9-Lesson 1

32 2 0
                                    

πρέπει να αλλάξω...κουνάω το κεφάλη μου θετίκα εδώ και 10 λεπτά καθώς αυτός μου εξηγεί πόσο εύκολο είναι να είσαι εγωιστής , εμμ δηλαδή να είσαι ο Άλεξ , γέιιι! ξετρελένομαι , κίντινγ

«Κατάλαβες σωστά;» ρωτάει καθώς αρπάζει το τελευταίο κομμάτι απο την πίτσα. νεύω θετικά και χαμογελάω «Μμμ..και αυτο με το χαμόγελωπρέπει να σταμάτησει , γιατί νομίζεις πως εδώ τα παιδία με ξέρουν πως δέν χαμογελάω , κράτα τα χαμόγελα για τους γκόμενους» λέει καθώς δαγκώνει ακόμη ένα κομμάτι απο την πίτσα του. Το να γίνεις σκληρή είναι απλό το θέμα είναι να το τηρήσεις και αυτά που λέμε να γίνουν πράξεις και να μήν παραμήνουν σε λόγια.

«Τωρα που θυμάμαι πρέπει να προπονήσαι πιο σύχνα , για δύο ευδομάδες τώρα που είσαι άουτ» «Εξετίας σου είμαι άουτ Άλεξ» γυρν'αει και με κοιτάει «Ξέρεις Έλλη δέν σου ζήτησα να με καλύψεις» μπλα μπλα μπλα «Και τι θα έλεξες Άλεξ στον Έκτορα ; πώς χάσαμε το εμπόρευμα επείδη μάλωσες με τον Γουίλ για βλακείες όπως πάντα δηλαδη... «Δέν ήταν για βλακεία αυτη τη φορά εντάξει;»

«Οτι πείς» λέω και κουνάω το χέρι μου επιδιχτηκά μπρόστα στη μούρη του Άλεξ , «'Ώρα για προπόνηση » λέει και σηκώνεται απο τη θέση του « Άλεξ τρελάθηκες; είναι η ώρα 2 το πρωϊ «Έλα τώρα Έλλη θα πάμε έξω στην αυλή κανένας δεν θα μας πάρει χαμπάρι » πφφφφ «καλά άντε θα σου κάνω την χάρη»
...

«Σταμάτα Άλεξ πονάω » φονάζω καθώς έρχεται καταπάνω μου σπρόχνωντας με στο πάτωμα μετα απο 10 μπουνιές που έχω φάει απο αυτόν πέφτει απο πάνω μοθ και τοποθετεί τα χέρια του δεξία και αριστερά απο το κεφάλι μου . Ξεφυσάει «Έλλη είσαι η δύναμη πρέπει να μάθεις να προστατέθεις μόνη σου τον εαυτό σου δέν θα είμαι πάντα εγια να σε σόσω » λέει και χαμογελάει , εεε άβολο; τον χτηπάω στον ώμο ώστε να φάνει πως δέν το πέρνω στα σοβαρά , αλλα ούτε αυτά του τα λόγια με επηρεάζουν. «πλάκα κάνω » λέει και φέρνει το πρόσωπο του δύο εκατοστά μακριά απο το δικό μου «Ξέρεις πως δέν μας βλέπουν έτσι;» τον ρωτάω και μου κάνει νόημα με τα μάτια του να κοιτάζω δεξια

Η Ντείνα μας πως; πως το ήξερε πως ήταν εκεί.. σκ΄θβει περισσότερο το κεφάλη του και αφήνει ένα απαλο φιλή στα χείλη μου , κοιτάζω την Ντείνα και την βλέπω να φέυγει εκνευρισμένη απο το μπαλκόνη του δωματίου της. «Εφύγε;» ρωτάει ο Άλεξ και σηκώνεται απο πάνω μου , νεύω θετικά και σηκώνομαι και εγω απο το γρασίδη , «Καλυνήχτα Άλεξ » λέω ενώ ψυθηρίζω στο αυτή του και δαγκόνω το λοβώ του

We are undercover nowTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang