Hoofdstuk 18.

17 2 0
                                    

Ik sta na een tijdje buitenadem stil als ik de voetstappen van de man niet meer hoor. Ik pak mijn telefoon tevoorschijn en stuur een berichtje naar Niall, hij is de enige die weet van die enge man.

Van Emma aan Niall: help!! Hij is er weer!!

Nadat ik het bericht verzonden heb hoor ik voetstappen achter me. Ik draai me om om te kijken wie het is maar door een klap val ik op de grond en al snel zie ik niks meer.

Niall POV:

Ik heb een hele gezellige dag gehad met de jongens, we hebben vooral veel geoefend voor de show van morgen. Het is altijd zo leuk om in London op te treden.

Ik kijk naar buiten en het begint al best donker te worden. We hebben al een tijdje niks van Emma gehoord. Maar London is ook best groot dus ze zal wel wat tijd nodig hebben om echt alles een beetje te zien.

Mijn telefoon trilt door een berichtje en ik ontgrendel mijn telefoon meteen om te kijken wie het is.

Van Emma aan Niall: help!! Hij is er weer!!

"Fuckk!" Zeg ik uit stress en de hoofden van de jongens gaan allemaal mijn kant op. Ik hoef niet lang na te denken wie ze met 'hij' bedoelt. Is die vent echt zo gestoord om haar helemaal te volgen?

"Wat is?" Vraagt Zayn nieuwschierig.

"Uhh ik.. Ik heb een berichtje van Emma.." Zeg ik zacht en ik laat ze het berichtje zien.

"Wie is die hij ??" Vraagt Liam bezorgd.

"Uhmm.. Weet je nog die avond van jullie date?" Vraag ik zacht.

"Ja tuurlijk dat was gister. Wat heeft dit ermee te maken?" Vraagt hij en hij ijsbeert door de kamer heen.

"Nou toen ze weg liep volgde een man haar in het park. Ik weet niet wat hij van haat wou maar gelukkig was ik er toevallig." Zeg ik langzaam en ongemakkelijk.

"Waarom hebben jullie er niks over gezegd?!" Zegt Harry opeens boos en hij gaat met zijn hand door zijn bruine krullen.

"Weet ik veel! Maar dat is nu ook niet belangrijk! We moeten weten wat hij met Emma heeft gedaan!" Zeg ik

"We moeten haar vinden!" Zegt Louis en ik zie de bezorgdheid in zijn ogen en als ik rond kijk in de kamer zie ik dat iedereen bezorgd is.

"Oke we splitsen op en lopen rond London misschien zien we wel iets." Zeg ik en ik pak mijn jas.
Emma POV:

Ik doe mijn ogen open en ik zie een beetje wazig. Ik zit op een koude vloer en kijk om me heen de kamer rond.

Er is niks speciaals aan de kamer gewoon een kamer met een klein lampje, een klein raam en een deur.

just a fan ( 1D & 5sos )Where stories live. Discover now