12İlk ses,İlk konuşma,İlk tanışma)

102 112 58
                                    

Kalbim sanki gence doğru inanılmaz bir hızla koşuyordu...
.
.
.
Telefon elinde olmasına rağmen,Nazlı saatin kaç olduğuna bakmadan çevirmişti numaraları... Zeynep'in içindek en büyük karmaşa "Benimle dalga geçiyor olabilirdi." olmuştu,
O kadar ay tertemiz beklemişken gencin yaptığı iş miydi ? Nazlı el yazısı sandığı numarayı aramışdı. açmadı,çaldı yine açmadı,son kez. Telefon Zeynep'in elindeydi, aramıştı,çalıyordu ama açmıyordu. Israrla çalıyordu açan kimse yoktu. Zeynep telefonu kapatacakken bir anda bir ses duydu . :

"Alo?"

*(Tabi Zeynep heyecanlı,bahsettiği gökkuşağı rengarenk,Kalbi cümbüş yeri...)

"Alo, Merhaba."

"Tanıyamadım."

"Şu gün şu saatte Bursa Eğlence parkında birine birşey vermiş olabilir misiniz ? Yani numara felan..."

"Hayır!"

"Peki,kusura bakmayın rahatsız ettim."

" Aaa! Bir dakika, bahsettiğiniz kişi şöyle biri olabilir mi ?"

"Evet,olabilir de siz kimsiniz ?"

"Bahsettiğiniz kişi kuzenim ve şu anda yanımda dilerseniz verebilirim."

*Zeynep'in aklında birçok kimsesiz soru vardı. İlk duyacağı ses gencin sesi zannederek heyecan üzerine heyecan yaşarken,bir anda düşlediği adamdan vazgeçmek istedi.Sonra genç çıktı,çıktı ama ikinci bir sesdi.Aklımdaki adam çoktan bavulunu toplayıp gitmişti...

"Alo,"

"Merhaba,"

"Merhaba bu sefer sizinle konuşuyorum değil mi ?"

"€vet,benim ama bu aradığınız numara kaybolmuştu,benim söylediğim numarayı niye aramadınız?"

" Sizin söylediğinizi tam alamamış."

" Bunu alabildiniz mi ?"

"Alabildim ki şu anda konuşuyoruz değil mi ama ?"

*Gülümsedi ve devam etti:

"Tabi doğru."

"İsminizi ve soyisminizi öğrenebilir miyim? Ve kullanmış olduğunuz bir hesabınız varsa söyler misiniz?"

"Tabi ki İsmim Mirza, Mirza Şanlı"

*Zeynep gencin ismini öğrenmişti. İsmi Mirza'ydı.

"Ve hesabım varda ama resmin değişik belki bulmakda zorluk çekersiniz."

"Peki,HAYIRLI AKŞAMLAR. Ben bulurum."

"İyi geceler,"

Zeynep cümleler bitince kapattı.Duyduğu sesi,sonsuza kadar unutmayacağını,unutamayacağını biliyordu.Artık o çok öğrenmek istediği ismini biliyordu. Mirza.. Duymadığı bir isimdi.  Kullanmış olduğu bir hesap yoktu,Mirza'yı bulabilmek  adına bir sene önce açmış olduğu bir hesap vardı ve o hesaba sürekli olabilmesi muhtemel isimleri yazıyordu. Bulamayınca da kapatmıştı. Mirza'yı yeniden bulunca tekrar açmak zorunda kalmıştı.
Bir kaç gün bekletti, Nazlı sürekli tetikliyordu. Her sabah erkenden Zeynep'in evindeydi. Bu sabah yine gelmişti Zeynep kıyafetlerini katlarken Nazlı içeriye çoktan geçip evin merdivenlerinden yukarı çıkıp Zeynep'in odasına geçmişti. Zeynep kıyafetlerini katlamaya devam ediyordu. Nazlı ona sarıldıktan sonra yardım etmeye başladı ve bir yandan da sorular soruyordu :

"Ne oldu bana ismini söylemedin"

"Söylesem hemen mesaj atacaksın Nazlı biliyorum."

"Hâla mesaj atmadın mı ? İnanmıyorumm"

"Hayır.Niye inanmıyorsun hazır değilim."

"Elinden aldıkları zaman hazır olursun artık."

Zeynep bir anda kıyafetleri bırakıp oturdu. Artık ulaşabileceği bir ismi  olduğundan mesaj atma isteği içinden gelmiyordu.Tüm heyecanını yitirmişti...
Düşününce Nazlı'nın kelimeside çok doğruydu. Telefonunu isteyip mesaj attı :

"

Merhaba?"

"Tanıyamadım"

Zeynep kendini kısa bir şekilde tanıttıktan sonra,

"Merhaba,nasılsın? Dedi Mirza

Aslında Zeynep bu üslubunu beğenmemişti. Ona göre Mirza fazla özgüvene sahipti,görüntüsünün üstesinde bir özgüvendi bu,ve tavrını hiç sevmemişti. Zeynep sizli bizli konuşurken Mirza yine özgüvenle senli benli konuşmaya devam ediyordu.
Daha sonrasında Zeynep Mirza'nın onu tanıyıp tanımadığını merak ettiğinden ona sorular sormaya başladı . :

" Nerelisiniz?"

"Ya ben Urfa'lıyım.Sen ?"

"Beni şimdilik boşverin."

"Burda mı yaşıyorsunuz? Yani Bursa da?"

"Evet,"

Zeynep her konuşmanın sonunda Mirza'nın kendisini hatırladığını ve bunu ona söylemesini beklerken Mirza konuşmalarıyla sürekli olarak farklılık gösteriyordi.
Her konuşmalarında Zeynep'in aklındaki o güzelim Mirza'yı biraz daha uzaklara götürüyordu.Aklındaki Mirza'ya o kadar alıştırmıştı ki kendini,her seferinde farklı düşünüyordu ama Mirza öyle düşlediği gibi değildi.
Ve Zeynep Mirza'nın bu halini hiç sevememişti.

Konuşmalarına ara verdiklerinde, Nazlı tekrar soru sordu :

"Nasıl ? İyi mi?"

"Ben... Ne bileyim yani beklediğim gibi değil.Helal olan herşey benim için önemli...
Tamam bak mesela bana şöyle söylüyorlar dedi ve Nazlının ellerinden tutup sözlerine devam etti : "İnsanlar beklediğimiz gibi çıkmayabilir!" denildiğinde ihtimal vermiyordum.Ama tam da bu cümleyle uyum sağlıyor ne yapacağımı bilmiyorum Nazlı."
.
.
.
🍁Yeni bölüm hemen ardında🍁
(🍁😊📖 🍁)

🍁🎈İKİ DAKİKADA SEN BİR ASIR GİBİYDİN🎈🍁( ...ASIR MİSÂLİ...Tamamlandı...)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin