Can We Start With KISSING?

Bölüm 2 "Seni Seviyorum."

"Merhaba Luhan."

Tanrım sese bak. Seni yiyebiliyo muyuz?

"Luhan, orda mısın?"

Bir daha de.

Adıma aşık oldum şuan!

"Şey buradayım." utançla kafamı çevirdiğimde gülümseyerek bana bakıyordu.

"Kaç yaşındasın Luhan?"

Kaç olma mı istersin bebek? Neyse tamam fazla uçtum kabul ediyorum.

"22 yaşındayım. Siz?"

Yaşın umrumda değil istersen 50 Yaşındayım de yine severim seni. Abim yemeklere ne attı şuan çok merak ediyorum.

"Aynı yaştayız."

Hafifçe gülümsedim. Ortamdaki garip sessizlik beni sıkarken konuşmaya başladı.

"Ne iş yapıyorsun?"
"Özel bir şirkette tercümanım. "
"Ne harika. Buraya gelmende ki sebep nedir?"

Hah zurnanın zırt dediği yere geldik. Derin bir nefes aldım. Ne diyebilirdim ki ben deli değilim. Neden burada olduğumu bile bilmiyorum.

"Ben deli değilim. Abimin zoruyla geldim. Yaşadığım bir olay sonrası çok fazla utangaç olmaya başladım ve kimsenin bana yaklaşmasına izin vermedim. Sonra buradayım."

Kafamı önündeki küçük sehpanın üzerindeki çiçeklere çevirdiğimde yakışıklı doktor yerinden kalkmış, karşıma oturmuştu.

Şöyle bir bakıldığında oldukça soğuk ifadesi vardı ancak yinede yüzündeki sevimliliği gizleyemiyordu.

"Sen elbette deli değilsin. Buraya gelenlerin hiçbiri deli değil. Bak burada konuşuyoruz. Hem fena mı oldu tanışmış olduk."

Gülümsemeye çalıştım. Ne kadar becerebildim bilmiyorum ancak ona baktığımda çok şeker biçimde gülümsüyordu.

"Pekala Luhan, ne yaşadığını anlatmak ister misin? Böylelikle sana yardımcı olabilirim. "

Sen ne söylersen kabul ederim ben. Tam ağzımı açacakken telefonu çaldı.

"Özür dilerim." diyip hızla yerinden kalktı. Telefona gülümseyerek baktı. Ancak bu gülümseme bana baktığı gibi değil daha içtendi.

"Hayatım şimdi hastam var. Sonra konuşsak? "

'Hasta?' haklı.. Sadece hasta. Tanrım neler oluyor alt tarafı 15 dakikadır buradayım ancak ondan etkilenmiştim bile.

Kalbim anlamadığım biçimde sinirle atarken içimdeki tuhaf duyguyu çözmeye çalışıyordum.

"Tamam. Seni seviyorum."

Diyip kapattığında , kalbime bir ağırlık çökmüştü. Bir kez daha derin nefes aldığımda , eski yerine oturmuş benden yana bir adım bekliyordu.

"Sen.. İyi misin?"

Hızla kafa salladığımda bana dokunmak için atak yapmıştı.

"Lütfen dokunmayın!" sesimin olabildiğince sert çıkmasını umsamda, çıkan ses bir kedinin kükremesi gibi bir şeydi.

"Luhan eğer iyi değilsen -"
"Hayır! İyiyim. Neler olduysa anlatıp biran önce bu lanet olasıca yerden kurtulmak istiyorum!"

Neden böyle sinirlendiğimi  anlamamıştım, ancak doktor endişeyle bana bakıyordu.

"Tamam sakin ol. İstersen bunu bir sonraki seansta da konuşabiliriz. Şimdilik sadece birbirimizi tanıyalım."
"Bir dahaki seans olacağını sanmıyorum bay Sehun."