#Selaaam ^^ Umarım Bölümü seversiniz :dsdömf Bu bölüm bol bol küfür edeceksiniz bana çünkümsü Hot scene var jkdsf (kızxerkek) hsjkhf lütfen vurmayın sdjkf yazarınız siz seveor fjkg bu ara çok mu hızlı gidiyorum? yani ben pek uzatmayı sevmiyorum o yüzden... ve bölüm uzunluğu.. Abi uzattıkça saçmalıyorum o yüzden hiçte şey etmeyelim. bilirsiniz şeyi şeyleyince şey ediyolar. jksf Neyse Bölümü sevin ^^ Benide Sevin sdjkf Hunhanı daha çok sevin dfjkg
-Çok uzun oldu jksdf
-------------------------------------------------------------
Bugün işten erken çıkmıştım. Hastalarımın öyle problemleri vardı ki halime ne kadar şükretsem az. Yalnız şu çocuk yani Luhan bir türlü aklımdan çıkmıyordu. İlginç bir güzelliği vardı. Bal sarısı saçları, düzgün minik bir burun, sulu geniş gözleri...
İlgimi çekmeyi başarmıştı ancak probleminin ne olduğunu çözememiş olmak beni sinirlendiriyordu. Beni kendine çekiyordu. Merak ediyordum herşeyini. Bugün iş yeri ortamını öğrenmek için sürpriz yapmıştım.
Kahveyi sevdiğini öğrenmiştim. Demek ki onu kahve içmeye davet edebilirdim.
Beraber yemek yemiştik. O kadar sevimliydi ki yemek yerken orda çatalımı ona batırıp tadına bakmamak için kendimi zor tuttum.
Yemekten sonra lavobaya gittiğinde bende hesabı ödemiştim. Ancak buna neden bu kadar sinirlendiğini anlamamıştım. Garip davranışlar sergiliyordu. Belki de kişilik bozukluğu vardır.Evet olabilirdi.
Bir sonraki seansta davranışlarını daha dikkatli incelemeyi kendime not edinirken Hye Mi çalmış olduğum kapıyı açıp bana sarılarak karşılamıştı beni. Ona karşılık verirken dudakları dudaklarımı bulmuştu. Beni çekeleyerek mutfağa soktuğunda muazzam bir sofra hazırlanmıştı.
Hye mi simetri hastalığımı bildiği için herşeyi düzgünce yerleştirmişti.
Ona baktığımda gülümsüyordu. Eliyle sandalyeyi işaret etti. Onu kırmadan hemen oturdum."Bugün özel bir gün falan mı?" yüz ifadesini dikkatle izlerken gördüğüm şey kesinlikle şehvetti.
"Ah... Bilmem. Hani belki geçen gün yarım kalan işimizi tamamlarız."Parmaklarını bardağın üzerinde gezdirirken keskin ve sertçe ona bakıyordum. Evlenmeden önce biriyle beraber olmak fikri bana saçma geliyordu. Ona bundan bahsetmiş olsamda her seferinde üzerime geliyordu. Ben ona ne zaman evlenecegimizi sorsam o da bana bunun çok saçma olduğunu söylüyordu.
Derin nefes alıp konuşmaya başladım. " Hye Mi , sana daha önce -"
Sözümü eliyle dur işareti yaparak kesmişti.
Sinirlenmeye başlarken kendimi elimden geldiğince dizginlemeye çalışıyordum. Psikoloji okumuşken, gelen hastalarıma sakin olmalarını aşılarken bunu kendim yapamamış olmak...
Oturduğu yerden kalkıp üzerime oturduğunda dudaklarımı emmeye başlamıştı. Ellerini boynuma dolayıp poposunu erkekliğime sürtüyordu. Şöyle bir düşününce hiç haz almıyordum, yinede anın tadını çıkarmak lazım. O ise ağzıma sahte inlemelerini bırakıyordu. Elleriyle ellerimi göğüslerinin üstüne koyarken bir yandanda dudaklarımda oyalanmaya devam ediyordu. Bende ellerimin altındaki yumuşaklığı yoğuruyordum.
Ayağa kalkmaya hazırlanırken bacaklarını belime dolamıştı.
Uzun zamandır ondan etkilenmiyordum.Neden bilmiyorum ancak gözümün önüne bir anda sarı saçlı ufak tefek bir tipleme belirmişti. Gülünce kırışan göz kenarları ve çıkık çenesi çok tanıdık geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can We Start With KISSING?
FanfictionDoktor : Oh Sehun Hasta : Park Luhan Tanı : Afefobi (birinin size dokunmasından ürkmek veya iğrenmek) Tedavi: Öpüşmek (?!?!)