Can We Start With KISSING?

Bölüm 16 "Gökkuşağı sıçıyorum."

#Keyifli okumalar...

"Beni gerçekten seviyor musun Sehun?"

"Elbette Luhan. Seni seviyorum. Hem de çok."

Yüzü yavaşça dudaklarıma yaklaşırken, midem ilk defa sorun çıkarmamıştı. Gelecek olan öpücüğü beklerken gözlerim istemsizce kapanmıştı.

Sıcak nefesi yüzümü yalarken...

Tanrı aşkına gecenin bu kör vaktinde kapıyı hangi koca götlü çalıyor. Bir rahat bırakmadınız Sehun'la öpüşeyim.

Bari rüyalarım da kavuşsaydık.

Pis Yoda ile sümüklü eyeliner canavarı uyuyor tabi! Pislikler!

Bir yandan kıçımdan düşen picimamı çekeliyor bir yandan da merdivenlerden inmeye çalışıyordum. Karanlıkta tutuna tutuna indiğimde kapı tekrar çalmadan gözlerimi ovuşturarak kapıyı açtım.

Bulanık görüşüm duyduğum sesle kocaman açılmıştı.

"Merhaba Luhan."

Gözlerimi kırpıştırarak ona baktığımda utanmıştı bir çocuk gibi boynu bükük bekliyordu.

Ne demişler; iyi koca götlü, lafın üstüne gelirmiş.

Yok ya öyle değildi. Hah buldum: koca götlüyü an çomağı hazırla. Böyle bir şeydi sanırım.

"S-Sehun?"

Özür dilemeye mi geldi acaba?

"Şey, bu gece burada kalabilir miyim?"

Ha?

Burada?

Benimle aynı evde?

"Oh, tabiki." dedikten sonra kapıdan çekilmiş içeri davet etmiştim onu.

Ne çabuk eve aldın seni azgın geyik! Demeyin çünkü iyilik yapmak bu geyiğin özünde var yoksa niye alayım ki eve hah! Sadece iyilik için.

Evet iyilik.

Onu salona geçirirken aynadan saçımı gördüğümde utanmıştım. Hemen tokayı çıkartıp karşısına oturdum. Işığı açmayı unuttuğum için küfrederek ayağa kalkıp odanın aydınlanmasını sağladım.

Kafası eğik yere bakarken bir an gözlerimiz buluştu. Yüzünde anlamdıramadığım bir ifade vardı.

Pişmanlık mı desem?

Üzüntü mü desem?

Kırgınlık mı desem?

Ya Sehun ne boktan ifaden var ya! Çözemedim gitti!

Gözüm çenesine kaydığında büyük bir kızarıklık vardı. Merak ve endişeyle elimden geldiğince yakınına oturdum.

"Çenene ne oldu?"

Eli sivri çenesiyle buluştuğunda acıyla tısladı.

"Oh, önemli birşey değil."

"Eww. Yalancı. Bekle."

Hemen odamdan küçük çantayı alıp biraz önce oturduğum yere geri oturdum. Sanki sabah hiçbir şey olmamış gibi davranıyor olsamda yanımda oluyor olması iyi hissettirmişti.

"Ben hallederim." diyerek elimdeki çantayı almaya çalıştı tabiki bende vermedim.

"Hey, ben yapabilirim."