[เวหา♡6](end)

--16--

แฮปปี้พาร์ท..................

ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมาเจอเวหาที่ห้างนี้แถมเรายังนั่งกินขนมร้านเดียวกันอีก ให้ตายสิทีเมื่อก่อนอยากเจอแทบตายแต่กว่าจะได้เจอแต่ละทีนี้ยากเย็นไม่เคยบังเอิญเลยสักครั้ง แต่พอไม่อยากเจอดั้นต้องเจอ

"เล่ามา" ผช ตรงหน้ากำลังจ้องที่ฉันอย่างคาดคั้น บอกก่อนว่าเค้าคือพี่คิณญาติห่างๆของฉันเองไม่ได้มีซัมติงแต่อย่างใด

"โห้ทำหน้าดุอีกละ นี้พี่ได้ข่าวว่าพี่มีสาวหรอ" ฉันรีบหาทางเปลี่ยนเรื่อง
และเรื่องนี้คงดีที่สุดในตอนนี้แล้วละ

"อืม" ฉันมองพี่คิณที่ดูนิ่งเอามากๆ เท่าที่รู้คือ ผญ นี้อายุห่างกับพี่คิณถึง12ปีเลยละ ได้ข่าวว่าแสบใช้ได้ อยากจะรู้จริงๆว่าจะเป็นยังไง โดยเฉพาะ ผช นิ่งๆที่รักความสงบอย่างพี่คิณ (ถ้าอยากรู้เรื่องคิณต้องติดตามเรื่องราวของคิณด้วยนะค่ะต่อจากคลาสสิคน๊า)

.
.
.
.
.
.
.
.

"เอาละเด็กๆเนื่องจากปีนี้เราอยู่ม.5ซึ่งเราจะได้งานใหญ่คือการจัดซุ้มนะค่ะ เดี๋ยวคาบบ่ายเป็นต้นไปจะไม่มีการเรียนการสอน แต่ครูขอย้ำว่าทุกคนต้องไปช่วยงานถ้าครูไปถึงแล้วไม่ห็นใครจิตพิสัยศูนย์ทันที" งานหนักใช้ได้เลยคงเป็น    เพราะม.6ต้องเตรียมตัวสอบเลยไม่ต้องทำอะไรมากส่วนม.4เองก็พึ่งเข้ามายังต้องปรับตัวในการเรียนเหมือนฉันปีที่แล้วก็ได้ทำแค่งานเบาๆ

"เห้ยๆไปกินข้าวกัน เดี๋ยวจะได้ไปช่วยจัดซุ้ม ฉันไม่อยากได้ศูนย์จิตพิสัย" แตที่พึ่งเดินเข้ามาเดินมาชวนฉันไปกินข้าวตามปกตินั้นแหละ ซึ่งฉันเองก็รีบเอาของเข้ากระเป๋าเป้แล้วลุกไปกับแตทันที

จบพาร์ท

เวหาพาร์ท.............

ผมมองตามแฮปปี้ที่เดินออกไปพร้อมกระแต ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงมาตามผมไปกินข้าวด้วยแล้วละแต่ตอนนี้เธอดูเมินผมจนน่าโมโหหรือเพราะ ผช คนที่เธอนั่งอยู่ด้วยวันนั้น ผมรีบกดเบอร์หาเฮียลัคกี้ทันทีเพราะผมต้องรู้ประวัติไอ้นั้นให้ได้

"ฮัลโหลเฮีย ผมต้องการรู้ประวัติคนคนนึง"
[ใครวะ ส่งรูปมาในไลน์] ผมลืมไปเลยว่าไม่มีรูปมัน
"ผมไม่มีรูปมัน"
[แล้วแกจะให้ฉันสืบจากอะไรห๊ะ!!! ปกติแกรอบคอบกว่านี้หนิแล้วทำไมถึง.......] เฮียดูเว้นว่างยาวแปลกๆ
"ถึงอะไรเฮีย"
[ฮัลโหลๆคนที่แกให้สืบนี้ ผช ใช่มั้ย] คราวนี้เป็นเสียงเฮียคลาสสิค คงอยู่ด้วยกันแล้วคงได้ยินที่ผมคุยกับเฮียลัคกี้แล้วละสิ
"อืม"
[ฮ่าๆ ผช คนที่แกจะให้สืบเกี่ยวข้องบางอย่างกับน้องแฮปปี้สินะ] คำพูดของเฮียคลาสทำให้ผมนิ่งไปพักนึงเลยละ
[เงียบแบบนี้แสดงว่าใช่ แกนะฉลาดทุกเรื่องยกเว้นเรื่องรักๆใคร่ๆเพราะฉนั้นเฮียคนนี้จะบอกให้นะว่าแกนะรักน้องแฮปปี้คนสวยเข้าแล้วละไอ้หนู] คำพูดของเฮียคลาสสิคยิ่งทำให้ผมรู้สึกสับสนมากขึ้นไปอีก แต่ผมเป็นคนขอเลิกเธอแสดงว่าผมเลือกพี่ใยไหมแล้วผมจะรักแฮปปี้ได้ยังไง
[ฮัลโหล แกโอเคมั้ยวะ แต่เฮียจะบอกว่าที่ไอ้คลาสพูดเฮียว่าจริงนะ เฮียพอจะรู้เรื่องราวของแกมาบ้างแล้ว กับใยไหมถ้าให้เฮียพูดเฮียว่าแกแค่ผูกพันธ์เพราะนอกจากแม่แกก็มีแค่ใยไหมที่แกคลุกคลีด้วยมาตั้งแต่เด็ก แถมแกยังไม่ค่อยคุยกับใคร ไม่ชอบเข้าสังคมอีกมันเลยทำให้แกผูกพันธ์กับคนที่แกเชื่อใจ] คราวนี้เป็นเฮียลัคกี้ที่พูดขึ้น ผมเริ่มมองไปรอบๆห้องที่ตอนนี้มันว่างเปล่าเพราะทุกคนลงไปที่โรงอาหารกันหมดแล้ว จู่ๆภาพที่แฮปปี้คอยตามผมมันก็ค่อยๆผุดขึ้นมาเรื่อยๆมันเป็นช่วงเวลาที่น่ารำคาญมากๆสำหรับผมแต่มันก็ทำให้ผมไม่รู้สึกเหงาเลยสักครั้ง

#มาแล้วค่าาาาา มาค่ะเราควรให้พระเอกสับสนแล้วให้นางเอกทิ้งพระเอกไปเลยดีมั้ย อะหยอกกกกก55555 อย่าลืมไปอ่านเรื่องฝ่าบาทนะค่ะลงตอนใหม่แล้ว