Pesten

Hoofdstuk 33

Het is maandag. De sfeer is kill in de klas. Chezz en jess en yamila hebben het blijkbaar nog niet geleerd want ze kijken Viva vuil aan en maken rare gebaar en. Donnie is geschorst voor vandaag. Ik zou het zien als een dag vrij maar aangezien dit zijn 5e keer is baalt hij nogal. Als de dag voorbij is loop ik met Monique naar buiten om bij Eefje en Ester te gaan roken. We praten wat en ik leg alles van wat er vrijdag gebeurd is, uit. We zeggen gedag en gaan naar huis.

Het is dinsdag. Ik loop met mark naar school. Ik zit altijd met mark in de bus. We komen zoals altijd 5min te laat omdat we niet eerder kunnen met de bus. We kloppen op de deur en we moeten direct gaan zitten.

"Wat is er aan de hand?" Vraag ik terweil ik naar Moniqeu loop

"Viva staat bij het spoor" zegt Mvr

"Wat. Hoe zo dat nu weer?"

"Kenny zag haar daar staan en vroeg wat er was. Ze werd heel boos en stuurde kenny weg" zeg sara

"Heleen en Kenny zijn nu naar het spoor" zegt mvr

"Ze staat er vast wel vaker het is gewoon aandacht zoeken" zegt Donnie

"Jongens blijf even rustig" zegt mvr

"Ja we wachten het gewoon af. Misschien doet ze het niet. We hadden vrijdag toch alles uitgepraat?" Zegt Lisa

"Hoor ik dat? Een een sirene?" Zeg ik dat laatste fluisterend. We maken wat grapjes over de sirenes want ja Viva zou dit nooit doen toch?

"Ik hou het niet meer vol ik ga erheen" en chess stormt de klas uit.

De mobiel van Heleen gaat tig keer over en ik neem op. "Het is Kenny" zeg ik. Ik luister naar wat Kenny zegt. "Ze heeft het gedaan zegt hij" vertel ik terweil ik haar mobiel terugleg.

"Ze weten het nog niet zeker want ze werden tegen gehouden ofzo" Ik loop weer terug naar mijn plek en de deur zwaait open. Chezz komt overstuur naar binnen "ze heeft het gedaan. Ze heeft het gewoon echt gedaan" her en der beginnen klasgenoten te huilen en ik zit maar gewoon stil naar Monique te kijken die ook niet kan huilen om dit. Heleen en Kenny komen de klas in en gaan zitten. Iedereen kijkt afwachten naar hun. "Het is gebeurd" zegt Kenny en ze beginnen te huilen. Onze leraar loopt het lokaal uit en brengt het nieuws aan de andere leraar en. We lopen naar de collegezaal en gaan zitten. De meeste leraren hebben rode ogen van het huilen. De directeur begint met praten. "Na dit vreselijke nieuws en de bevestiging dat het inderdaad om Viva gaat, mogen jullie naar huis. Iedereen krijgt een brief mee voor zijn of haar ouders. Iedereen zal anders omgaan met zijn verdriet en we vragen jullie om elkaar te steunen in deze tijd. Iedereen reageert hier anders op. De een huilt, de ander moet spontaan lachen en weer een anders sluit zich af. Het beste is om te blijven praten en je gevoel te uiten. Iedereen is geschokt dus er is geen reden om je te schamen. Dan vraag ik nu een minuut stilte..... Iedereen krijgt een brief en dan mogen jullie zelf weten wat je gaat doen. Er is slachtoffer hulp voor jullie die naast mij klaarstaat en alle leraren zijn beschikbaar om mee te praten" en zo verlaat hij de zaal.

Hey. Bedankt voor het lezen allemaal. Het betekent veel voor me. Xxx