We are undercover now

17-a walk in the past

Ανοίγω τα μάτια μου και δέν ξέρω , που ακριβώς βρίσκομαι , το κεφάλι μου πονάει πιθανών απο εχτές μα καλά , πόσο είπια; σηκόνωμαι απο τον καναπέ όπου είμαι ξαπλωμένη και κοιτάω καλύτερα το χόρο που βρίσκομαι , μα αυτό είναι το σπίτι , το σπίτι του Άλεξ , γαμώτο! τί στο καλό συνέβη εχτές;

Πιάνω το κεφάλι μου απο τον πόνο , και κατευθήνομαι προς την κουζίνα. Ανοίγω τα ντουλάπια της κουζίνας για να βρώ κανένα παφσήπονο , αλλά τίποτα . Ο ήχος των κλειδίων της πόρτας ηχεί στα αυτία μου και πηγαίνω προς τα εκεί , ο Άλεξ μπαίνει μέσα στο σπίτι και αφήνει πάνω στο τραπέζι ένα κουτι με παφσήπονα «Αυτό ψάχνεις;» με ρωτάει και νεύω θετικά πέρνοντας το κουτί απο το τραπέζι , δέν λέω τίποτα πραγματικά δέν ξέρω τί να του πώ για το ότι έλλειπα την ευδομάδα που πέρασε . 

ΑΛΕΞ ΡΟV

Δέν λέει τίποτα , έτσι μου έρχεται να της βάλω τις φωνές , αλλά ξέρω πως έτσι δέν θα καταλίξουμε πουθενά. Πέρνει ένα ποτήρι απο το ντουλάπι , θυμάται τόσο καλά το σπίτι , πίνει ένα παφσίπονο και γυρνάει και με κοιτάει , και αποφασίζει να σπάσει την σιοπή που επικρατεί , ανάμεσα μας. 

«Γιατί με έφερες εδώ Άλεξ;» ρωτάει και χίλιες αναμνήσεις μέσα σε αυτό το σπίτι περνάνε μέσα στο μυαλό μου «Γιατί δέν μπορόυσα να σε πάρω στην συμμορία ενώ ήσουν σε τέτοιο χάλι , ήσουν λιώμα ο πατέρας σου θα με σκότωνε» λέω μονότονα σαν να μήν με νοίαζει αυτή , αλλά μόνο η πάρτη μου, όχι πως ψέυδομαι. 

Kοιτάει το κινητό της και βρίζει «Τί έγινε; » την ρωτάω και με κοιτάει «Ο Ορίονας με ψάχνει απο εχθές και δέν ξέρει που έχη εξαφανιστεί» επειδή ξέρεις το συνηθίζεις να εξαφανίζεσαι εσύ . «Έλλη σου αρέσει αυτό το αγόρι;» ξαφνίαζεται με αυτήν μου την ερώτηση και κοιτάει τα μπλεγμένα της δάχτύλα . «Δέν είναι οτι μου αρέσει Άλεξ , απλά κάνουμε παρέα , να ξέρεις εκέι έμανα όσο έλειπα» σοβαρά τώρα; ένα βαποράκι έμενα στο σπίτι ενός αστυνομικού , απορω πως και εμπιστεύεται αυτο τον τύπο , επίσης δέν είναι καθόλου τα γούστα της . 

τότε γιάτι την ρώτησες , αν της αρέσει; Επίσης Αλεξάκο ίσως τα γούστα της δέν έισαι εσύ απλά να ξέρεις την ανάγκασες με έναν τρόπο να σε αγαπήσει , εσύ την φυλαγές και μπλά μπλά μπλά

Δέν με αγάπησε , φίλε έπαιξε και έφυγε , αυτό που έγω έκανα πάντα

Γιαυτό σου αρέσει Άλεξ , γιατί καμία ποτέ δέν έπαιξε μαζί σου, είναι διαφορετική και το ξέρεις απλα σε πλήγοσε τόσο και δέν θές να το παραδεχτείς , μόνο εσύ έπαιζες και πέρναγες καλά 'την ώρα σου ' που λέμε , ήταν η μόνη που δέν έτρεξε σαν ξελήγομένη πάνω σου για την εμφάμιση σου , όχι πως την χάλασε αλλα σε ερωτεύτηκε όταν άρχισε να σε γνωρίζει και να καταλαμβαίνει ποιός πραγματικά είναι ο Άλεξ , ο παλίος Άλεξ που εσύ προσπαθείς τόσο καιρό να θάψεις βαθία μέσα σου , θυμάσαι όταν ήσουν ένα ασήμαντο αγοράκι; ο Έκτορας σε βρήκε και σε έκανε αυτο που είσαι τώρα , μετά έμαθες τι σημαίνει γυναίκα και έκανες σέξ για πρώτη φορά και μετά απλά δέν μπορούσες να σταματήσεις , αρχήσες να έχεις όνομα στην πιάτσα και αυτή η δύναμη που ένιωθες σου άρεσε , μετά παίθανε η μητέρα σου , και αλλάξες τελείος Άλεξ , άλλαξες ,  ξέχασες τη σημαίνει αγάπη  και απομάκρυνες του πάντες απο κοντά σου ακόμη και τον Γουίλ τον καλήτερο σου φίλο , όταν γνώρισες την Έλλη κάτι μέσα σου αλλάξε ήθελες να την προστατέψεις αφου ένιωθές αυτη τη δύναμη πάνω σου σε ενοχλόυσε όμως που μέσα της ήταν το ίδιο δυνατή με εσένα και όχι ακόμη ένα απο τα σκυλάκια σου , ένιωθες πως ήθελε για να κλέψει κάτι που έλειπε απο εσένα εδώ και τόσο καιρό και αυτή στο έδωσε , σου έδωσε αγάπη Άλεξ , αγάπη , ενιωσές ξανά την αγάπη.