[เวหา♡6](end)

--18--

แฮปปี้พาร์ท....................

ตอนนี้ฉันมานั่งอยู่บนรถของเวหาแล้วละหลังจากที่ไม่ยอมอยู่นานก็ไม่รอด เห้อ

"อยากแวะกินอะไรก่อนมั้ย" ฉันหันมองเค้าอย่าง งงๆ เค้าดูแปลกๆ แต่ยังไงซะเค้าก็ขอเลิกฉันแล้วไปคบคนที่เค้าชอบแล้วหนิ  เหอะ

"ไม่ ฉันอยากกลับบ้าน" ฉันพูดด้วยเสียงแข็งๆแล้วมองออกไปนอนหน้าต่าง

"งั้นแวะร้านนี้ละกัน ฉันเคยมากินแล้วมันก็อร่อยดี" รถของเค้าค่อยๆจอดเทียบข้างทาง นี้คือไม่เข้าใจคำว่าไม่ของฉันรึไง

"ฉันไม่กิน ถ้านายกินก็กินไปนะ ขอบใจมากที่ให้ติดรถมา" ฉันหยิบกระเป๋าเตรียมจะออกจากรถเค้า เดี๋ยวค่อยหารถต่อกลับบ้าน

"เธอต้องกินกับฉัน" เค้าดึงกระเป๋านักเรียนฉันออกไปจากฉันแล้วเค้าก็เดินออกจากรถไปทำให้ฉันรีบตามไปเพราะในกระเป๋านักเรียนมีทั้งมือถือทั้งกระเป๋าเงินหนิ ให้ตายสิเค้าคิดจะทำอะไรกันแน่

"นี้นายเอากระเป๋าฉันคืนมา" ฉันเดินตามเค้าเข้ามาในร้านแบบติดๆ

"ไม่ นั่งลงแล้วตอบคำถามฉัน" จู่ๆเค้าก็กดตัวฉันให้นั่งลงที่เก้าอี้จากนั้นเค้าก็ก้มหน้าลงมาใกล้ฉันเอามากๆ

"ผช ที่นั่งกับเธอวันนั้นเป็นอะไรกับเธอ"
ฉันรู้ทันทีว่าเค้าหมายถึงใคร

"ญาติ เค้าเป็นญาติของฉัน" ฉันมองเค้าที่จู่ๆก็ยิ้มออกมา รอยยิ้มกว้างๆตอนนี้เค้ากำลังยิ้มมันเพราะฉันงั้นหรอแต่มันคงไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันจะอยากได้มันอีกแล้วในเมื่อตอนนี้เค้ากลายเป็นของคนอื่นไปแล้วหนิ

จบพาร์ท

เวหาพาส............

ผมยิ้มออกมาทันทีหลังจากที่แฮปปี้บอกว่า ผช คนนั้นเป็นแค่ญาติของเธอ

"ที่ฉันบอกนายตรงๆเพราะฉันเองไม่ได้อยากให้นายรู้สึกว่าฉันกำลังเอา ผช เข้ามาในชีวิตเพื่อประชดนาย ถ้าวันนึงฉันจะมีใครแปลว่าฉันคิดดีแล้ว" คำพูดของเธอทำให้ผมค่อยๆหุบยิ้มลง รู้ตัวอีกทีเธอก็ดึงกระเป๋านักเรียนของเธอไปแล้วเดินออกจากร้านไปแล้ว

"จุกมั้ยละโดนสาวปฏิเสธ" ผมหันมองเฮียสองคนที่เดินออกมาจากหลังร้าน จริงๆร้านนี้เป็นร้านประจำของเราสามพี่น้องซึ่งดูเหมือนพี่ชายทั้งสองคนของผมจะแอบฟังผมคุยกับแฮปปี้ และดูเหมือนจะไม่มีใครเข้าข้างผมเลย

"ถ้าไม่ช่วยอย่ามาตรอกย้ำ" ผมหันไปพูดด้วยหน้านิ่งๆใส่เฮียคลาส

"ดุซะด้วย ใครบอกจะไม่ช่วยวะน้องรักจะมีแฟนทั้งทีไม่ช่วยก็บ้าแล้วใช่มั้ยไอ้ลัคกี้" แต่ทำไมผมรู้สึกว่าการให้เฮียคลาสช่วยเนี้ยแย่กว่า

"อืม แต่แกแน่ใจหัวใจตัวเองแล้วใช่มั้ย"
เฮียลัคกี้ถามขึ้นทำให้ผมรีบพยักหน้าตอบ ผมคิดไว้หมดแล้วละว่าผมต้องทำยังไงบ้างให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ผมต้องการ😏

"แล้วแกจะจัดการกับเรื่องใยไหมยังไง"
ผมหันมองไปทางเฮียลัคกี้ที่ถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง แอคติ้งแต่ละคนนี้ประมาทไม่ได้เลยจริงๆ

"หึ ต้องจัดการอะไรด้วยหรอในเมื่อพี่เป็นคนให้พี่ใยไหมมาขอผมเป็นแฟนเพื่อทดสอบผม" ผมพอจะมองตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้วละ แต่ตอนนี้หน้าเฮียสองคนนี้ฮาชะมัด

"ไอ้ลัคกี้ฉันบอกแล้วไงว่าเวหามันไม่โง่"
เฮียคลาสมองมาทางผมแล้วยิ้มแหยๆ

"รู้เว้ย ไอ้เวหามันโง่แค่เรื่องความรัก ไปๆฉันไปละนัดพอใจไว้" เฮียลัคกี้พูดแล้วเดินออกไปเลย ผมหันมองเฮียคลาสที่ดูท่าทางแล้วคงอยากจะไปด้วยอีกคน

"ไงเฮีย นัดใครไว้รึเปล่าดูเหมือนรนๆ"

"นัดแม่บ้าน ไปละไอ้น้อง" เฮียคลาสเดินมาตบบ่าผมนิดๆแล้วรีบเดินออกไป แม่บ้านคนสวยของเฮียเค้าแหละ แต่ปล่อยเรื่องเฮียไว้ก่อนเพราะผมต้องแก้ปัญหาเรื่องตัวเองก่อน

#ลงตอนแรกของคลาสสิคแล้วนะค่าาา
อย่าลืมไปติดตามกัน ฝากโหวต เม้นด้วยน๊า