dolunay| yarı texting

the cherry beauty| flashback

Multimedia Koray

Koray ağzına birkaç tane kiraz attarken ofladı. 10 dakikadır sevgilisini bekliyordu. En sonunda dayanamayarak zili çaldı. Kapının ardından koşturarak gelen terlik seslerini duydu.

"Günaydın Sedef Teyze." dedi genç adam en içten sesi ile. Sevgilisinin annesini çok severdi. Eh müstakbel kayınvalidesi de onu pek severdi zaten.

"Günaydın oğlum. Bizimki yine seni bekletiyor değil mi?" dedi kadın sevecen gülümsemesi ile. Sonra merdivenlere doğru bağırdı.

"Kızım hadisene, çocuk ağaç oldu kapıda."

"Ya geldim anne! Çatlamasın."

Kadın utangaç bir şekilde gülümsedi çocuğa. "Görüyorsun değil mi bizimkini Koray. Hiç bana çekmemiş ben hıphızlı hazırlanırım oysaki." derken yanağına konulan öpücük ile irkildi. Kızı merdivenlerden inmiş ayakkabılıktan ayakkabısını almış ve giyiniyordu.

Koray söylendi. "Hele şükür gelebildin."

"Ne yapayım?" dedi kız. "Uyuyakalmışım sabah."

Sonra annesine döndü ve el salladı. Sedef Hanım Koray'ı ve kızını öptükten sonra kapıyı kapattı.

Genç kız sevgilisine döndü. "Çok mu beklettim?" dedi masum bir ses ile. Koray bu sese yumuşayacağını biliyordu. Yüzünü gördüğü an yumuşamıştı zaten. Ağzına birkaç kiraz daha attı. Sonra elindekileri kıza uzattı.

"Hayır yemeyeceğim." dedi genç kız. Çocuk kirazları çeşmenin yanına bırakıp kolunu sevgilisinin omzuna attı. Sonra ise yanağını kıza çevirip işaret parmağı ile yanağına dokundu.

"Ben hala günaydın öpücüğümü almadım." dedi sitemli sesi ile. Kız kıkırdadı ve sevgilisinin yanağına uzunca bir öpücük kondurdu.

"Günaydın sevgilim." dedi.

Koray da kızı öptü kokusunu içine çekerek.
"Günaydın kiraz güzeli." dedi. Kız şaşkınca kaşlarını kaldırdı.

Koray 'Bu halinin bile tapılası olması normal mi?' diye geçirdi içinden.

Kız ise sevdiği çocuğa baktı ve sordu. "Kiraz güzeli de nereden çıktı?"

"Anneannemin kiraz bahçesinden."

"Pusat, orası kayısı bahçesi."

Koray küçük bir çocuk gibi omuz silkince kız gülümsedi. "İçinde kiraz da yetişiyor bu da onu bir kiraz bahçesi yapar." dedi. Sonra hızlıca kızı yanağından tekar öptü.

"Sen ise," dedi Koray sevgilisine bakarak. "O kiraz bahçesinde başıma gelmiş en güzel şeysin. Sen her şeyden güzelsin. Benim güzelimsin, kiraz güzelim."

Kız iki elini Koray'ın yanaklarına koydu ve alnını alnına dayadı. "Sana daha ne kadar fazla aşık olabilirim?"

Koray duyduğu cümle ile kalbi çıkıcak gibi atarken sevdiği kıza sımsıkı sarıldı ve saçlarına öpücükler kondurdu. "Benim sana aşık olduğum kadar." diye fısıldadı saçlarına doğru.

Kız gülümseyerek kollarından çıktı sevdiği adamın ve elini tutarak onu çekiştirmeye başladı. Mutluluğu içine sığmıyor hem yüzüne hem gözlerine taşıyordu.

Arkasından sevgilisinin sitemli sesini duydu kız. "Hem beni bekletiyorsun, hem de çekiştiriyorsun."

Kız yolun ortasında durdu ve bir elini beline koyarken oyuncu bir şekilde gülümsedi.

"Ne o? Beklemez misin beni Pusat Bey?

"Beklerim. Ben seni hep beklerim."