Can We Start With KISSING?

Bölüm 7 "Gel buraya öpüjem şeni."

Hepimiz yemekleri afiyetle yemiştik. Uzun zamandan sonra ilk defa böyle eğlenceli geçmişti yemek. Abimle ikimiz yediğimiz de rutin olarak iş yerinde neler olup bittiğini anlatıyorduk. Ama Baekhyun'un burada olması masayı şenlendirmişti. Sehun da beni. Öyle güzel gülümsüyordu ki nefesimi kesiyordu. Hele yaptığım yemeği öyle keyifle yemişti ki! Tanrım...

Herkes salona geçtiğinde dolaptan içkileri aldım.

"Tanrım Luhan yemeklerini özlemişim!" Baekhyun özlemle bakarken aynı sıcaklıkla ona gülümsedim.

O böyle dediğinde bir yerim kalkmıştı. Sizi fesatlar kalkan yerim götüm, orası değil! Gerçi Sehun'u gör- neyse.

"Siz... Nerden tanışıyorsunuz?"  Sehun merakla bakışlarını aramızda gezdirirken abim atladı lafa.

"Üniversitede aynı bölümdeydiler. Ancak Baekhyun daha sonra bölüm değiştirmek istediğini söylemişti." Abimin ses tonu öyle acı doluydu ki utanmasam ağlayacaktım.

"Peki sen neden bölüm değiştirmek istedin Baek?"

Baek mi? Baek mi? Sehun bebeğim benden başkasına neden lakap takıyorsun sen!

Baek derin nefes aldı. Sebebini biliyordum.

"Ailem... Ailem tercüman olmamı istemedi. Hatta onlara karşı çıktığımda beni tehdit etmişlerdi. Bende... Korktum ve bölüm değiştirdim."

Hepsi doğruydu. Ailesi onu dövmüştü bile. Ancak ailesi onu cinsel tercihleri yüzünden tehdit etmişti. Baek abimden hoşlanıyordu ve ailesi bunu öğrenmişti. Bunu bana açıkça söylememişti ama bildiğiniz üzere gizli Luhan güçleri ile anlamıştım.

Sehun kafasını salladı.

"Anlıyorum ancak ailen -bana kalırsa- çok fazla tepki göstermiş. "

Baekhyun daha fazla konuşmak istemediğinden kafasını salladı.

Ah işte benim yakışıklı doktorum hemen de nasıl anladı.

Gergin hava odayı sararken herkes içkilerinden yudum alıyordu.

"Kai ile hala çıkıyor musunuz?"

Şişe dudaklarım da kalmıştı. Gözlerimin yandığını hissediyordum. Ancak ağlamayacaktım. Tanrı aşkına ben kız değilim ancak canımın yanıyor olmasına engel olamıyordum.

"Hayır! Onlar 2,5 sene önce ayrıldılar!"

Abimi sertçe Baekhyun'un sorusunu yanıtlamıştı. Ancak ben hala öylece duruyordum.

"Kai kim? Yanlış anlamayın homofobik değilim. O yüzden rahat olun."

Doğru kimdi?
Neydi?
Nasıl mahvetmişti hayatımı?

Bok kuyusunda öl Kai!

Sehun'un sesi kulağında bin bir şekle bürünürken Baekhyun kısık sesle anlatmaya başladı.

"Onlar... Okulun gözde çiftiydi. Erkek olmalarına rağmen herkes onları konuşurdu. Yani en azından ben bölüm değiştirmeden önce öyleydi. "

Aynen öyleydi. Erkek olmamız sıkıntı değildi. Herkes bizi desteklerdi. Hatta ayrıldığımızı öğrenenler baya üzülmüştü.
Sehun anladığını belirten ses çıkardı.
Gözlerimle hala sehpanın üstünde duranlara bakıyordum. Sorulan sorulara cevap vermeme gerek yoktu. Baksanıza herkes benim yerime cevap veriyordu.

Derin nefes aldım. Gidip yüzümü yıkasam iyi olacaktı. Yerimden kalktığımda herkesin dikkati benim üzerindeydi.

"Ben... Yüzümü yıkamalıyım."

Kimsenin birşey demesine izin vermeden -ne diyeceklerdi ki Hadi beraber yıkayalım mı? Ah biz kız değiliz ki hep birlikte çişimizi yapalım. Gerçekten de kızlar tuvalete beraber gidince daha mı rahat yapıyorlar? Gerçi çiş önemli birşey motivasyon gerektirir. Ihm- kalktım.

Hızla lavobaya gittiğimde kapıyı yavaşça kapattım. Önce aynada kendime baktım. Etrafta onu hatırlatan illaki birşeyler vardı. Her seferinde böyle acıyacak mıydı emin değilim ancak eskisi kadar kötü değildi. Sanırım birşeyler değişiyordu.

Çeşmeyi açıp yüzüme hızla su çarparken kapı tıklanmıştı. Abim değildi. Hayatta kapıyı çalmaz hayvan gibi girerdi.
Baek olamazdı.
Sehun? Yok ar-

"Luhan. İyi misin?" Gerçekten de Sehundu. Kya~~~

"Evet. İyiyim. " biraz şey davranmamın şeyi olmaz herhalde.
Kapı yavaşça açıldığında içeri bir adet endişeli Sehun girmişti.

"Ben konuyu bilmiyordum. Bak eğer-"
"Sorun değil. Bunu sana o gün anlatmalıydım."

Şuanda ikimizde küçük banyomuzda baş başaydık ve ben hiç iyi hissetmiyordum. Bana doğru bir adım attığında bende geri çekildim. Yavaşça kapıyı kapattığında  gözlerim kocaman açılmıştı.

"Bak... Kendine eziyet etmeyi bırak. Önünde milyonlarca seni mutlu edecek şey var. Onlarca kişi var. Sadece Gülümse olur mu?"

Ne yapabilirdim ki? Küçük bir çocukla konuşur gibi tane tane anlatıyordu. Ve bana gülümse demişti.

Sen iste ben hep gülerim bebek.

Evet neymiş küçük yaşta ateşli hastalıkların acısı büyüdüğünde çıkıyormuş.

Tanrım şu düşündüğüme bak!

Keşke dedim içimden. Keşke söylemesi kadar basit olsaydı. Ama onu kıramazdım.

Öyle güzel bakıyordu ki. Engelim olmasa -ne engelin salak 2 adım uzaklıkta taş gibi herif git atla manyak mıdır nedir?- ona sarılırdım.
Kafamı salladım. Bana gülümsemişti. Aynı o gün olduğu gibi.
Birlikte lavobadan çıktıktan sonra abimi ve Baek ayrı koltuklar da oturuyordu.

"Baekhyun. Hadi gidelim. Yarın çok işim var."
"Peki efendim."

İkisi de ayaklandılar. Abimle ben onları yolculadıktan sonra kalan içkileri de içmiştik.

Kafamız güzeldi. En azından ben baya uçmuştum.

"Luhaaaan! Gel buraya öpüjem şeni!" Anlaşılan abimin kafası daha güzeldi.

Hayır benim kafam daha güzeldi bak bu sarı saçlar kimde var ha söyle bana!

Abimi üstüme gelirken yavaşça(!) koltuğa ittirdim onu. Alkol yüzünden hissetmese gerek yoksa kafamı buzdolabına sokardı.

"Lulu-ya~~ karşim *hick* ben şana *hick* bişi dijem."

Öyle komik görünüyordu ki kahkaha atmıştım.

"Ben... Ben baekhyun'a ajık oldum."

Biliyordum! Düştün elime abi! Sarhoş olabilirdim ancak konuşulanları ve yaptıklarımı asla unutmazdım.

"Hadi yia~~"
"Luhaeen! Buram ajıyo. Needen?" kalbini gösterdiğinde bende elimi oraya koydum. Öyle hızlı atıyordu ki hasta olmasından endişelenmiştim.

"İyi misin seeeen? Kalbin-" sarhoşluğun etkisiyle kelimeleri uzatıyordum. Hoşuma gitmişti.

"İşte. Ajık oldum Luhaeen. Onu görünce *hick*  burası kanatlanıyo  böyle redbull ijmiş *hick* kartal gibi."
"Abijim kartalların zaten kanatları yok mu?"
"Düşün nasıl etki yapıyo." kafası öne düştüğünde sızdığını anlamıştım.

Elimi kalbimin üstüne koydum.

Sehun dedim.
Kalbim abimin dediği gibi kanatlanmıştı.

Acaba dedim. Acaba bende aşık olmuş olabilir miydim?

# hello ~~~~ Dün okul çıkışı jesti yapmadım :( Bari dedim okulun  2. günü adına paylaşayım dedim. iyi demişim dimi. Kya~~~~ hepinizi sevorom biçız. Eğer hatam varsa üzgünüm ^-^