[เวหา♡6](end)

--15--

แฮปปี้พาร์ท..................

ครืดดดด ครืดดดดด ครืดดดดดด

ติ่ง
ติ่ง
ติ่ง
ติ่ง

"โอ้ยยย" ฉันร้องออกมาด้วยความรำคาญแล้วเอาหมอนปิดหูตัวเอง ตั้งแต่วันนั้น วันที่เกิดเรื่องฉันก็ไม่ไปเจอ ไม่รับสาย ไม่ตอบข้อความเวหาอีกเลยเพราะฉันกลัวโดนเค้าบอกเลิกไงละ แต่พรุ่งนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกยังไงซะฉันก็ต้องเจอเค้าอยู่ดีสินะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

และแล้ววันที่ฉันกลัวก็มาถึง วันเปิดภาคเรียนและก็เป็นไปตามคาดเพราะเวหาเรียกฉันมาคุยที่ข้างๆตึก

"คือฉันมีเรื่องที่ต้องบอกเธอ" บอกเลิกสินะ

"อืม ฉันพร้อมแล้ว" ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วมองไปที่เค้า

"คือฉันว่า"

"เดี๋ยว!!! ถ้านายพูดจบแล้ว นายเดินออกไปเลยนะ" ฉันเองพยายามยอมรับเรื่องนี้มาตลอดหลายวันแต่ฉันเองก็ยังร้องไห้อยู่หลายวันอยู่ดี ให้ตายสิฉันต้องเข้มแข็งเข้าสิ

"ฉันขอโทษ คือฉันว่าเรา เรา เราเลิกกันเถอะ" จึก ตอนนี้เหมือนมีมีดสักล้านเล่มเข้ามาแทงที่หัวใจของฉัน ทั้งๆที่พยายามทำใจมาตั้งนานแต่พอได้ยินประโยคบอกเลิกก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี ทำไมกัน

"ขอถามเหตุ ฮึก ผลได้มั้ย" ทีแรกฉันอยากให้เค้ารีบเดินออกไป แต่ตอนนี้จู่ๆฉันก็แค่อยากได้ยินคำที่มันชัดเจน

"ฉันรักพี่ใยไหม" ฉันไม่อาจแทนที่ ผญ คนนั้นได้เลยแม้แต่นาทีเดียวสินะ ไม่ว่ายังไงคนที่ทำให้นายยิ้มกว้างได้คงมีแต่ ผญ คนนั้นแค่คนเดียว หัวใจของนายคงไม่มีแม้แต่ที่แคบๆให้คนอย่างฉันด้วยซ้ำ

"อืม" ฉันตอบสั้นๆพร้อมปาดน้ำตาตัวเองแล้วเดินกลับไปยังห้องเรียนพร้อมกับหยิบกระเป๋านักเรียนตัวเองแล้วเดินไปนั่งที่หน้าสุดที่ยังมีที่ว่างอยู่ จริงๆมันเป็นที่เก่าของไมค์แต่ตอนนี้เค้าย้ายไปเรียนต่างประเทศแล้วละ

"เห้ยเป็นไรไปทำไมมานั่งตรงนี้" กระแตวิ่งมาด้วยอาการที่ดูห่วงฉัน

"ไม่เป็นไร ฉันโอเค" ฉันตอบแล้วพยายามยิ้มกว้างให้แต แม้ตอนนี้ฉันจะอยากร้องไห้ออกมาแค่ไหนก็ตามแต่ฉันก็ต้องกลั้นน้ำตามันเอาไว้

จบพาร์ท

เวหาพาร์ท..............

"เวหาลองกินอันนี้สิ" ผมยิ้มให้พี่ใยไหมที่ตักขนมหวานขึ้นมาจ่อปากผม ตอนนี้ผมได้เป็นแฟนกับคนที่ผมรักแล้วละ แต่ว่าทำไมผมกลับรู้สึกแปลกๆ

"ผมไม่ชอบกินของหวาน พี่กินเถอะ"

"พี่อะไรกัน ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ต้องเรียกพี่หรอกไหมไม่อยากแก่" เธอมักแทนตัวเองแบบนี้เสมอในช่วงนี้ แต่ผมกลับไม่รู้สึกชินเลย

"พี่คิณอันนี้อร่อย อ้ามมมม" เสียงที่ดังขึ้นทำให้ผมค่อยๆหันหลังไปมองทางด้านหลังของตัวเอง แต่ภาพที่ผมเห็นคือ ผญ ที่พยายามทำตัวหลบหน้าผมกำลังป้อนขนมให้ ผช คนอื่น

"นั้นน้องแฮปปี้หนิ" ผมหันกลับไปมองพี่ใยไหม แล้วพยายามไม่สนใจแฮปปี้ ยัยบ้าไหนบอกชอบกันเลิกกันไม่กี่อาทิตย์ก็ควงแฟนใหม่แล้วงั้นหรอ (พระเอกแกมีก่อนนางเอกฉันอีก : ไรท์)

"ชั่งเค้าเถอะ ผมว่าเราไปดูหนังกันดีกว่า"
ผมลุกแล้วเดินเข้าไปจับมือพี่ใยไหม แล้วจูงมือพี่ใยไหมผ่านไปที่โต๊ะของแฮปปี้พร้อมหยุดมองเธอนิดๆ ซึ่งเธอเองก็มองมาที่ผม

"เอ่อรู้จักกันหรอ" ผช ที่นั่งอยู่กับเธอถามขึ้น คงเป็นเพราะเราจ้องกันนานเกินไป

"ค่ะ เพื่อนห้องเดี๋ยวกันแต่ไม่ได้สนิทอะไรกันมากหรอก" ไม่สนิทมากงั้นหรอ 😏

"ใช่ไม่สนิทมากหรอก ก็แค่เคยจูบกันแค่นั้นเอง ไปครับพี่ใยไหมเราไปเดตกันดีกว่า" ผมเปลี่ยนจากจูงมือเธอมาเป็นโอบไหล่แล้วพาพี่ใยไหมเดินออกไปทันที  ถ้า ผช คนนั้นไม่โง่พอก็คงจะรู้สิ่งที่ผมต้องการจะสื่อนะ

#มาแล้วจ้าาาา อะไรของพี่เวหาแกก็ไม่รู้
แต่ยังไงก็ฝากโหวต เม้น ด้วยนะค่าาาา