[เวหา♡6](end)

--1--

ภายในห้องเรียนของสายชั้นม.4ตอนนี้เด็กๆหลายๆคนกำลังเริ่มทำความรู้จักกัน
โดยมีเสียงเจื่อยแจ่วดังตลอดเวลา แต่แล้วเสียงนั้นก็ค่อยๆเบาลงเพราะเสียงฝีเท้าของผู้มาใหม่ที่กำลังเดินเข้ามา ใบหน้าคมบวกกับความสูงที่มีทำให้กลายเป็นที่จับจ้องไปโดยปริยายทันที

"แกนั้นใช่เวหาใช่มั้ย" เสียง ผญ คนนึงเริ่มหันไปถามหญิงสาวหัวแฟชั่นตั้งแต่วันแรกของการเปิดเทอม แต่ดีที่นี้ไม่ได้มีกฏมากมายแถมยังสามารถแต่งชุดไปรเวทมา รร ได้อีกเว้นซะแต่วันสอบ

"ก็ใช่นะสิ แต่แกห้ามชอบนะเพราะเวหาฉันจองแล้วเข้าใจมั้ย" หญิงสาวหันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะหันไปมองเวหาที่นั่งอยู่เพียงคนเดียวทำให้เธอรีบหยิบกระเป๋าแล้วตรงไปที่ข้างๆเวหาทำเอาเพื่อนเธอได้แต่มองตามอย่างเหวอๆ

"เวหาหวัดดี จำฉันได้มั้ย" แฮปปี้หญิงสาวผู้ที่ชื่นชอบเวหามานานหลายเดือนแล้วละที่เธอตามเค้าแม้เมื่อก่อนจะอยู่คนละ รร ก็ตามแต่ตอนนี้เธอสืบจนรู้ว่าเค้าอยู่ รร ไหนแล้วตามเค้ามา

"จำไม่ได้สิแปลก ยัดเงินไปเท่าไหร่ถึงรู้ว่าฉันอยู่ห้องนี้" เวหาหันมาถามด้วยท่าทีนิ่งๆทำเอาแฮปปี้เริ่มทำตัวไม่ถูกที่ถูกจับได้

"บ้า ฉันแค่สืบว่านายอยู่ รร ไหนแค่นั้น
ส่วนห้องนะพรหมลิขิตล้วนๆ" แฮปปี้พูดพรางยิ้มกว้างแต่สิ่งที่เธอได้กลับมาคือใบหน้าอันเรียบเฉย

"หึ ฉันจะบอกเธออีกรอบนะว่าฉันไม่ได้ชอบเธอแล้วฉันก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วด้วย
หยุดทำตัวน่ารำคาญเพราะมันเสียเวลาเปล่าๆ" คำพูดของเวหาที่พูดออกมาทำร้ายจิตใจของแฮปปี้ไม่น้อยแต่เธอกลับเลือกที่จะยิ้ม

"นายจะชอบใครก็เรื่องของนายสิ ฉันชอบนายก็เรื่องของฉันเหมือนกัน" แฮปปี้ยิ้มแฉ่งออกมาแม้ในใจเธอจะรู้สึกไม่ดีเลยก็ตาม

แฮปปี้พาร์ท...............

ชื่อแฮปปี้แต่ชีวิตฉันชักจะไม่แฮปปี้ซะแล้วสิ ผช ข้างๆฉันเนี้ยชื่อเวหาฉันตามจีบเค้ามาหลายเดือนแล้วละ เหตุผลที่ตกหลุมรักนะหรอ แค่เห็นก็ใจเต้นแล้วละตอนนั้นแค่ฉันหันไปเจอเค้ากำลังยิ้มอยู่กับ ผญ อีกคนฉันก็ตกหลุมรักเค้าทันทีแต่หลังจากตามจีบมาเค้าไม่เคยเห็นเค้ายิ้มอีกเลย แต่ก็ยังรักอยู่นะ แต่ ผญ คนนั้นที่ทำให้เค้ายิ้มได้เธอคือคนที่เวหาชอบนั้นแหละ ฉันให้คนไปสืบมาหมดแล้ว คิดแล้วก็เศร้า

"เห้ยๆจะไปไหน" ระหว่างที่ฉันคิดอะไร
เพลินๆจู่ๆเวหาก็ลุกพร้อมกระเป๋าซะงั้น

"ไปหาที่นั่งใหม่" ฉันรีบดึงเค้าไว้ทันที

"ทำไมไม่นั่งนี้ละ นั่งกับฉันดีจะตาย" แต่ตอนนี้เค้าทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าฉันให้ตายยังไงก็ไม่รู้

"ฉันรำคาญเธอเลยไม่อยากนั่งด้วย" ได้รำคาญมากเลยสินะ

"ถ้านายย้ายไปตรงไหนฉันก็จะตามนายไป เอาสิอยากย้ายก็ย้ายเลย" ฉันยักคิ้วอย่างผู้ชนะ บอกไว้ก่อนว่าแฮปปี้คนนี้มีความน่ามึนอยู่

"เธอนี้มันน่ารำคาญ" เออรู้แล้วโว้ย

"ย้ายดิ จะย้ายไปไหนไปดิ" ฉันหยิบกระเป๋าเป้ตัวเองขึ้นมาสะพายอย่างกวน

"เหอะ " เค้าพ่นเหอะมาแล้ววางกระเป๋าลงที่เดิมแถมยังนั่งลงที่เก้าอี้แล้วละ โถ้วไอ้เราก็นึกว่าจะแน่ การที่จะตามตื้อเค้าได้สิ่งสำคัญเลยคือความหน้ามึนบวกกับหน้าด้านนิดๆ แล้วต้องทนเค้าตีหน้ายักแถมยังชอบพูดว่าน่ารำคาญให้ได้ด้วย ซึ่งฉันทนได้แหละ และฉันต้องได้เวหามาเป็นแฟนให้ได้ฉันเคยดูหนังที่นางเอกตามตื้อพระเอกแบบนี้แหละเดี๋ยวสุดท้ายก็ใจอ่อนเอง คริคริ

"ขำบ้าอะไร ปัญญาอ่อน" เหมือนมีมีดสักล้านเล่มแทงเข้าที่อกอะคำด่าแต่ละคำไม่ได้รุนแรงจนสะท้านหน้าอันบอบบางของฉันหรอกนะ แต่หน้านิ่งๆเค้าแล้วด่าแบบ
นิ่งๆมันทำให้เจ็บได้อะดิ

#มาแล้วค่า เวหาตอนแรกเป็นกำลังใจให้
นุ้งปแฮปปี้กันด้วยเน้อ ฝากโปรเจคใหม่ด้วยนะค่ะ