KARANLIK YÜZÜM

GERÇEKLER

Oylamayı unutmayınız...

"Niye söylemedin"

"Lan olum işte başınızı bela ya sokmak istemedim"

"Bunun belayla alakası yok kardeşim biz her zaman yanında olacagîm HERZAMAN"
Okuldaydık ali ve açelya ya soylemistik azarlanıyorduk.. Açelya bana döndü
"Ya sen mercan niye birsey demedin"

"Niye desin iki si kafa kafaya vermiş iş yapıyorlar"

"Aldık ya ona bak hem semih söyleme dedi bende söylemedim"

"İyi *** yemişsin nediyim"

"Tamam kardeşim ya kızmayın Özür dilerim bi daha sizsiz iş yapmayız"

"Siz nasıl becerdiniz orası ayrı bensiz iyi başarmışsıniz afferim"
Göz devirdim
"Bay ego da konuştu"
"Affetinizmi?" Aynı andak sorduk
"Tamam affetim bir daha olmasın"

Açelya ve ali ye öpücük kondurdum ucuz atlatmîştık
Semih e dönerek
"Eee şimdi napıyoruz Savaş konusunda"

"Ali yle gideceğiz oraya ne sakladığına bir bakalım"

Benden önce açelya atladı
"Hop hop ne alisi bizde geliyoruz "

"Ya ama"

"Sus nokta bitti"

"Emir büyük yerden tamam beraberiz"

...

Savaşın derste olduğuna emin olduktan sonra hemen spor salonuna gittik şansımıza az kişi vardı kimse çakmazdı
"Şurda dolap tarafi"
"Kızlar siz gözetleyin birisi geldiginde kapıya vurun"
"Tamamdir" açelya ve ben kapının orda gözetlemeye başlarken semih ve ali içeri girmislerdi..

SEMİHİN AĞZINDAN:

içeriyi kolaçan ettikden sonra dolaplara baktım gerçek den çoktular
"Semih burda çok dolap var tek tek denersek çok zaman kaybederiz"
"Üzerlerinde isim var mı bi bakalim" dolapların üzerine göz gezdirdim anahtarin üzerinde olduğu gibi dolaplarında üzerinde ad ve soyad larinin baş harfleri vardı
"Ali sen sagdaki ben soldaki dolaplara bakayım s.a bulunca söyle"
"Tamam o iş bende"
Dolapları tek tek bakıyordum nerdeydi bunun dolabı ...
"Buldum burda ali"
"Bakayim"
Elimde ki anahtari dolabın deligine yerlestirdim ve döndürdúm
Dolabın içinde bir kaç tane mektup vardı
"Bunlarda ne"
"Bilmiyorum" o sırada kapı tıklandı
"Birisi geliyor hemen alalım
ve mektupların hepsini aldikdan sonra hızlıca dolabı geri kilitleyip odadan çıktık mercan ve açelya yi görüp hızlıca uzaklaştık
...

Mercanın Ağzından:

Bizim evdeydik Hepimiz masada duran mektuplar a bakıyorduk semih düsüncelere dalmıştı içinde ne olacağından mi korkuyor du acaba bu korkuyu yenip açması gerekiyordu savaş neden saklamaştı ki bu mektuplari bu kadar önemli olan neydi

"Kardesim iyi misin?" Alinin bu sorusuyla semihe yöneldik
"Sanirim iyiyim" sesi titrek çıkmıştı

bence semih belli etmiyordu ama savaş ı seviyordu yine de ve bu mektuplarda ne olduğunu öğrendiğinde üzüleceginden bile korkuyor olabilir...