Baekhyun
"Peki neden yarı çıplağız?"diye sordu Chanyeol."Sen yaptın ben de sana ders olsun diye tekrar giymedim artık daha içmezsin zaten içersen videoya çeker annemlere gösteririm"dedim.
"Off! Hiç bir şey hatırlamıyorum"diye bağırdı."bir de hemen sarhoş olmuşsun"dedim."normalde daha dayanıklıyımdır"dedi.Kesiiiin canım kesin.
"Üstümü giyeceğim"dedim."yani?"dedi Chanyeol."eh,çıksana"dedim."göreceğimi gördüm göreceğim başka bir şey kalmadı"dedi.Bu benimle dalga mı geçiyordu? "Sen yine de arkanı dön " dedim."senden etkilenecek değilim ama öyle olsun"dedi ve arkasını döndü.Yorganın içinden çıktım ve tanrı aşkına! Tişörtüm neredeydi? "Tişörtüm Nerede?"diye sordum."Ne bileyim ben ya?"dedi.Aramaya devam ettim,en sonunda buldum.Chanyeol'ün önünde."gerizekalı önünde ya! Versene!"diye bağırmaya başladım.Chanyeol gülmeye başladı."neden almayı denemiyorsun?"dedi."Ya! Versene şunu Park Chanyeol!"diye bağırdım.Tüm gücümle Chanyeol'ü devirmeye çalıştım,dakikalarca denedim,heralde bir an boşluğuna gelmiş olmalıydı ki Chanyeol'ü yatağa doğru devirmiştim.
Elinde hala tişörtüm,ikimizde yarı çıplak ve yataktaydık."Baekhyun biliyorum benden hoşlanıyorsun ama bu kadar belli etme"dedi."Ya!sus be!"diye bağırdım ve yan taraftaki yastıkları alıp Chanyeol'a vurmaya başladım.Son yastıkla da vurucaktım ki bileğimi yakaladı.
"Tamam,yeter"dedi ve tişörtümü verdi.Üstünden kalktım,Chanyeol ayaklanıp aşağı indi."domates!" Diye bağırdım ve gülmeye başladım.
"Sus be!"diye bağırdı Chanyeol."Sos bo!"diye taklit ettim onu.
Ve üstümü giydim,banyoya girdim,yüzümü ve ellerimi yıkadıktan sonra kapıya ilerledim.Kapıyı açamadım.Bu Chanyeol'ün intikamıydı kesin.Kapıyı yumruklamaya başladım."Chanyeol! Chanyeol! Chanyeol!"
Bir süre sonra sesim kısılmaya ve gözüm kararmaya başladı.Klostrofobim(kapalı alan korkusu) vardı ve bunu sadece annem ve babam dediğim insanlar biliyordu.
Chanyeol ve Yoora abla bilmiyordu,gerçi bilse de yapardı."Baekhyun?"
Gözlerim kapanmadan hissettiğim son şey birinin beni kucakladıydı...
Chanyeol
Sadece Baekhyun'a şaka yapmak istemiştim ama Baekhyun'un klostrofobisi olduğunu öğrendim."doktor bey iyi değil mi?"diye sordum."iyi merak etmeyin biraz dinlensin çok yormayacaksanız içeri girebilirsiniz"dedi.
"Teşekkür ederiz"diyip içeri girdim,Baekhyun'un solgun tenini görünce içim acıdı."Baekhyun " diye seslendim yavaşça.Hmladı ve gözlerini ovaladı."Chanyeol?"
"Baekhyun ben...özür dilerim"dedim."Chanyeol şimdi konuşmak istemiyorum beni yalnız bırakır mısın?"dedi."Tamam,ama sadece sen istiyorsun diye gidiyorum"dedim.
Baekhyun bana arkasını döndü,ben de odadan çıktım...
Baekhyun
Bazen diyorum ki neden ben? Neden sevdiğim insanlar bana şaka da olsa hep kötü davranıyor? Ben ne yaptım? Sessiz Sandığım ağlamam kuvvetleşti.
"Baekhyun? Baekhyun! Neden ağlıyorsun? Canın mı yanıyor?" Bu Chanyeoldü."Hayır yok bir şey öylesine"dedim."Baekhyun kimse öylesine ağlamaz"dedi."ben ağlarım"dedim."neden?"diye sordu."çünkü ben Baekhyunum kimse değil"dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yodiş // ChanBaek [Tamamlandı]
Fanfiction❝Annesi ve Babası cinayete kurban gitmiş 4 yaşındaki Byun Baekhyun ve polis Park Sungjin'in 4,5 yaşındaki oğlu Park Chanyeol'un hikayesi...❞ | 22.11.2018 - 12.11.2020 |