just a fan ( 1D & 5sos )

hoofdstuk 22.

Liam POV:

Ik kon het gewoon niet ik vond het al erg genoeg dat iemand dit emma heeft kunnen aandoen en nu heeft ze ook nog eens geheugenverlies? Ze weet nieteens meer wie ik en de jongens zijn... Alles is weg uit haar geheugen. De momenten dat we samen in een deuk van het lachen lagen, de momenten dat ze huilde en ik mijn armen om haar heen sloeg als bescherming, de momenten die ze met de andere had. Alles is weg...
Emma POV:

"Wat is er met hem??" Vraag ik verward.

"Ik denk dat hij het heel even moeilijk heeft met dit alles." Zegt harry met een kleine glimlach op zijn gezicht. Ik vorm een simpele 'oh' met mn mond en zeg er verder niks meer over.

"Waarom ben ik eigenlijk hier?" Vraag ik hopend om wat antwoorden te krijgen. De jongens kijken elkaar aan en knikken maar ik heb geen idee waarom en eigenlijk maakt het me best wel bang.

"We wouden je eigenlijk alles uitleggen met liam erbij maar sinds dat liam het niet aan kan en jij je antwoorden nodig hebt zeggen we het je nu maar." Zegt zayn.

"Wij zijn van de boyband one direction en je bent een grote fan van ons. Toen je bij ons laatste concert in nederland was heeft luke van 5sos gevraagd of he het leuk zou vinden om met hun te chillen en als verassing hadden ze geregeld dat je ons kon ontmoeten. Je kreeg een sterke band met liam die je wou helpen omdat je leven niet helemaal perfect was en om je echt goed te kunnen helpen bedacht hij dat je met ons op tour kon. Toen we net in london waren wou je de stad in je eentje verkennen maar toen werd je ontvoerd." Zegt harry en tranen rollen over mijn wangen. Opeens zie ik alles voor me  gebeuren.

Als ik naar de deur kijk zie ik liam staan.

"Liam." Is het enige wat ik kan zeggen en de tranen beginnen nog harder te stromen. Liam loopt richting het bed waar ik op zit en de andere jongens lopen de kamer uit. Liam zegt niks maar kijkt me alleen in mn ogen en knuffelt me stevig.

"Ik dacht dat ik je kwijt was." Zegt hij met een gebroken stem.

"Nooit." Zeg ik terug.
Liam POV:

"NEE LAAT ME GAAAAN!"Ik schrik wakker van emma die naarst me licht. Ze praat of beter gezegd schreeuwt in haar slaap, het zweet staat op haar voorhoofd en ze maakt rare bewegingen met haar armen.

"Emma?" Zeg ik eerst rustig maar het helpt niet.

"Emma??" Zeg ik deze keer harder en ik probeer haar wakker te schudden.

"Wat?!?" Schrikt ze wakker en gaat rechtop zitten.

"Sorry ik wou je niet laten schrikken maar je had een nachtmerrie. Waarover?" Vraag ik rustig.

"Z-ze zitten achter me aan.." Zegt ze en de tranen lopen over haar wangen heen.

"Emma je hebt ons. Hier kunnen ze je geen pijn meer doen." Zeg ik en ik leg mijn armen om haar heen.

"NEEE! WANT OP EEN DAG HEBBEN JULLIE ANDERE DINGEN TE DOEN EN BEN IK ALLEEN! HELEMAAL ALLEEN!" Zegt ze met paniek in haar ogen en ze slaat mijn armen weg.
(A/N) Okee hier is weer een nieuw hoofdstukk! Nog een gelukkig nieuwjaar!❤
Als bijlage een foto van "emma" aka zoe sugg!
Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden!!❤
Vote?
Comment?
Follow?
Liefsss. xxx