🍁🎈İKİ DAKİKADA SEN BİR ASIR GİBİYDİN🎈🍁( ...ASIR MİSÂLİ...Tamamlandı...)

🍁13İlk İzlenim🍁

'Ama tam da bu cümleyle uyum sağlıyor Nazlı."
.
.
.
"Ben aramızda ölçülü bir seviye olsun isterken onun sürekli senli benli konuşup,beni kırk yıldır tanıyormuş gibi davranmasını hiç beğenemedim."

"Nazlı ellerini çekti ve " Neyse Zeynep gitmem gerekiyor.Daha detaylı sorular sormaya,onu azda olsa tanımaya çalış."dedikten sonra arkadaşının yanından ayrıldı.Nazlıyı evine uğurladıktan sonra Mirza'yla konuşmaya devam etti...

Fakat Mirza'nın her konuşması Zeynep'in aklındaki adamı biraz daha uzaklara götürüyordu.Aklındaki Mirza o kadar farklıydı ki hani bölye "toz kondurmamak" kelimesi vardır ya işte öyleydi.Toz kondurmaya utanırdı insan Zeynep için o kadar özeldi.
Öyle bir Mirza vardı ki aklında öyle alıştırmıştı ki aklındaki adamı kendine...
"Zeynep çok farklıydı. O çok farklıydı."
Baya bir konuştular Zeynep Mirza'nın da okuyan biri olduğunu öğrenmişti. O zaman anlamıştı ki bu okumanın vermiş olduğu bir özgüven ama altı ne kadar doluydu bilmiyordu? Yani böyle havalı pozisyonuna kendini zorla koyuyormuş gibi bir tavra bürünüyordu ama bilmediği birşey vardı.Zeynep'in onunla ilgili düşünceleri farklı yöne doğru ilerliyordu.

Zeynep ilk başlarda "Bir tebessüme kitap mı yazılır ?" diye soru yöneltmişti.Hemen sonrasında ise EVET yazılır,gülüşü içtense yazılır demişti. Ama üslubunu düşündükçe...
Yani o güzelim gülüşü yerle yeksan olmaya mahkûmdu.O hayalini gözünde büyüttüğü adam ne ukâla çıkmıştı öyle.
Kimseye evet dememişken,kimseyle böylesine konuşmamışken,İçinde var ettiği bu adamda kimdi?
Ne manasız tavırlardı onlar öyle...
Çoğu zaman konuşmayı kesmek istedi. "Madem ki değişmiyorsun! Bende konuşmayı keseceğim" diye bir anda düşündü.Ee haklıydıda ama olayın aslını Mirza bilmiyordu ki bilseydi belki farklı olurdu. Belki de Zeynep'in bir senedir beklediği adam kendisini tanımıyordu,hatırlamamışda olabilir. Belki de sıradan görmüştü.Ne çok belkisi olmuştu öyle...

Konuşmayı kesmedi çünkü içinde ona doğru koşan bir umudu vardı. Sürekli

"Ya böyle biri olamaz!Bana oyun oynuyor olabilir. " diye düşünerek bir çok ihtimali ona doğru sürükledi.

Biliyorsunuz Zeynep umut etmeyi seviyordu. Konuşmaya devam ettikçe değişmeyen aynı kalan tavrınının değişeceğini hissediyordu.
Mirza ise artist artist konuşmaya devam ediyordu.

"Süperrr,Vayy,Süperrr..."

Karşısındaki adamla konuşurken beyninde var ettiği adama ihanet ediyor gibi hissetmemesi imkansızdı.
En son baktı ki olacak gibi değil,kendine kabul ettiremiyor,konuşmayı kısa bir süre sonra kesmenin kendisi için iyi bir karar olacağını düşündü.Çünkü şimdi ki adamla hayalindeki adam çok farklıydı bağdaşmıyordu.
Baktı ki devam ediyor,dayanamayıp :

"Biraz ciddi olur musunuz?"

"Ben zaten ciddiyim ve ciddi bir şekilde konuşmak istiyorum."

*Zeynep "Ciddi olur musunuz ?derken aslında lakayık tavırlarından vazgeçmesini temiz bir üslûba sahip olmasını tüm içtenliği ile istemişti.Yani daha ağır başlı olmasını ve daha kibar tavırlar takınmasını,daha asil davranmasını...

Mirza daha hızlı ilerliyordu,bu hızın ilerki zamanlarda sorunlarını da beraberinde geri getireceğinden Zeynep adı gibi emindi.
Onu tanımıyordu tanımak içinde belli başlı soruları sorması gerekirdi ilk başlarda itiraz etmeyen ama sonrasında :

"Her seferinde soru mu soracaksın?"

"Yani sizi tanımam için sormam lazım."

"Ya ama ben sorulara hiç gelemem ki,yani fazla soru sevmiyorum."

"Ne yapabilirim ben de böyleyim sizi tanımam için belli soruları sormam lazım."

"Nasıl yapalım?"

"Birşey yapmayalım beyefendi, birdaha mesaj atmayın,ben de atmayacağım."

"Birdakika,"

"İnanın bir dakikamı bile harcayamam,mesaj atmayın lütfen.!"

*Anne devam edecekken kızı sözünü kesti "Anne konuşmayacaklar mı artık?"anne kızına gülümsedi ve " devam edelim bakalım."

"O günden zonra konuşmayı kestiler,Zeynep için o sıralarda doğru olan oydu. Tekrar eski hayatına dönmeye başlamıştı. O gün yıldızlardan üzerine battaniye yapıp uyumuştu.Sabah olduğunda

Nazlı :

"Ne oldu anlaşabildiniz mi ? " diye sordu.

"Hayır, çok uç noktalarda bende gencim o da genç ama sanki hevesinin kölesi ve yarınını düşünmeden yaşıyor gibi bir havası var,tavırları çok ayrı,farklı...
Daha da ben mesaj atmam,olmuyorsa vardır ALLAH'ın bir bildiği zorlamanın manası yok!"

"Peki şimdi ne olacak ?"

"Birşey olacağı yok Nazlı bugün konuşurum,yarın konuşurum sonrasında herşey karışır. Yani yapamam. O da artık mesaj atmaz zaten,sen de karıştırma!"

*Bu konuşmanın üstünden tamı tamına bir hafta geçmişti.Tam yedi gün,saniye,saat,dakika herşeyi ile yedi gün dolmuştu. Zeynep mesaj atacağını hissetmişti.
.
.
.
( )
(😊😎🍁Keyifli okumalar🍁😎😊)