[เวหา♡6](end)

--6--

เวหาพาร์ท............

"หมดแล้ว เก่งมาก" เธอพูดอย่างกับผมเป็นเด็ก แต่ไม่อยากจะเถียงกับเธอหรอกนะเพราะตอนนี้ผมแทบจะไม่มีแรงทำอะไรอยู่แล้ว

"อร่อยมั้ย คงอร่อยมากๆเลยใช่มั้ย" เธอดูคาดหวัง คงทำเองสินะ

"ก็พอกินได้" ผมตอบแล้วค่อยๆหลับตาลง

"หงึ จะชมว่าอร่อยหน่อยก็ไม่ได้" เสียงที่บ่นออกมาเบาๆของเธอพร้อมกับเตียงที่ยวบนิดหน่อยทำให้ผมรู้ว่าเธอดูหงุดหงิดไม่น้อยแต่เสียงฝีเท้าที่เดินออกไปแปลว่าเธอเดินออกจากห้องผมไปแล้วทำให้ผมค่อยๆลืมตาแล้วมองไปทางประตูห้องผมที่ไม่ได้ปิด ผมค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินเพื่อไปแอบดูเธอ จริงๆผมก็เริ่มมีแรงแล้วละแต่เธอนะมันเว่อร์ แต่แล้วภาพที่ผมเห็นกลับทำให้ผมรู้สึกผิดขึ้นมาเพราะเธอกำลังเอายาสีฟันทาบริเวณข้อมือของเธออยู่ ที่เธอโดนน้ำร้อนลวกงั้นหรอ ทำไมผมไม่สังเกตุตอนเธอป้อนอาหารเลย หรือเพราะผมไม่เคยใส่ใจเธอเลยทั้งๆที่เธอเอาแต่คอยใส่ใจผมตลอด

"นี้ออกมาทำไม อยากได้อะไรทำไมไม่รอฉันก่อน เดี๋ยวฉันก็เข้าไปหา" เธอเดินมาพร้อมกับท่าทีหงุดหงิด เพราะเป็นห่วงผม?ยัยโง่เอ้ยทั้งๆที่ผมไม่เคยสนใจเธอ ทำไมเธอถึงไม่เคยห่วงตัวเองเลย

"ทำอีท่าไหนให้เป็นแผลแบบนี้" ผมมองไปที่มือเธอ พอได้สังเกตุดีๆมันไม่ใช่แค่น้ำร้อนลวกแต่ยังมีรอยมีดบาดอีก

"พอดีไม่ค่อยได้เข้าครัวนะ แฮร่ๆ เอ๊ะ !!!
ว่าแต่นายออกมาจะเอาอะไรละเดี๋ยวฉันไปเอามาให้" เธอก็ยังจะห่วงแค่ผมจริงๆสินะ

"กล่องปฐมพยาบาล" ผมพูดออกมานิ่งๆแล้วมองเธอที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเหมือนตกใจเอามากๆ

"นะนะนายเป็นอะไร ไหนมีแผลตรงไหนฉันขอดูหน่อย" เธอเริ่มจับมือผมขึ้นมาสำรวจตามมือและแขน แถมยังพลิกตัวผมไปมา

"เธอนั้นแหละที่เป็นแผล" ผมพูดพร้อมมองเธออย่างไม่เข้าใจ เธอจะมาห่วงผมมากกว่าตัวเธอเองเพื่ออะไร