SESSİZ MİSAFİR (TAMAMLANDI)

Küçük kardeş

+"Evet, seni dinliyorum."

%"Konuştuğum abi çok iri yarıydı. Kafasında bere vardı. Yüzünün ve ellerinin açıkta kalan her kısmı yanıktı. Başta korktum yanıma geldiğinde. Sonra benden çakmak isteyince biraz ılımlı davranmaya başladım. Size anlattığım araba kazasını anlattı bana. Seninle tanımak için can attığını söyledi. Gözleri dolu dolu olmuştu. Gerçekten özlüyor gibiydi."

+"O adam annemi, babamı ve teyzemi öldürdü Ferhat."

%"Abla ne ediyorsun? Sen ciddi misin?"

+"Aynen öyle. Karşındaki insan çok tehlikeli ve saldırgan biri. Seni de kandırıp güzel bir şekilde kullanmış."

%"Ya tekrar karşılaşırsam? Ya başaramadığım için beni suçlarsa?"

+"Öyle bir durumla karşı karşıya kalırsan onu öldürmek için elinden geleni yap."

                                                                      .                        .                       .

-"Şimdi nereye vardık?" dedi Erdem.

+"Hakan ne düşünüyorsun?"

*"İyice açık vermeye başladı. Bu da onun baskı altındayken hata yaptığı anlamına geliyor."

+"İşin garip yanı hala nereye gidersek gidelim orada karşımıza çıkıyor."

-"Ya da o hep buradaydı. Sizin gittiğiniz yerlerde adamları vardı."

*"Mantıklı, bir insanın aynı anda üç şehirde olması mümkün gelmiyor."

-"Her ne olmuşsa olsun, eğer böyle bir ekibi varsa en az onun kadar hastalıklı kişiler." 

#"İşin en kötü yanı ne biliyor musunuz? Nereye bakacağımızı bilmiyoruz. Onu nerede bulabileceğimizi de bilmiyoruz? Ne yapmamız gerektiği de muamma aynı şekilde" dedi Ayça.

+"Ben Hakan'ı dinlemekten yana kullanıyorum oyumu."

*"Ben bir şey söylemedim ki?"

+"Dün dedin ya! Onun istediğini yapacağız."

-"Onunla tanışacağını mı söylüyorsun Artemis? Eğer doğru anlamışsam bu büyük bir hata!"

+"Kaçarak bir yere varamam. Onunla konuşup yüzleşmeliyim. Derdinin ne olduğunu sormalıyım."   

#"Peki sen ona tanışma teklifini kabul ettiğini nasıl söyleyeceksin? Yani not bırakabileceğimiz bir kapısı yok sonuçta."

+"Sadece bekleyeceğim. O benim isteyip istemediğim şeyleri gayet iyi biliyor. Bu güne kadar hep öyle oldu."

O akşam tüm arkadaşları ile evinde buluştu Artemis. Şüphe duyduğu herkes oradaydı. Onlardan şüphe edebildiği için kendini suçluyordu. Tıpkı eski günlerdeki gibi bir aradaydılar. Ayrıca onlara Hakan ve Ayça da katılmıştı.Ufak bir anlığına da olsa dertlerini unutmuş bulundu. Bu dostluğun onun için ne kadar mühim olduğunu açıkça gözler önüne seriyordu. 

                                                      .                         .                        .

-"Arti nereye gidiyorsun? Kantinde bekliyor bizimkiler bizi."

+"Lavaboya uğramam lazım. Sonra geleceğim. Madem gidiyorsun benim kitaplarımı taşır mısın?"

-"Taşırım tabi. Ver hadi."

Kitaplarını Erdem'e teslim eden Artemis lavaboya doğru ilerledi. Klozete oturan Artemis düşüncelere dalmıştı. Taki kapıya üç defa vurulana kadar.