[เวหา♡6](end)

--17--

แฮปปี้พาร์ท...................

ตอนนี้พวกเราทุกคนมารวมตัวกันที่บริเวณซุ้มของห้องเราพื้นที่ไม่ได้ใหญ่มาก แต่ก็ต้องช่วยกันจะได้เสร็จไวๆดีที่ทางโรงเรียนเลือกคอนเซ็ปของแต่ละซุ้มมาให้แล้วและดีที่จัดแบบสองห้องต่อหนึ่งซุ้มจะได้ทำงานไม่หนักกันมาก

"โอเคงั้นแบ่งหน้าที่ตามความถนัดเลยละกัน" หัวหน้าห้องอีกห้องหนึ่งพูดขึ้นทำให้เราเริ่มแยกย้าย ฉันกับแตมาส่วนของพวกวาดรูปติดปะ ซึ่งฉันวาดรูปได้โครตห่วยแต่แตมันวาดรูปสวยเราเลยมาโซนนี้ซึ่งแตก็วาดรูปส่วนฉันก็มาเอาเก้าอี้แล้วปีนติดตัวหนังสือหน้าซุ้มบอกเลยแดดโคตรร้อน

"เธอลงไปก็ได้นะเดี๋ยวเราติดเอง เป็น ผญ มาปีนมันอันตราย" ฉันหันไปมอง ผช หน้าตี๋ดูใจดีคนนึง

"ไม่เป็นไรๆเห็นแบบนี้ฉันนะถึกมาก อร้ายยย" ระหว่างที่ฉันกำลังคุยกับเพื่อนต่างห้องจู่ๆตัวฉันก็โดนใครบางคนอุ้มลงจากเก้าอี้แล้วเอามาวางที่พื้น ฉันหันมองคนที่อุ้มฉันอย่างอึ้งๆคนรอบๆก็ต่างพากันมองมาที่เราแล้วพากันยิ้มแปลกๆ

"เธอใส่กระโปรงไม่ควรปีนอะไรแบบนี้" ฉันรีบมองไปยังส่วนล่างของตัวเอง เดี๋ยวนะคือฉันเปลี่ยนเป็นชุดพละแล้วมั้ยละ

"ฉันว่าตอนนี้ฉันใส่ชุดพละอยู่นะ" ฉันพูดแล้วมองไปที่เวหา ใช่เค้าคือคนที่อุ้มฉันลงมา

"งั้นหรอ แต่ถึงยังไงเธอก็ไม่ควรปีนไปหาทำอย่างอื่นที่ ผญ เค้าทำกัน" เค้าพูดแล้วเดินไปทางเก้าอี้แล้วปีนติดตัวหนังสือที่เป็นในส่วนที่ฉันต้องทำ แต่ว่าเค้าไม่ได้มองที่ฉันใส่กางเกงวอร์มจริงๆหรอ แล้วเค้าจะมาทำดีแบบนี้ทำไมกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ในที่สุดเราก็จัดซุ้มกันเสร็จแต่กว่าจะเสร็จก็เกือบๆ3ทุ่มแหนะ ดีที่ รร อนุญาติให้อยู่ดึกได้แต่ห้ามเกิน4ทุ่ม ตอนนี้ห้อง อื่นๆก็มียังไม่เสร็จบ้างนั้นแหละ

"งั้นวันนี้ก็แยกย้าย" สิ้นเสียงหัวหน้าห้อง
ฉันก็รีบหยิบกระเป๋าเลยจะได้กลับบ้านสักที แต่ว่าวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านหรือจะขอไปนอนกับกระแตดีนะ อยู่คนเดียวมันเหงา

"แตเพื่อนรัก" ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุดจะหวานแหวว

"ไม่ได้ บ้านฉันไม่ว่าง ญาติมาเยี่ยม" นี้ยังไม่ขอมันยังรู้ทันเลยหรอเนี้ย

"โห้แกรู้ได้ไงวะสุดยอด" ฉันยกนิ้วโป้งขึ้นมาสองนิ้วให้มันเลย

"ก็สิ้นเดือนที่ไรพ่อแม่แกก็ไปดูบริษัทที่ต่างประเทศทุกที" ก็จริงของมันขยันกันจริงๆสามีภรรยาคู่นี้

"เห้ยคิดแล้วก็เซ็ง งั้นไปนอนกับแกไม่ได้ฉันกลับละ ถ้าญาติแกกลับภายในอาทิตย์นี้แกต้องให้ฉันไปนอนกับแกด้วย" ฉันไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวนี้น่า จริงๆก็ไม่คนเดียวหรอกก็มีแม่บ้านนั้นแหละแต่พวกนั้นก็เอาแต่ทำงานไม่มีใครว่างสักคน

"เออๆ กลับดีๆถึงบ้านก็ไลน์มาบอกด้วย"
ฉันกับแตโบกมือลากัน ฉันเริ่มเดินออกมาหน้า รร เพื่อโบกแท็กซี่

"หรือจะโทรหาลุงคนขับรถดี ไม่ๆมันดึกแล้ว" ฉันเริ่มพึมพำกับตัวเอง จริงๆก็อยากโทรหาลุงคนขับรถที่นะแต่มันดึกแล้วจริงๆนั้นแหละสงสารลุงแก

"เดี๋ยวฉันไปส่ง" ฉันหันมองคนที่อยู่ข้างหลังฉัน ไม่รู้ว่าเค้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เหมือนกัน

"ไม่เป็นไร" ฉันตอบเค้าแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่น แต่เค้ากลับจับแขนฉันแล้วลากฉันทำให้ฉันพยายามสบัดมือหนีเค้า

"ปล่อยฉัน นี้เวหาปล่อยสิ!!!!!" ฉันพยายามสบัดอย่างสุดแรงแต่ดูเหมือนเค้าจะไม่สะเทือนเอาซะเลยจริงๆ

#มาลงอีกตอนแล้วมาแล้วค่าาา ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่าาา