just a fan ( 1D & 5sos )

Chapter 2.

Emma's POV:

De bel voor het eerste uur is al gegaan en ik zit nogsteeds op de wc. Alles wat Lisa, Tess, Eva en Fenna zeiden blijft maar door mijn hoofd heen spoken en er komen telkens vragen in me op zoals:Waarom moeten ze mij altijd hebben?

Wat heb ik verkeerd gedaan?

Waarom zeg ik niet gewoon wat terug?

Hoe kan ik ze laten stoppen?

Wat moet ik doen?

Alle gedachtes worden me teveel en ik moet rustig worden. Er is maar een ding wat ik nu kan doen ookal ben ik er niet trots op... Ik pak mijn telefoon tevoorschijn en haal mijn mesje uit mijn hoesje, trek mijn mauw omhoog en zet het mesje op mijn arm neer. Ik zucht nog een laatste keer en dan ga ik met het messje over mijn arm heen zodat er allemaal bloed tevoorschijn komt. Na een paar minuten hou ik al op omdat ik me herinnerde dat ik echt naar mijn les moet die vast en zeker al begonnen is. Ik kijk voor de zekerheid of er niemand meer op de wc is. Gelukkig is er niemand meer op de wc dus het is vijlig om het wc hokje uit te lopen. als ik het hokje uit gelopen ben loop ik naar de kraan toe om mijn arm schoon te maken. Ik trek mijn mauw over mijn nieuwe wonden heen zodat niemand ze kan zien en loop naar mijn kluisje toe om de boeken voor de komende 2 uur te pakken en loop daarna na mijn eerste les toe.

Ik klop op de deur van mijn lokaal en loop daarna rustig naar binnen. 

"Fijn dat je nog gekomen bent, ik hoop dat je een goed exuus hebt?" Zegt mvr. Schobbe op een redelijk geeriteerde toon. Volgensmij is er iemand met het verkeerde been uit bed gestapt??Omdat iedereen in de klas me aankijkt word ik zo nerveus dat ik niet meer weet wat ik moet zeggen.

"E-excuus?" Zeg ik zachtjes en ik hoor een paar kinderen lachen.

"Ja excuus, ik neem aan dat je een reden hebt waarom je telaat bent, of niet?" Zegt ze nu nog geeriteerder,

"owww jaa... Uhmmm... Ik had me verslapen, sorry." Natuurlijk kon ik niet zeggen dat ik mezelf opgesloten had in een wc hokje dusja dan maar zeggen dat ik me verslapen heb.

"Oke dan, ga nu maar snel op je plek zitten want je houd mijn les op."Ik doe wat ze zegt en loop naar mijn plek toe.

Als ik op mijn plek zit kijk ik even in de richting van mijn vriendinnen ze kijken me bezorgd en vragen aan. Ze zullen het vast raar vinden dat ik telaat ben waat ik kom zowat nooit telaat. Ik geef ze een klein glimlachje om ze te laten weten dat er niks aan de hand is. Ik kan aan ze zien dat ze het niet geloven dus ze zullen me in de pauze wel vragen wat er was. Nu heb ik dus 2 uur om een goede geloofwaardige smoes te bedenen, dat gaat me wel lukken... Liegen tegen mijn beste vriendinnen is slecht dat weet ik, maar ik moet wel. Ik wil ze niet lastig vallen met mijn problemen die waarschijnlijk totaal nergens op slaan.

Na 2 uur les die niet voorbij leken tegaan heb ik eindelijk pauze maar voordat ik naar de vaste plek van mij en mijn vriendinnen loop ga ik eerst nog even met Zoë naar mijn kluisje om mijn boeken te wisselen.

"Ummm Emma, ik moet je nog wat zeggen.." Zegt Zoë heel serieus terwijl ik mijn kluisje open maak.

"Okee tell meeee." Zeg ik zo serieus mogelijk terug.

"Beloof je niet boos te worden??"

"Nee tuurlijk niet! Zeg nou maar wat er is want ik word nieuwschierig!!"

"Oke.... Ik mag niet meer naar het concert..." Wat?? En dit zegt ze nu pas? Het concert is morgen al! Maar ik heb beloofd niet boos te worden dus ik blijf zo rustig mogelijk. Eigelijk ben ik ook helemaal niet boos of zo ik ben meer teleurgesteld. Ik had me er gewoon zoveel op verheugd om samen met mijn beste vriendin naar het concert van mijn helden te gaan.

"Wat? Meen je dit? Hoezo mag je niet?" Is het enige wat ik kan zeggen.

"Nou weet je nog dat feest waar ik zaterdag naartoe was?" Ik knik rustig ja, ik weet dat ze een of ander verjaardags feest had van andere vrienden van dr. "Oke ja, ik was dus die aond telaat en ook nog eens dronken thuis gekomen dusja toen werden mn ouders natuurlijk super boos en kregen we ruzie. Als straf mag ik niet meer van ze naar het concert gaan. Ik heb gedaan wat ik kan echt! Maar zebleven erbij dat ik niet meer naar het concert mocht, sorry..."

"Uhmm oke het is al goed"

"Vind je het echt niet erg?"

"Tja het is wel jammer maar het is al goed. Ik ga wel alleen." zeg ik met een glimlach en ik maak mijn kluisje weer dicht.

"Echt sorry."

"het is niet erg! Maar zullen we dan maar naar de rest gaan?" En met dat gezecht liepen we naar de rest.

*

"Heeeeeeeeeeeey Emma en Zoë!!" Roept  Lotte blij als ze ons ziet.

"heeeeey!!" Zeggen zoe en ik allebij in koor.

"Maar Emma waarom was je telaat vanochtend? Had je je echt verslapen?" Vraagt Louisa nieuwschierig.

"Ja, ik was mijn wekker vergeten aan te zetten."  

"Ohh oke lekker slimm hahaha." Zegt Louisa lachend en ik lach met haar mee.

"Maar Emma ik zag je vanochend nog op school lopen..."  Zegt Kira opeens en ik val stil. Hoe kan ik me hier nou weer onderuit praten??

(A/N) Sorry dat het zo lang duurde voor een nieuw hoofdstuk maar ik had niet meer zoveel tijd. Ik ga echt proberen zo vaak mogelijk een nieuw hoofdstuk er op te zetten!! Ik had trouwens gister geprobeerd dit hoofdstuk erop te zetten maar er was iets mis gegaan en ik was te moe om het hoofdstuk helemaal opnieuw te schrijven dus ik wachte maar tot vandaag.

Ik hoop dat jullie het verhaal een beetje leuk vinden!!

fan,

vote,

comment.

 It would mean a lot to me. <3 

liefsss. xx