--9--

344 17 16
                                    

แฮปปี้พาร์ท............

ตอนนี่ชีวิตฉันกำลังแฮปปี้สมชื่อแล้วละมั้ง ไม่รู้สิแต่ชั่งเหอะเพราะตอนนี้ฉันได้คบกับเวหาคนที่ฉันชอบด้วยแหละไม่อยากจะอวด วันนั้นที่เค้าขอฉันเป็นแฟนอะนะคำตอบแทบไม่ต้องคิดอะไรมากเลยด้วยซ้ำในเมื่อฉันนะรักเค้า

"คุณแฟนค่าเย็นนี้ไปดูหนังกันมั้ย" ฉันหันไปอ้อนเวหาที่นั่งอยู่ข้างๆเพราะนี้คาบสุดท้ายแล้วละ

"ไม่ ฉันไม่ชอบคนเยอะๆ" จากยิ้มๆอยู่ฉันคงต้องเปลี่ยนเป็นหน้างอแทน

"แต่ถ้าไปดูหนังที่ห้องฉัน.....ก็โอเคนะ"
ฉันหันกลับไปมองเค้าที่กำลังจ้องกระดานที่อาจารย์สอนอยู่ แต่คำพูดของเค้าทำให้ฉันยิ้มกว้างออกมาถึงจะเย็นชาแต่เค้าก็ใจดีกับฉันมากกว่าเมื่อก่อนแล้วละ

"อืม งั้นไปห้องนายก็ได้" ทำไมต้องรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก

กริ้งงงงงงงง

เยสในที่สุดก็หมดเวลาของคาบสุดท้ายสักที อาจาย์ดูเหมือนจะยังสอนไม่จบหรอกแต่ตอนนี้นักเรียนในห้องเริ่มตีหน้างอรวมถึงฉันด้วยทำให้อาจารย์วางปากกาไวท์บอน์ดแล้วหันมาทางพวกเรา

"เดี๋ยวกลับไปทำการบ้านแล้วเอามาส่งครูพรุ่งนี้เช้าด้วยนะ การบ้านอยู่หน้า33 เลิกเรียนได้" อาจารย์ขยับแว่นสองสามทีแล้วเดินออกไปทันที ฉันนี้รีบเปิดหน้า33ทันที

"โห้10ข้อ ตายๆ" ฉันบ่นออกมาทันทีเพราะวิชานี้คือวิชาอิ้ง ซึ่งฉันนี้โครตอ่อนอิ้งเลย

"เดี๋ยวคืนนี้เราส่งให้ลอกมั้ยถ้าเราทำเสร็จแล้ว" ไมค์ที่เดินมาพูดขึ้น ถึงไม่อยากจะคุยด้วยเท่าไหร่แต่ก็นะเพื่อการบ้าน

"อืม ขอบใจนะ" ฉันพูดขอบคุณเค้าแล้วรีบก้มเก็บอุปกรณ์การเรียนเพื่อจะได้ไม่ต้องสนใจเค้า

"มึงไม่ต้องส่งการบ้านให้แฮปปี้ เดี๋ยวกูสอนเธอเอง" ฉันเงยหน้ามองเวหาที่พูดแล้วหันมองมาที่ฉันนิ่งๆแต่ดูดุจนฉันรู้สึกกลัวๆ

"เหอะ มึงคิดว่าเป็นแค่แฟนแฮปแล้วจะมีสิทธิ์ไปซะทุกอย่างรึไงวะ" ตอนนี้ไมค์ตะโกนจนคนทั้งห้องมองมาที่เราแล้ว

"มีมากกว่ามึงที่เป็นแค่แฟนเก่าละกัน เก็บของเสร็จรึยังไหนจะรีบไปดูหนัง" เค้าพูดเหมือนหงุดหงิดจนฉันต้องรีบยัดทุกอย่างลงกระเป๋าแล้วกำลังจะสะพายแต่เวหากลับดึงมันไปถือแล้วเดินนำออกจากห้องไปทันที ฉันเห็นดั่งนั้นจึงรีบหันไปโบกมือลากระแตที่อยู่ไม่ไกล

"ฉันกลับก่อนนะแต ไปนะ" ประโยคหลังฉันพูดกับไมค์แล้วรีบวิ่งตามเวหาออกมาซึ้งเค้าเองพึ่งเดินไปได้ไม่ไกลมากทำให้ฉันวิ่งตามมาทัน

"แฮ่กๆ ห้องนายมีหนังเรื่องอะไรมั้ง" ฉันถามพรางหอบนิดๆเพราะฉันวิ่งมาอย่างสุดพลังที่มีจริงๆ

"ฉันไม่ชอบที่ไอ้ไมค์มันคุยกับเธอ" เค้าหันมาพูดด้วยหน้านิ่งๆแล้วเร่งฝีเท้าเดินออกไป ส่วนฉันนะหรอก็อึ้งสิค่ะเท้าฉันนี้ไม่กระดิกไปไหนแล้วได้แต่มองแผ่นหลังเค้าแล้วยิ้มเขินออกมา เค้าพูดอะไรไม่นึกถึงใจฉันเลยรึไงว่ามันต้องทำงานหนักแค่ไหน 😆 เค้าหึงฉัน เค้าหึงฉันนนน กรี๊ดดด

#มาค่า มาเสริฟความหึงของท่านเวหากัน
ฝากโหวต เม้นกันด้วยน๊าาาาา
ลงพี่มินฮยอนอย่าลืมไปอ่านกันด้วยเด้อ

[เวหา♡6](end)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang