Can We Start With KISSING?

Bölüm 4 "Kötüye birşey olmaz."

Güzel kıçımın hatrına hızlı adımlarla yürüyordum. Saatin o kadar geç olduğunu anlamayacak kadar kafamı ne bulandırmıştı bilemiyorum ancak -gayette iyi biliyorsun seni gerzek-, hızlı olmazsam artık kıçımın üzerinde oturamayacak olduğumu gayet iyi biliyorum. Issız sokaklar korkmama sebep olsa da gitmem gereken bir evim vardı.

Otobüs falan kullanmıyordum. Ancak sabahları işe giderken-ki oda eğer çok uykum varsa kullanırdım. Yürümek iyiydi. Çoğu şeyi unutmama yardımcı oluyordu. Düşünmeme , hissetmeme..

Derin nefes alarak, önünden geçtiğim dükkânların vitrinlerine kısa bakışlar atıyordum.

Ani gelen rüzgarla ürperdiğimi hissettim. Korktuğumu falan düşünmeyin! Ben erkek adamım bana birşey olmaz. Evet çocuksu yüzüm var ancak o okuduğunuz hikayelerde , gördüğünüz fancamlerdeki kadar hassas değilim. Güçlü tekmelerim, sağlam yumruklarım var. Ve eğer şu bana dokunanlardan kaçma şeyinden şey ediyorsanız şey edin onu.

Arkamda hissettiğim topuklu ayakkabı sesleriyle irkilmiştim. Düşündüğünüz gibi tüm erkekler gay değildi. Yani arkamdaki kişi erkek değildi ve bana saldırmayacaktı. Siz tüm erkeklerin gay olduğunu mu sanıyorsunuz? Çok komiksiniz! Homofobik bir ülke de yaşarken sizcede bu biraz.. Mmm boktan birşey değil mi?

Tekrar derin nefes alırken kıçımdaki ani acıyla arkamı döndüm. Arkamdaki kişinin saldırmayacağını söylemiştim ya, siktir edin onu. Bu kadın üstüme atlayacak lan!

"Selam yakışıklı!"

Tamam şimdi sıçtın Luhan. Kadın kadın değil ki. Travesti ulan bu!
Biraz önce dediğim herşeyi unutun. Arkamdaki bir erkekti yani kadın aman her neyse işte ve bana saldıracaktı!

Kaç Luhan kaç! Tam koşmak için hazırlanırken kadınımsı erkek beni tuttuğu gibi duvara yasladı. Yavaşça ellerini vücudunda gezdirirken hem titriyordum hemde kaçacak delik arıyordum. Midemdeki ekşi safra yukarı doğru yol alırken her an bayılacakmış gibi hissediyordum.

Dediğim gibi ben erkektim ancak vücuduna dokunulmasından korkan bir erkek. Herşey tamammış gibi birde başım dönmeye başladığında kendimi bırakmamak için zor tutuyordum. Adam bir elini enseme diğer elini belime koyup kendini bana bastırdı.

Artık herşey tamamen bulanmaya başlarken hissettiklerim iğrenti ve bu zamana kadar abime, etrafımdakilere yaşattığım sıkıntılardan ötürü pişmanlıktı.

Kendimi bırakmadan önce hatırladığım tek şey ise üzerimdeki mutantın üzerimden hızla çekildiği ve yere yığıldığımdı.

--------------

Gözlerimi açmaya çalışıyordum ancak başım öyle ağrıyordu ki bana 'Hadi bebeğim biraz daha hadi!' diyordu. Biraz kendimi zorladıktan sonra tanıdık bir yerde olduğumu anlamıştım.

Aynı benim.... Ulan burası benim odam!

Ne zaman geldim ben?
Kim getirdi beni?
Noldu bana?
Babam böyle pas- dur hatlar karıştı.

Yatağımdan doğrulurken kapının açılmasıyla kafamı o yöne çevirdim.

"Oh! Sonunda Luhan! Seni öyle gördüğümde o kadar korktum ki!"

Abim bana öyle sarılıyordu ki gören de askerden geldim sanır. Ayrıca vücudum tekrar karıncalanmaya başlamıştı.

"Ta-tamam abi. N-nef-"

Oh be sonunda ölüyorum sandım.

"Luhan çok korkuttun beni."

Abim ağlamış mıydı? Ne boktan kardeşim ben ya!

"Ben neler olduğunu hatırlamıyorum. Kendim mi geldim?"

Kafam güzel değildi yani bayılmadan öncesine kadar hatırlıyorum elbette ancak buraya kadar kendim gelip gelmediğimi hatırlamıyorum.

"SEHUUUUUUN!"

Ney?
Sehun mu?
Hani şu yakışıklı olan?

"Oh uyandı mı? Tanrım Luhan iyi misin?"

Elimi tutmak için atak yaptığında hemen ellerimin üstüne oturdum. Şuan için kimse bana dokunmamalıydı -Sehun bile olsa-.

"Seni Gerzek o saatte tek başına ne işin var senin?"
"İşten çıkmıştım abi. "

Kafamı eğmiştim. Sehun'un yanında çocuk gibi azarlanmak isteyeceğim en son şeydi.

"Tamam Chanyeol. Biz konuşalım sende sakinleş."

İşte evde psikolog olmasının faydaları. Bak aslan gibi herifi nasıl da kuzuya çevirmişti. Ulan boklu Sehun! Yerim be!
Abim bana bakarak odadan çıktıktan sonra odamda yalnız kalmıştık.

Aman tanrım!

Ben ve Sehun.

Sehun ve ben.

Aynı odada.

Başbaşa.

Hıaaaaa!!!!

"Sen mi buldun beni?"

Evet içimdeki fangirl ü öldürüp normal Luhan'a geçiş yaptım.

"Evet. Tanrım çok korkunç görünüyordun. Hatta öldün sandım."
"Kötüye birşey olmaz."
"Aptallaşma Luhan. Ayrıca abin haklı. Bu saatte tek başına ne yapıyordun? Ya ben yetişemeseydim!"
"Biraz önce de söylediğim gibi işten çıktım ve Sehun farkında mısın bilmem ama ben erkeğim. Yani benimde fazlalığım var!"

Neden seslerimiz yükselmişti emin değilim ancak Sehun oldukça kızmıştı.

"Ne farkeder! Sana saldıranın da fazlalığı yok muydu?!"

Haklıydı. Bok Sehun bok!

"Kendimi koruyabilirdim tamam mı? Erkek olduğumu unutma!"
"Tabi nasıl koruduğunu gördüm. Az daha güzel kıçın sikilecekti! Kıçımın erkeği!"
Diyip kapıyı çarparak odadan çıktı.

O bana niye bu kadar kızdı ki? İşten çıktım alt tarafı!

Onu bırakta şimdi o bana güzel kıçlı mı demişti?

#Haygaysss :D işte bölüm :) yorum yapsanız olur mu ? he azıcık? birazcık bile mi pqi.s.s.s

bölüm ithafı bana süprüz ithaf yapan @hiimesama'yadır. (hikayemi okuyon mu lan :D ) 

Ve 

@Himinpark sürtüğüne :) 

Sizi Seveorom. :D 

Yorum >.<