«Έλλη;» Λέω καθώς κρύος ιδρώτας λούζει το πρόσωπο της. Γυρνάει και με κοιτάει χωρίς να πεί κάτι αφού πίνει νέρο απο το μπουκάλι όπου βρισκόταν δίπλα της. «Τί κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια» την ρωτάω ενώ εκείνη ανοίγει το στόμα της για να απαντήσει ενώ προσπαθεί να σταθεροποιήση την ανάσα της. «Δέν βλέπεις προπόνηση » σαρκασμός Έλλη; λέει και συνεχίζει να χτηπάει τον σάκο του μπόξ. «Είσαι ακόμη θυμωμένη;» την ρωτάω και πηγαίνω κοντά της κρατώντας το σάκκο που βάραγε. Σταματάει και με κοιτάει «Μάντεψαι Άλεξ» λέει και αφήνει τον σάκκο και κάθεται στον κανάπε , κάνοντας μου νόημα να καθήσω δίπλα της. Να φοβάμαι; πηγαίνω προς το μέρος της , και κάνω αυτο που μου λέει.
Πέρνει το τηλεχειριστήριο και ανοίγει την τηλεόραση , στην οθόνη ανγράφεται το netflix , γυρνάω και την κοιτάω σε φάση 'σοβαρά τώρα;', ακουμπάει το κεφάλη της στον ώμο μου και αρχίζει να βλέπει την ταίνια που έβαλε , μούφα η ταινία. κοιτάω την οθόνη του κινήτου μου και το όνομα της Ράνιας αναγράφεται πάνω , ανοίγω το μύνημα της...κχμ που γράφει 'πέρασα υπέροχα εχτές' σίγουρα δέν ήταν προχτές; Μπαα δέν θυμάμαι. Η Έλλη σηκώνει το κεφάλι της πάνω και με κοιτάει «όλα οκέι;» Ρωτάει ενώ κοιτάει την οθόνη του κινητού μου και εγώ την κλείνω απευθείας τοποθετώντας το κινητό δίπλα μου , της νεύω θετικά έτσι ακουμπάει το κεφάλι της πίσω στον ώμο μου.
...
ΕΛΛΗΣ ΡΟV
Περπατάμε και περπατάμε και περπατάμε , περπατάμε για αρκετή ώρα , έχω πλέον κουραστή έτσι κάθομαι σε ένα παγκάκι για να ξεκουράσω τα πόδια μου. Ο Γουίλ γυρνάει και με κοιτάει «είσαι καλά » με ρωτάει και κάθεται δίπλα μου «Ναι» απαντάω και και γυρνάω να τον κοιτάξω «απλά λίγο κουρασμένη» μου χαμοφελάει και γυρνάω απο την άλλη έτσι ώστε να μήν του χαμογελάσω κα εγώ. Σηκώνομαι πάνω και του νεύω πως μπορούμε να ξεκινήσουμε , είπε πως θέλει να με πάρει κάπου , γλείφω το παγωτό που βρίσκεται στα χέρια μου , μμμ βανίλια το αγαπημένο μου.
καθώμαστε στην άκρη του γκρεμού η θέα απο εδω πάνω είναι υπέροχη ! πραγματικά δεν περιγράφεται τόσα σπίτια που οι ανθρώποι ξυπνάνε το πρώι ανγχωμένη , να προλάβουν να πάνε στις δουλείες τους και κάποιοι άλλοι να πάρουν τα παιδία τους στο σχολέιο . Τηλήγει το χέρι του γύρω απο τη μέση μου και με φέρνει κοντά του , σφύγγει τη μέση μου και με κοιτάει «Έλλη είσαι ακόμη ερωτευμένη με τον Άλεξ;» με ρωτάει και παίζω με τα μαλλία μου μιας και πραγματίκα δέν ξέρω πια είναι η απάντηση...τα μάτια του παίρνουν ένα πιο έντονο , σκούρο καφέ χρώμα και το χαμόγελω του σβήνει με το που ανασηκώνο τους ώμους μή ξέρωντας ακόμη τι να απαντήσω. Σηκώνεται πάνω και πηγαίνει εκνευρισμένος πέρα δώθε «Θα σε πληγώσει Έλλη , όπως έκανε πάντα με ΟΛΕΣ , θα σε προδώσει » κουνάω αρνητικά το κεφάλη μου μιας και θέλω να αποφύγω τα λεγόμενα του ή μήπως την πικρή δώση αλήθειας στα λόγια του.
YOU ARE READING
We are undercover now
Teen Fiction*η συνεχεια του YOU ARE MY TROUBLE «η ζωη της νυχτας ειναι δυσκολη» ειπα πινωντας μια τζουρα απο το τσιγαρο που ηταν τοποθετημενο στα δαχτυλα μου «ημουν το κοριτσι της διπλανης πορτας και εγινα ο χειροτερος σου εφιαλτης» «Εγινες ατακτη τωρα»λεει ο Α...