--2--

406 17 13
                                    

แฮปปี้พาร์ท................

วันนี้ฉันมานั่งเซ็งๆอยู่ที่ร้านนึงในห้างเพื่อมากินข้าวกับกระแตเพื่อนสนิทฉันเองแหละ ทั้งชั้นก็มีเพื่อนอยู่คนเดียวเนี้ยะ

"เห้อ " ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆโดยมีเพื่อนสนิทฉันตั้งแต่ม.ต้นนั่งอยู่ตรงข้ามฉันในตอนนี้

"ถ้ามึงเหนื่อยที่ต้องตามตื้อเวหากูว่ามึงหยุดก่อนมั้ยวะ เค้าดูไม่สนใจมึงเลย" ฉันหันมองกระแตที่กำลังทำหน้าเห็นใจฉันอยู่

"เดี๋ยว!!! ที่ฉันถอนหายใจเพราะว่าฉันเลือกซื้อของขวัญให้ตัวเองในวันเกิดไม่ได้ต่างหากยะ แล้วแกนะแกจะมาตรอกย้ำเรื่องที่เวหาไม่สนใจฉันทำไม" ฉันพูดพรางกอดอกแล้วหันหน้าหนีมัน ยัยนี้ขยันจี้ปมจริงๆ แต่จะว่าไปวันนี้วันอาทิตย์ฉันไม่ได้เจอเวหาตั้งแต่วันเสาร์นี้ก็สองวันแล้วสินะคิดถึงจัง

"กูซอรี่ละกัน เห้ยๆเวหาวะนั้นๆมากับพี่ใยไหมด้วย" ฉันรีบหันมองตามที่กระแตมองทันที พี่ใยไหมงั้นหรอ ผญ คนนี้โคตรน่าหงุดหงิดเลยจริงๆ

"ไปมึง ไปร้านนั้นกัน" ฉันหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กแล้วเดินออกจากร้านที่นั่งอยู่แล้วรีบเดินไปที่ร้านที่เวหาพึ่งเดินเข้าไปทันที ฉันจะปล่อยให้สองคนนั้นอยู่ใกล้กันมากๆไม่ได้เด็ดขาด

"จะดีหรอวะ แกตามเค้ามากเกินไปรึเปล่า" กระแตกระซิบฉันเบาๆ

"ไม่หรอก ตื้อมากๆเวหาจะได้ตกหลุมรักไง ไป" ฉันดึงกระแตตรงไปที่โต๊ะของเวหาแล้วยิ้มให้เวหากับพี่ใยไหม ถึงจะไม่อยากยิ้มให้นางก็เถอะ

"สวัสดีค่ะพี่ใยไหม หวัดดีเวหา" ฉันยิ้มกว้างให้เวหาแต่เค้ากลับทำหน้าเอือมๆใส่ฉัน

"อืม ทักเสร็จก็ไปซะ" จากยิ้มกว้างๆพอได้ยินประโยคของเวหาก็ทำให้ยิ้มของฉันค่อยๆหุบลงทันที

"แฮปไปเถอะ" กระแตกระซิบฉันเบาๆเมื่อเห็นท่าไม่ดี แต่บอกแล้วไงว่าฉันมันคนหน้ามึน

"พี่ใยไหมค่ะจะว่าอะไรมั้ยค่ะถ้าหนูกับเพื่อนจะขอนั่งด้วย พอดีเราสองคนเป็นรุ่นน้องที่ รร พี่แล้วก็เป็นเพื่อนสนิทมากๆของเวหาด้วย" ฉันเน้นคำว่าสนิทมากแล้วยิ้มอย่างตอแหลให้พี่ใยไหมที่กำลังทำหน้าเหวอๆแล้วหันไปมองเวหา

"ฉันไม่เคยสนิทกับเธอ!!! หยุดทำตัวน่ารำคาญได้แล้ว" เสียงตะหวาดที่ดังลั่นทำให้ฉันสะดุ้งอย่างตกใจก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

"สนิทสิ นายชอบอะไรไม่ชอบอะไรฉันรู้หมดเลยนะ"

"แฮปไปกันเถอะ" กระแตรีบลากฉันออกมาจากร้านทันที ทั้งๆที่ฉันยังพูดกับเวหาไม่จบเลย

"แตแกลากฉันมาทำไม ฉันยังคุยกับ"

"แฮปเค้าไล่แกแบบนั้นแกยังอยากจะอยู่อีกหรอวะ ฉันว่าพอเถอะวะ" กระแตเข้ามากอดฉันพร้อมกับลูบหลังฉันเบาๆทำให้ฉันรู้สึกอยากร้องไห้ออกมา แต่ฉันจะไม่ร้องหรอกนะแล้วก็จะไม่ตัดใจด้วย

"ฉันรักเค้านี่ ฉันโอเค" ฉันพูดเพื่อให้แตสบายใจ แต่จริงๆฉันเองก็ตกใจไม่น้อยเลยตอนที่เค้าตะหวาดดังขนาดนั้น ปกติเค้าไม่เคยตะหวาดฉันขนาดนั้นคงเป็นเพราะพี่ใยไหมคนที่เค้าชอบอยู่ด้วยละมั้ง เค้าเลยไม่อยากให้เธอเข้าใจผิด แต่ยังไงก็ช่างฉันต้องทำให้พี่ใยไหมเข้าใจผิดให้ได้เลยคอยดู


#มาแล้วค่าาาา ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่า
หนูแฮปจะได้รักกับเวหามั้ยละเนี้ย

[เวหา♡6](end)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang