Kuzen

851 113 4
                                    

     Artemis babasını ve annesini toprağa vereli iki hafta geçmişti. Yaşadıklarının ağırlığını atlatamadığı gibi anlam da veremiyordu. iki haftalık süreç boyunca hiç evden çıkmamıştı. Hakan haricinde kimseyi yanında istemiyordu. Hakan sakladığı sırlar yüzünden artemis ile bir süre sorun yaşamıştı. Lakin sonradan bu tavırların anlamsız olduğunu düşünüp Hakan'ın yanında olması gerektiğine kanaat getirdi. Doğru düzgün yemek yemiyordu. Günde dört paketi geçik sigara içiyordu. Babasının içki koleksiyonu ile yatıp kalkıyordu. Çoğu zaman sızıp kalıyor, Hakan kucağına alarak yatağına yatırıyordu. 

          Hakan bu sürecin kolay geçmeyeceğini zaten biliyordu. Artemis'in yanında olmak, onun güvende olmasını sağlamak için kendini adamıştı. Lakin bu pesimist tavırlarının bir an evvel sona ermesi gerektiğini düşünüyordu. Kendi canı da tehlikedeydi. Babasını ve annesini katleden yaratık Artemis'in de peşindeydi çünkü. 

-" Hey! Uykucu kalk bakalım."

+"Hiç bir güç beni bu yataktan kaldıramaz."

-"Ne kadar inatçı olduğumu biliyorsun. Seni kaldırmak için vinç tutabilirim."

+"Lütfen Hakan. Gerçekten tek yapmak istediğim şeyi yapıyorum. Mutlu olduğum konuda bana yardımcı olacağını söylemiştin. Yanılıyor muyum." 

-"Evet ama bu şekilde kendini harcamanı izleyemem."

+"Babam seni benim için tuttu. Ne istersem onu yaparsın" dedi dünden kalma alkol kokan ağzı ile. Anlaşıldığı kadarıyla hala kafasını toparlayabilmiş değildi."

-"Önemli bir şey olmasa uyandırmazdım. Bir misafirin var. Konuşman gereken birisi."

+"Kim olduğunu söylemezsen beni asla kaldıramazsın"

-"Ayça geldi. Kuzenin."

-"Sen benimle kafa mı buluyorsun?" dedi ve yataktan bir hışımla fırladı. 

-"Gidip öldüreceğim onu. Hayatımı bitirdiler ve bende onlarınkini bitireceğim."

+"Saçmalama. Dur lütfen. Ben konuştum onunla aşağıda. Duyman gereken şeyler var."

       Artemis üzerine ince bir hırka geçirip alt kata indi. Hakan ve Ayça masada oturuyorlardı. Hakan kahve yapmıştı. Ayça'yı ilk defa görüyordu. Aslında hep onunla tanışmak istemişti. O kız popüler biriydi. Lakin dayısının katil olduğunu hem de annesinin katili olduğunu öğrenince herkese karşı nefret kazanmayı başarmıştı.

+"Ne arıyorsun burada? Yarım kalan işi mi bitirmeye geldin?"

-"Artemis! Ne dediğinin farkında mısın sen?"

+"Ben gayet farkındayım. Ayça konuş bakalım. Ne diyeceksen hemen söyle ve git."

*"Kaybın için çok üzgünüm Artemis. Gerçekten bana ilk ulaştığın zaman çok duygulanmış ve sevinmiştim. Çünkü ailemden kimseyi tanımıyordum. Yıllardır görüşmüyorlardı."

+"Hah! Kesinlikle doğru kararmış"

*"Lütfen. Beni kapıda çelenk ile karşılamayacağının farkındayım. Ama ne olur söyleyeceklerime bir kulak ver." 

     Onaylar bir biçimde Artemis kafasını salladı.

*" Babam karakola gitmeden önce beni karşısına alıp uzun uzun konuştu. Okan'ın ne denli vahşi bir yaratık olduğundan ve hepimizi saf dışı bırakmadan durmak bilmeyeceğini söyledi. Ben babamın tutuklandığını öğrendiğimde şok geçirdim. Onu görmek için gittim lakin beni yanına salmadılar. Avukatı aracılığı ile ondan bilgi aldım. Böyle bir şey yapacağına asla inanmam. Kimse inandıramaz beni buna. Babam karıncayı incitemez ki ablasına böyle bir şey yapsın. Onu tanımıyorsun ve konuşuyorsun Artemis." Ayça göz yaşlarına engel olamıyordu.

*"Babam beni bu günlere getirmek için her şeyini feda etti. Annem caddede karşıdan karşıya geçerken bir harfiyat kamyonunun altında ezildi. Beni babam büyüttü. Hiç görmediğim anne şevkatini de bana o yaşattı. Tanısan bana hak verirsin Artemis. O dünyanın en harika babası. Avukata bu işle en ufak bir bağlantısı olmadığını söylemiş. Zaten suçlamalar ona yöneltilince donup kalmış. Anlamıyor musun Artemis? Sana, teyzene oynanan oyunları bilmiyor musun? Neler çektiğini unutmuş olamazsın. Hayatının nasıl içine ettiğini biliyorsun. O bir yaratık ve engellenemez. Önüne kim çıkarsa çıksın harcamaya çalışıyor. Son oyununu da babama oynadı. Babam Okan'ın yaşadıkları konusunda bir müdahalede bulunmamış. Okan sanırım bu yüzden ona zarar vermek yerine aradan çıkartmak istemiş olmalı. Çünkü babam sana desteğe gelecekti. Annenin cenazesini alıp defin işlemlerini başlatmak için çıktı o evden. Lakin annenin katil zanlısı olarak tutuklandı. İnan bana bunu yapacak son kişi. Annenle zaten sürekli telefonda konuşurlardı. Annen sizin fotoğrafınızı atardı babama. Babam mutluluktan ağlardı görünce. Çok seviyordu sizi. Hep biz özlem besliyordu içerisinde. Artemis aç gözünü. Dayın uğruna göz kırpmadan canını verebileceği ablasını öldürmüş olamaz."

+"Peki ya delil?"

*"Delil mi? Sözde annenin bulunduğu yerde babamın tüyü bulunmuş. Bu kadar kolay mı bir kanıya varmak?"

-"Artemis. Anlaman gereken nokta o tüyü Okan'ın bir şekilde ele geçirip oraya bırakmış olması. Bu onun için zor bir mesele değil. Ayça haklı. Bize oynadığı oyunları hatırlamıyor musun? Altı üstü iki hafta geçti."

+"İyi, güzel söylüyorsun. Peki şimdi ne yapacağız? Ne öneriyorsun? Anlat bana. Bir de senin planını dinleyelim."

*"Benim bir planım yok. Bu konuda üzgünüm. Ama sizin yanınızda olmak istiyorum. Sizinle beraber bu mücadeleye katılmak istiyorum. Çünkü bu benim de davam. O hastalıklı abini yakalamanızda üzerime ne düşüyorsa yaparım. Göreceksin her şey son bulacak ve babam aklanacak. O güne kadar rahat bir uyku uyuyabileceğimi düşünebiliyor musun?"

 +"Buna gerek yok. Ben mücadele içerisinde falan değilim. Artık bitti. Anladın mı? Ben pes ettim. İki haftadır bu evin içerisindeyim ve hiç bir izine rastlamadım onun. Eğer gerçekten beni bulmak istiyorsa buradayım. Gelsin. Artık ondan kaçmayacağım."

*"Artemis pes edemezsin. Onu bulup gerekeni yapmalıyız."

+"Kolay sanıyorsun değil mi? O hayalet gibi. Gölgem gibi peşimden gezdi. En ufak bir açığını bulamadık. Göremedik onu."

*"Polis peşinde. Muhtemelen hedef şaşırtmaya çalışıyordur şuan. Sonuçta poliste sizin hedef olduğunuzu biliyor."

+"Suçsuz olduğunu söylediğin babanı içeri atan polislere mi güveniyorsun? Bu ülkede bu kadar şeyin üstü örtülmüşken buna çözüm bulacaklarını sanmıyorum. Bu konuyu çözmesi gereken bizzat bizdik. Ama beceremedik. Ben vazgeçtim Ayça."

*"Eğer onu üzerimize çekmemiz gerekiyorsa ben yem olmaya hazırım. Onu kışkırtalım. Peşimize düşmesi için gerekeni yapalım. Ben kendimi ortaya atmaya hazırım."

+"Çok cesursun. Ama elinde bir plan yok."

*"Artemis sana ilk ulaştığı zamanı hatırla. Ne yapmıştı? Neden daha fazla seni bulmak için çabalamaya başladı?"

+"Ankara'daydım. Simgeler gösteriyordu ve ben de çözmeye çalışıyordum."

-"Artemis babaannen sana adresi söyleyene kadar rutin bir şekildeydi herşey. Bursa'daki evi ziyaret ettikten sonra her şey değişti. Sanırım öfkelenmiş olmalı. Şey gibi düşün; biri sana bir şey anlatıyor ve sen sürekli sağa sola bakıp onu dinlemiyorsun. Bunu sinirlendiren de o olmuş olmalı."

+"Önerin var mı sherlock?"

-"Ankara'ya gideceğiz. Her şeyi başa sarıyoruz. Onu dinleyeceğiz. Onu bekleyeceğiz. Eninde sonunda hamle yapacak."

+"O kadar koşuşturmacanın sonucunda üç akrabam mezarda ve bir tanesi de hapiste. Şimdi en başa mı dönelim diyorsun?"

-"Daha iyi bir fikri olan yoksa dediğimi yapıyoruz. İtirazı olan?"

SESSİZ MİSAFİR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin