We are undercover now

1-Continue

5 μήνες μετά

Τρεχώ , τρεχώ να ξεφυγώ ακούω το περιπολικό ,μια ζωή  που εγώ δεν ζήτησα ποτέ , έχουν αλλάξει τόσα πολλά , εγώ , ο Άλεξ συμπεριφέρεται σαν να μήν με έχει γνώρισει ποτέ του.

Άτομα που ήταν μια σταλιά για εμένα έγιναν η καθημερηνότητα μου. Αλλά ας το πάρουμε απο την αρχή

...

Γουίλ-λοιπόν αυτό είναι το δωμάτιο  σου , βολέψου και έλα να σου δείξω και  τον υπόλοιπο χώρο.

Νεύω θετικά και ακουμπάω την κούτα με τα πράγματα μου κάτω στο πάτωμα , κοιτάω τον ευατό μου στον καθρέυτη , τη γλυκό κοριτσάκη που ήμουν κάποτε , πρέπει να αλλαξώ , πρέπει να γίνω πιο σκλήρη , ειδικά τωρα.

«καιρό έχω να σε δώ τρελλό , έχεις αλλάξει ομόρφινες εε» , η φωνή της γνώριμη γυρνάω γρήγορα και κοιτάω την Κάτερινα(κατ) , νιώθω τα πόδια μου να σπάνε , σαν η γή ανοίξε για να με καταπιεί , μετά απο τόσο καιρό ζεί;

«Κάτ ; Τί κάνεις εδω; Εσύ..εσύ» τί στο καλό κάποιος θα μου κάνει πλάκα έτσι; «Ναι ξέρω νόμιζες πως είχα πεθάνει» «ολοι αυτό νομίζουν , ήρθα ακόμη και στην κηδεία σου» « ναι..θυμάμαι πόσο έκλεγαις ,αλλά τώρα είμαι εδω και εσύ είσαι εδω ,μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχη» είναι η Κατ , η καλύτερη μου φίλη αλλά μετά απο την προδοσία του Λούκ , δεν ξέρω αν μπορώ να εμπιστευτώ κανεναν.

«Για μισό πως βρέθηκες εδώ και πρότον πώς γίνεται να ζείς;» «Τι νύχτα εκείνη , πράγματι καποιός βρισκόταν σε εκείνο το στενό , ήταν ο μπαμπάς σου , ξέρεις εσένα έπρεπε να είχε πιάσει εκείνο το βράδυ ,όμως έπιασε εμένα , μου εξήγησε και δέχτικα έτσι το σχεδιάσαμε να φένεται σαν εξαφάνηση να το πω» όλα αυτα μου ακούγονται πολυ τρέλα αλλά και παρατραβιγμένα «μην ανυσηχείς σιγά σιγά θα μπούν τα πράγματα στη θέση τους , ξέρω πώς είναι πολλά , αλλά θα δείς όλα θα πάνε καλα» λέει και ακουμπάει τον ώμο μου.

«Ελιζαμπέθ» φωνάζει ο μπαμπάς μου «έρχομαι»
Καταιβένω την σκάλα και μια ομάδα παιδιών στεκέται σε μια σειρά , βλέπω γνώριμα πρόσοπα τα παραπάνω δηλαδή

«Αυτή είναι η περιβόητη για εσένα εδώ και τόσο καιρό συμμορία μας , είσαι και εσύ τωρα μία απο αυτούς» σηκόνω το χέρι μου δηστακτήκα και τους χερετάω «γειά» λέω και γυρίζουν όλοι να με κοιτάξουν «λοιπόν απο εδώ ο Χάρης ο κομπιουτεράκιας της υπόθεσης , η Κάτ το λεγόμενο λάστιχο , η Κόρτνει το μυαλό της υπόθεσης , ο Γουίλ ο γρήγορος , ο Τζάκσον το κλεφτρόνη και , για μισο που ειναι ο..» η πόρτα ανοίγει γρήγορα και μεσα μπαίνει ο ... «συγγνώμη που άργησα..χα ξέρεται γυναικοδουλειές» χαμηλώνω το βλέμμα μου «τελοσπαντον άκουσα έχουμε σύσκεψη τι..έγινε» λέει και κοιτάει τον Επκτορα «Έλλη απο εδώ ο Άλεξ το σπαθή και τέλος εσυ η δύναμη»