🍁🎈İKİ DAKİKADA SEN BİR ASIR GİBİYDİN🎈🍁( ...ASIR MİSÂLİ...Tamamlandı...)

🍁🎡9Lunapark🎡🍁

O anlarda genç kız DUÂ'sını yaşıyordu.1 sene boyunca sadece bir gülümsemenin yolunu gözleyen Zeynep. Bugün herşeyi belkide yaşayacaktı.  bir gülümsemenin yolunu bir sene boyunca beyninde var etti.
Gülümsemesi, istediği insan karşısındaydı. Kendisini DUÂ'sını yaşarken buluyordu. Bu tarifi olmayan bir duygu,sevgi...

Bakın gerçekten temiz ve dürüst bir şekilde sahip çıkıp bağlı kalırsanız birine yolunuz elbet ona çıkacaktır.
Vazgeçmeyin DUÂ'nızdan,hayal etmekten herkes herşeyinize kısıtlama getiriyor olabilir ama kimse DUÂ'larınıza,Hayallerinize,Umudunuza kısıtlama getiremez izin vermeyin...!DUÂ'nızda hep ısrarcı olun isteyin ama isterken de üslubunuz hiç haddini aşmasın. Çünkü ALLAH'ın vereceği hiçbir şey O MUHTEŞEM,MÜKEMMEL hazinesinden iğne ucu kadar bile birşey eksiltmez. Bu yüzden kimse alanınıza girmesin,siz isteyene kadar kimse alanınızı kullanmasın izin vermeyin...! Bu bizim elimizde sahip çıkın ve zaman ne kadar geçerse geçsin sabredip bekleyin.Sonunda var olacak çiçeği düşünüp sabredin,sabredelim.Sürekli helal olana yönelin.

Neyse en son Zeynep'e bakıyor demiştim.
Bakarken, Zeynep'imizin yine aklı fikri hep ALLAH'da elini yavaşdan kaldırmış bir şekilde :

"ALLAH'ım sonuna kadar peşimden gelsin, izin ver lütfen."

diye kalbini eşsiz bir aşka yöneltmiş eşsiz bir umuda sürüklemişti.

"Kalbime en yakın olan ALLAH'ım beni duyuyorsun biliyorum."dedi.

Rabbine içten gerçekten yaklaşıyordu ve her haliyle kendini,kalbini,aklını,fikrini DUÂ'ya vuruyordu.
Zeynep yürüyordu,düşlediği ardıdan gidiyordu.
Zeynep nereye düşlediği orayaydı.

Zeynep'in hikayesine uygun bir hikayeden bahsedeceğim size :

" Yusuf adında güzel bir delikanlı bir kızı görmüştü. O kıza o kadar sevdalanmıştı ki onu görmeden bir gün yaşayamıyordu. En son divane Yusuf etrafda Leyla,leyla diye dolaşmaya başladı. Onun bu haline üzülen bir derviş,Yusuf'u alıp çilehaneye kapattı. Ve ona : 40 gün sevdiğinin ismini söyle iste ALLAH'tan!" dedi ve ordan uzaklaştı. Bizim divane Yusuf'da 40 gün boyunca bıkmadan,usanmadan yarenini istedi. Ee nihayetinde 40 günün sonunda RABBİ yarenini hediye etti. Kavuştular,evlenip çoluk çocuğa kavuştular. Derviş daha sonra Yusuf'u tekrar yanına çağırdı. : Bak delikanlı 40 gün Leyla,Leyla dedin ve RABBİN sana nasip eyledi. 40 gün Leyla yerine ALLAH deseydin kim bilir ne olurdu? Yusuf Dervişin elini öpüp ordan uzaklaşdı. Aşkları ise masal olarak yüreklerde kaldı."  Yani demem o ki Zeynep 40 gün ALLAH dedi ve belki de hem ALLAH'ın yanında hemde düşlediğinin yanında bir ömür var olacaktı...

Gencin o gün oraya öylesine geldiği belliydi. Belkide arkadaş çevresi ile eğlenip gidecekti. Ama Kaderin ağlarını ördüğünü o da bilemezdi.

O gün gezmeye gelen adam sanki zamanını tamamıyla Zeynep'e ayırmıştı.
Hep ardındaydı...

Zeynep ve arkadaşları biraz ilerlediler,az sonra ona doğru dönüp baktığında, o kadar insanın içinde genç kızın mahçup olmasını istemediği için Zeynep'e kibar bir hareket yaparak konuşmak istedi. Belliydi müsait bir ortam arıyordu.
Yaptığı hareket kibardı ama Zeynep bir yandan da bu hareketi kendine yakıştıramıyordu. Gerçek olan şu ki o hareketi yapmasaydı orta yolu bulmaları zaman alabilirdi...
Zeynep hem bu hareketi sevmiyordu hem de bu hareketi aylarca bekliyormuş gibiydi...
O da bilmiyordu ilk defa yaşamış olduğu bu şey her neyse adını koyamıyordu,ne yapacağını,nasıl davranacağını,konuşmanın doğruluğunu,yanlışlığını...
Gerçekten bilmiyordu.
Neyse yine ilerlediler.İçinde bulunduğu arkadaş gurubu biraz mola verip biraz ilerliyordu. Herkes birşeyle ilgilenirken Zeynep sadece düşlerinde var ettiği adamla ilgileniyordu,hem onun zamanından, hem de kendi zamanından çalıyordu.
"
Bazı zamanlarda ise arkasını dönmeye cesaretide olumuyordu,yaşadığı o karmaşık duygular neydi öyle.
İçindeki yakarışlar,istekler DUÂ'lar ardı sıraydı...
En büyük isteği :

"ALLAH'ım ne olursun beni basit görmesin,beni herkes gibi bilmesin,ben en içtenliğimle beklemişken,en içtenliğimle cevap vermek isterken beni yanlış tanımasın. Bana karşı hevesinin kölesi olmasın,bana karşı attığı her adımı sen istediğin için atsın,hevesi içinse asla adım atmasın izin verme bana yaklaşmasın." bu güzel DUÂ'lar olmuştu...

Birçok istek ve birçok DUÂ belki de o anlarda gökyüzüne semaya ulaşıyordu...
Bu sözleri söylerken ilk defa, tüm korkuyu bir kenara bırakıp arkasına baktı.
Yine geliyordu,

"Demekki ALLAH izin verdi." dedi içten içe "Yahu gel artık, gel de söyle ne derdin var ?Gel izin vereceğim konuşmana."diyordu

Ama düşlenilen yaren bekletiyordu,"Kararlıydı ulaşacaktı ama uğraştıracaktı."

"Arkamda bir sen vardın güzel bakan bir de ben vardım ne yapacağını bilmeyen..."dedi Zeynep usulca...
.
.
.

(#Umut etmekten vazgeçmeyin.)
(Yusuf'un hikayesi hoşuma gittiği için sizinle paylaşmak istedim.)
(#Kendinizi istemeden farklı maceralarda bulabilirsiniz.👼)
(🍁🎡Okumanız beni çok mutlu eder.🎡🍁)