KARANLIK YÜZÜM

İyi miyim ?

Bu acımasız dünya yine bir ruh almıştı gözümün önünde Uğur'un cansız bedeni yere serilmişti ardı ardına kesilmeyen teyzemin çığlıkları içimde ki ateşi daha da körüklüyordu gözüm kararıyor hızlı hızlı nefes alıyordum sanki dünya gözümde yavaşlıyor her şey ağır çekim de oynuyordu adamlar birer birer kaçmaya hazırlanırken Semih'in belinde ki silahı alıp gökyüzüne iki el silah ateşledim adamlardan bir kaçı olduğu yerde kaldılar diğerleri arkasına bakmadan gözden kayboldu grubun lideri gözlerimin içine baktı elimde ki silahı ona doğrulttum.

"Mercan o silahı bana ver."

Semih'i duymamıştım bile sadece silahın ucundaki o adama odaklanmıştım Semih bana doğru bir adım attığında ondan uzaklaştım.

"Semih yaklaşma."

"Mercan bunu yapmak zorunda değilsin."

"Bunlar yüzünden içimde ki ateş hiç dinmeyecek."

"Onlardan birini vurduğunda bu senin ne faydana olacak."

"Semih nefret ediyorum bu insanlardan beni olmak istemediğim bir insana çeviriyorlar."

"Mercan bunu değiştireceğiz ama birisini öldürdüğün zaman işler daha da zorlaşır."

Silah tutan ellerim titriyordu evet intikam istiyordum ama bir insanın canına kıymak beni korkutuyor güçlü kalamıyordum bunu istemiyordum içimde ki ateşi onlar yaratmıştı tek dindirecek kişi onlardı

"Mercan."

"Teyze."

Teyzemin ellerinde kan gözleri dolu bir şekilde ayağa kalktı.

"Mercan yapma."

"Teyze şu haline bak ölmeyi hakkediyorlar."

"Mercan eğer o silahı çekersen karşındaki insanlara kendini yem vermiş olacaksın onlarda senin böyle biri olmanı istiyorlar kendine gel onlara karşı olacaksan onları sevindirmeyeceksin."

Teyzem bana her defasında daha da yakınlaşıyordu.

"Mercan ne olur indir o silahı seni böyle görmek beni daha da yıpratıyor lütfen bize annene ve babana bunu yapma seni böyle görmek istemezler."

Titreyen ellerimden teyzem silahı almıştı artık gözyaşlarımı serbest bırakmıştım karşımda ki adam hızla oradan uzaklaşırken Semih arkasından tam gidecekken teyzem durdurmuştu.

Teyzem bana sıkı sıkı sarılırken oda dayanamamıştı ellerim Teyzemdeyken gözlerim yerde yatan uğurdaydı.

"Şşt sakin ol derin derin nefes al mercan."

"Teyze çok özür dilerim bunları benim yüzünden yaşadın."

"Mercan hiç bir şey senin suçun değil."

"Sana zarar verdiler mi?."

"Hayır."

Teyzem gözyaşlarımı silip Uğura baktı canı çok yanıyordu sevdiği adam gözlerinin önünde ölmüştü onun için o kadar çok üzülüyordum ki merak etme teyze sana ve bana bunu yaşatanların karşısına çıkacaktım o zaman göreceklerdi Mercan Ateş'in kim olduğunu sadece sabırlı olmalı ve aklımla hareket etmeliydim bugün adamlarının birine silah doğrulttum en sonunda bunu yaptıran asıl kişiyi yani seni bulduğum da silahı doğrultmakla kalmayacak ateşleyeceğim sana karşı en ufak merhametim artık yok.

***

Eve gelmiştik Teyzemi odama götürmüştüm duş alıp uyayacağını söyledi ağlamaktan tükenmiş berbat bir haldeydi onu yalnız bırakmam onun için iyi olacaktı kafa dinlemeliydi onu çok iyi anlıyordum benim zor zamanlarım da aynı şeyleri yaşamıştık insan acıya bir müddet sonra unutmasa da alışır kalbin de her zaman bir köşede durur ama eskisi kadar acıtmaz.