--3--

373 17 12
                                    

เวหาพาร์ท...................

ผมมองตามร่างของแฮปปี้ที่โดนเพื่อนเธอลากออกไป กว่าจะออกไปตามน่ารำคาญชะมัด

"เวหาที่นายทำมันไม่แรงไปหรอ" ผมหันกลับมามองคนตรงหน้า ที่ผมทำเพราะกลัว พี่ใยไหมจะเข้าใจผิดนะสิ ผมชอบเธอมาตั้งแต่เด็กๆแล้วละเธอเป็นหลานของเพื่อนสนิทคุณย่าผมเราเลยรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กและเธอก็น่าจะเป็นรักแรกและรักเดียวของผมด้วย

"ไม่หรอก เห็นยัยนั้นซึมๆไปแบบนั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ทำตัวน่ารำคาญเหมือนเดิม" ที่ผม
พูดมันคือความจริง ไม่ว่าผมจะว่าเธอยังไงเธอก็เอาแต่ยิ้มเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย

"นี้เวหาเราเอาแต่ทำตัวแบบนี้เมื่อไหร่จะมีแฟนละ พี่ได้ข่าวว่าลัคกี้พึ่งเปิดตัวแฟนใหม่อีกหนิ" แฟนที่มันจ้างมานะสิ แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอกยกเว้นพวกผมสามคน

"มันก็เปิดตัวแฟนใหม่ตลอดนั้นแหละ เรามากินอาหารกันเถอะเที่ยงแล้วพี่ยังไม่กินอะไรมาตั้งแต่เช้าแล้วหนิ" ผมรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วตักอาหารให้เธอ แล้วลงมือทานของตัวเองทันที เพราะผมขี้เกียจจะพูดถึงคนอื่นให้เหนื่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"เวหารายงานกลุ่มใหม่นายอยู่กลุ่มเดียวกันกับฉันนะ แต่นายปฏิเสธไม่ได้หรอกเพราะฉันเขียนชื่อส่งแล้ว" ผมหันมอง ผญ ข้างๆอย่างรำคาญ ใครก็ได้ช่วยเอาเธอออกไปจากชีวิตผมที

"อืม" ผมตอบสั้นๆแล้วลุกจากเก้าอี้เพื่อเดินออกจากห้องทันที ผมเดินตรงไปยังห้องน้ำชายเพื่อไปล้างหน้าเพราะวันนี้อากาศดูเหมือนจะร้อนนิดๆ แต่ผมรู้สึกว่า
ผช ที่อยู่ก๊อกน้ำข้างๆผมกำลังจ้องผมแบบแปลกๆ

"มีอะไรรึเปล่า" ผมเงยหน้าแล้วถาม ผช ข้างๆด้วยท่าทีนิ่งๆ แต่มันกลับยิ้มแบบกวนตีนกลับมา

"เปล่าหรอก ไว้เจอกันที่ห้องเรียนละกัน"
มันเอามือที่เปียกมาเช็ดที่ไหล่ผมแล้วเดินออกไป แต่ว่าห้องเรียนผมไม่มีคนหน้าตาแบบมันแน่ๆถึงผมจะไม่ได้สนิทกับใครแต่ถ้าเป็นเพื่อนในห้องก็ต้องมาคุ้นๆบาง

"เวรเอ้ย" ผมสบถออกมาเบาๆแล้วเดินกลับห้องเรียน แต่พอเดินมาถึงห้องเรียนไอ้คนที่กวนตีนผมกำลังยืนอยู่หน้าห้องเรียนพร้อมกับอาจารย์ที่ปรึกษา เด็กใหม่งั้นหรอ?

จบพาร์ท

แฮปปี้พาร์ท...................


ตอนนี้ทุกคนกำลังสนใจไอ้ ผช หน้าห้องเอามากๆเลยละ แต่ฉันกลับไม่อยากเจอหน้า ผช คนนี้เลย แต่แล้วฉันต้องละสายตาจาก ผช หน้าห้องแล้วหันมองเวหาที่กำลังนั่งลงที่เก้าอี้

"ไปไหนมาหรอ" ฉันถามพรางยิ้มกว้าง

"ห้องน้ำ" เย็นชาได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ แฮปปี้นับถือเลยเจ้าค่ะ

"อาจารย์ครับพอดีผมอยากนั่งกับแฮปปี้น่ะครับ" ฉันรีบหันมองไมค์ ผช ที่ยื่นหน้าห้องที่บังอาจมากที่พูดแบบนั้นซึ่งตอนนี้คนอื่นๆต่างพากันมองที่ฉันแล้วพากันซุบซิบ

"ไม่ค่ะ หนูมีคู่นั่งแล้วค่ะอาจารย์" ฉันรีบปฏิเสธเสียงแล้วหันกลับมามองเวหาที่ยังคงทำหน้านิ่งอยู่

"เวหาคือฉันกับไมค์เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะ เค้าก็แค่แฟนเก่าเฉยๆฉันไม่ได้คิดอะไรกับเค้าแล้วจริงๆ" ฉันพยายามอธิบายเพราะไม่อยากให้เวหาเข้าใจฉันผิด

"แล้วมาบอกฉันทำไม" คำพูดนิ่งๆเหมือนเบื่อหน่ายของเค้าเอ่ยออกมา นั้นสิอธิบายไปทำไมให้เหนื่อยเปล่าๆยังไงเค้าก็ไม่รู้สึกอะไรอยู่แล้ว แต่จะหึงกันสักหน่อยไม่ได้รึไง เมื่อไหร่จะหวั่นไหวบ้างวะหรือว่าควรกลับไปดูหนังแนวที่นางเอกตามตื้อพระเอกหลายๆเรื่องว่านางเอกทำยังไง 🤔น่าคิดแฮะ

#มาแล้วค้าาาา ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่ะ
แฟนเก่านุ้งแฮปก็มาแล้ว เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปต้องติดตาม

[เวหา♡6](end)Where stories live. Discover now