just a fan ( 1D & 5sos )

Chapter 5.

Met mijn mond open en grote ogen kijk ik mijn moeder aan. Hoe kan ze nou zoiets zeggen? Ze meent het toch niet?

"M-meen je dit?" Vraag ik zacht.

"Je hebt me goed gehoord. En je hebt ze toch al vaak genoeg gezien deze eene keer niet zal toch niet veel uitmaken." Zegt ze streng en emotieloos.

Met tranen in mijn ogen ren ik naar boven naar mijn kamer en ik doe de deur achter me op slot. Hoe kan ze nou zoiets zeggen? Ik ga hoe dan ook naar dat concert morgen en er is niemand die me tegen kan houden. Ik kijk nog een paar filmpjes en foto's van one direction om rustig te worden en val daarna in slaap.

*Volgende dag, 6 uur 's ochtends.*

'bzzzzzzz bzzzzzz bzzzzz bzzzzz'

Ik spring zowat uit mijn bed als ik mijn wekker hoor. Ik heb hem op trillen gezet zodat er niemand anders wakker word. Ik verzorg me snel, kam mijn haren even door en doe wat make-up op. Ik pak mijn rugzak en stop daar alvast een kam, mijn ipod, boek en ov-chipkaart in. Ik loop zo rustig mogelijk naar onder en maak me in de keuken een paar broodjes voor vandaag. Ik pak wat geld en de ticket en nog ander eten en drinken en stop dat in mijn tas. Ik maak een briefje met daarop:

Ben naar concert, pas laat thuis.

Je hoeft me niet te bellen om te zeggen dat ik terug moet komen want ik kom toch niet.

xxx

Snel kijk ik nog een laatste keer door mijn tas zodat ik zeker weet dat ik alles heb. Ik pak mijn huissleutels en loop dan naar de voordeur. Ik maak de deur zo zacht mogelijk achter me dicht en loop dan naar het treinstation, gelukkig is het maar een paar minuten lopen vanaf hier. Niet te geloven dat mijn plan om gewoon eerder op te staan geholpen heeft. Ook al ben ik wel moe want zo heel lang heb ik niet geslapen, maar ik kan altijd nog even in de trein slapen want het word een lange reis van 2 uur ofzo.

Eenmaal op het station aangekomen is het veel rustiger dan ik verwacht had. Het is wel heeel vroeg maar ik dacht dat heel veel meiden het idee hadden om extra vroeg te vertrekken vooral als de reis ook nogal lang duurt. Er zijn alleen een paar mensen die waarschijnlijk op het station werken en een paar zaken achtige mensen.

Als ik al langer als een halfuur te wachten sta komt mijn trein eindelijk aan. Rustig loop ik de trein in en zoek een plekje om te zitten, dat niet zoo heel moeilijk is want er zitten maar 3 mensen ofzo in de trein. Ik pak mijn boek en begin te lezen, zo zal de tijd wel sneller voorbij gaan.

*Aangekomen bij de Amsterdam arena.*

Nu ik voor de arena sta dringt het pas echt tot me door dat ik wel heel dichtbij de jongens van ons direction ben en nog veel belangrijker, dat ik ze over een paar uur zie!! Er staan nog niet heel veel mensen in de rijen gelukkig maar! Omdat ik een VIP passje heb en dus als een van de enige al eerder naar binnen mag zal het sowieso niet zo heel druk zijn bij mijn rij hoop ik. Nu moet ik mijn rij alleen nog vinden. Ik kijk om me heen maar ik zou echt geen idee hebben waar ik mijn rij kan vinden.

"Hallo??" Hoor ik een vriendelijke stem zeggen. Ik kijk om en zie vrouw staan.

"Hoii." Zeg ik vriendelijk terug.

"Kan ik je ergens mee helpen? Je lijkt nogal verdwaald?" Vraagt ze vriendelijk.

"Oww ja ik probeer mijn rij te zoeken. Maar ik kan hem niet echt vinden..."

"O je bent hier dus voor het concert! Dan heb je geluk want ik werk hier, in welke rij moet je zijn?" Inderdaad valt het me nu pas op dat ze een Amsterdam arena t-shirt aan heeft.

"Uhmm de VIP rij."

"Oke, volg mij maar ik zal je wel laten zien waar het is." Ik doe wat ze zegt en loop achter haar aan.

"Hier is het al." Zegt de vrouw vriendelijk. Ik kijk naar de rij en er staat nog niemand. Dan ben ik dus de eerste!

"Dankjewel." Zeg ik met een vrede glimlach op mijn gezicht.

"Geen probleem. Nog veel plezier vandaag!" Zegt de vrouw en loopt weer weg.

Echt geen wonder dat ik de rij niet kon vinden het licht nogal afgelegen aan de achterkant van het stadion. De enige mensen die er tot nu toe zijn zijn 2 bewakers die met elkaar aan het praten zijn en ik. De bawakers zeggen 'hoi' als ze me zien en ik lacht vriendelijk terug, daarna gaan ze weer gewoon door met hun gesprek.

Als ik op mn telefoon wil kijken om te kijken hoe laat het is word ik gebeld dood mijn moeder... Laat ik maar opnemen om te kijken wat ze te zeggen heeft.

"Ho-"

"Emma kom nu naar huis onmiddellijk!!" kapt mijn moeder me af.

"Ook goeiemorgen mam."

"Emma nu naar huis komen!!" Schreeuwt ze door de telefoon heen.

"Nee, ik ben er nu al dus t zou zonde zijn om terug te gaan." Zeg ik emotieloos terug.

"Als je nu niet meteen terug komt dan kun je beter nooit meer terug komen!" En met dat gezegd hangt ze op.

(A/N) sorry duurde weer lang he?? ik probeer sneller te uploaden maar t lukt gewoon niet echt altijd. ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden want ik denk dat t verhaal nu pas echt leuk gaat worden!!

vote,

comment,

follow!

it would mean a lot to me!❤

liefssss. xxx