Arabadan alacağımı alıp, sap gibi duran Luhan'ın yanına vardığımda giydiğimiz kıyafetlerin uyumu beni hem şaşırtmış hemde nedenini bilmediğim bir şekilde mutlu etmişti. Cebime koyduğum şeyi ona takabilmem için önce parmağını uzatmalıydı.
"Parmağını uzat." Çok emir verir gibi mi söylemiştim ? Neyse.
Parmağını uzatmasını söylediğimde orta parmağını uzatmıştı. Kafamı kaldırıp baktığımda ben hariç her yere bakıyordu.
Ne yani bu çocuk evlenirken de mi böyle olacaktı? Tam nikah kıyılırken yüzüğü takmak için parmağını uzatmasını söylediğimde bana or- bir dakika ben ....
Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Evlilik mi ne evliliği ya... Aslında gü- Sus Sehun!
"Tanrı aşkına Luhan evlenirken de böyle mi yapacaksın. Orta parmak değil yüzük parmağını uzat!"
Şaşkınlıkla gözlerini benimle buluşturduğunda bende neye uğradığımı şaşırmıştım. Aman tanrım ne dedim ben!
Topla kendini Sehun!
Planımı gerçekleştirmek adına cebimden kırmızı ipi çıkarttım. Daha önceden ona söz verdiğim için onun isteği dışında ona dokunmayacaktım. Tabii kendimi zaptedebildiğim sürece.
Ihm neyse.
Bana hala anlamamış gözlerle bakarken ne kadar sevimli olduğunun farkında bile değildi anlaşılan.
"Diğer parmaklarını kapat sadece yüzük parmağın kalsın." dediğimi yapıp diğer parmaklarını kapattı. İpi serçe parmağı ile yüzük parmağı arasından aldım. Yüzük parmağının üstünden geçirip tekrar orta parmağı ile yüzük pamağı arkasından geçirdim.
Bunu yaptığımda kıkırdamıştı. Kafamı ona çevirirken göz kenarları kırışmış bir biçimde bana bakıyordu. Gıdıklanmıştı. Dudaklarım istemsizce kıvrılırken kendimi toparlayıp ona işime döndüm.
"Elini çevir." yine dediğimi yaptı. Tam yüzük parmağının altında düğüm attım. Şimdi kırmızı ip ince ve şekilli parmaklarında taşlı bir yüzükten çok daha hoş duruyordu.
Kendimi onaylar bir biçimde kafamı salladıktan sonra kırmızı ipin boşta kalan ucunu uzattım. Önce elime, sonra ipe baktı.
"Ne yapayım bunu?"
Ne biliyim kendine kolye falan yaparsın. Demek istesemde... tabiki demedim.
"Benim gibi yapıp parmağıma bağla."
----------------------------------------------------------
Cebinden yüzük çıkartıp bana evlenme teklifi etme olasılığını düşünüp heyecandan titrerken güzel orta parmağım yerine yüzük parmağımı uzatmıştım. Yeniden benimle emirvari sesiyle konuştuğunda suratına yumruk atmamak için zor turuyordum. Ama yapamazdım ki. Bu sıfata kim kıyabilir ki! Şu tipe bak! Al evinde besle.. Siz beslemeyin ben beslerim hıh!
"Diğer parmaklarını kapat sadece yüzük parmağın kalsın." birşey demeden yeniden dediğini yaptığımda cebinde kırmızı birşey çıkardı. son zamanlarda yüzükler şekil mi değiştirmişti yoksa ben mi yanlış görüyordum.
O ne lan!
O kırmızımsı şeyip önce küçük kuş parmağım ile yüzük parmağım arasından geçirmişti. Huylanıyoruuuumm!!! Kendimi gülememek için tutarken ince solucanımsı şey yüzük parmağım üzerinden sürünüp tekrar pek değerli orta parmağım ile yüzük parmağım arasından geçirmişti. Tüylü şey parmaklarımın arasından dolaşırken bu sefer kendimi tutamamış kıkırdamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can We Start With KISSING?
FanfictionDoktor : Oh Sehun Hasta : Park Luhan Tanı : Afefobi (birinin size dokunmasından ürkmek veya iğrenmek) Tedavi: Öpüşmek (?!?!)