim,abim başta ilgilenmese de sonra istediğimi anlamış ve biletleri almıştı.

Yarın akşamabilet vardı,hemen satın aldı.Ben de valizimi topladım,yanımda gizlice getirdiğim Chanyeol'ün tişörtünü de aldım ve sıkıca sarıldım,kokladım.

24 saat sonra;

Uçağa bindik,çok heyecanlıydım.Chanyeol'ü çok ama çok özlemiştim!!

Sonunda Koredeydim,evimdeydim ve huzurluydum.Abim burdaki arkadaşlarımı görmem onlarla vakit geçirmem sosyalleşmem için Luhan ile beni Koreye getirmişti.Kocaman,usta yodalı yatağıma uzandım ve gözlerimi kapadım.

Terler içinde ve korkarak kalktım,saat daha gecenin dördüydü.Telefonum çaldı arayan Sehundu.

Sehun
Baekhyun

"B-baekhyun..."

"Sehun! Ne oldu?"

"Donghae,Chanyeol'ü bıçaklamış."

O an dünyam durdu.

"Ch-chanyeol şu an nerde?"

"Olay yerindeyiz ambulansı bekliyoruz"

"Konum a-at"

"Baekhyun istersen hastaneye gel yarası çok kötü"

"Sehun konum at dedim"

Telefonu kapattım ve hazırlamaya başladım.Abim ve Luhan bana bakıyordu,Luhan yanıma geldi."Baek? "

"Luhan Chanyeol...b-bıçaklanmış"dedim."Ne? Nasıl? Kim dedi?"

"Az önce Sehun haber verdi olay yerindelermiş oraya gidiyorum"dedim."Ben de geliyorum seni yalnız bırakamam"dedi ve o da hazırlanmaya başladı.

Abim de hazırlanmaya başladı."Abi sen hastaneye gel lütfen"dedim."Asıl sen hastaneye gel"dedi."Abi lütfen!"diye bağırdım ve evden çıktım.Luhan da arkamdan geldi.

Yakın olan olay yerine doğru koştuk.Sehun'u görünce hızı arttırdım,derin nefes aldım.

Chanyeol yerde kanlar içinde yatıyordu."Chanyeol Chanyeol"sayıklamaya başladım.Chanyeol elini kaldırdı ve yanağıma koydu.Elini tuttum . Chanyeol'ün gözleri kaydı ve kapandı."Chanyeol! Chanyeol! Chanyeol uyan! Uyan! Uyan... Lütfen..."sonlara doğru sesim kesilmişti.Sehun ve Luhan beni çekti,'Hayır!' Diye bağırarak ağlıyordum."Chanyeol!" En son bana sakinleştirici verdiler,ağırlık hissi ile gözlerimi kapadım.

Uyandığımda ilk gördüğüm şey beyaz tavandı ve yanımdaki buhar makinesi.Kolum ağrıyordu...

Aklıma gelen kişi ile dondum.

Chanyeol...

O neredeydi?! Çok geçmeden kapım açıldı.Sedyedeki uzun bedene baktım,gözlerim doluydu.Karnına baktım,bandaj vardı.Kaslarının üstündeki bandaj mükemmel vucüdu gizleyemiyordu.

Hemşireler çıkınca Chanyeol'a yaklaştım,saçlarını okşadım.Aniden içeri Young Mi annem geldi."Chanyeol! Oğlum.
.."dedi ve oğlunun saçlarını sevdi.Annemden hiç böyle bir sevgi alamadan annem ölmüştü."Kim yaptı bunu oğluma?!"diye bağırdı."A-anne...Benim yüzümden..."dedim.

"Benim yüzümden...b-bana platonik biri va-var Donghae...Chanyeol'ü o bıçaklamış"dedim."Benim yüzümden..."dedim ve ağlamaya başladım.Young mi annem bana sarıldı,"Senin suçun yok bebeğim...Hepsi o pisliğin suçu"dedi.

"Chan-chanyeol...Yodiş...Bizi...beni asla bırakma...Lütfen..."diye fısıldadım."Sen benim ailemsin..."

Chanyeol öksürmeye başladı."Chanyeol!"bağırdım."Oğlum!"dedi .Doğrulmaya çalıştı ama bıçak yarası yüzünden kalkamadı ve acıyla inledi."Chanyeol dinlenmelisin"dedi."İstemiyorum anne"diye cevap verdi."Chanyeol lütfen dinlen dinlenmelisin"dedim.Gozlerime baktı ve oflayarak yatağa geri uzandı.

Yazar moduna göre yazıyordu😅