Part 7

384 47 4
                                    

-πως ήταν η πρώτη σου μέρα;
Με ρώτησε καθώς άφηνε την ζακέτα του στην καρέκλα
-καλή
Του απάντησα
-Πάλι νευρα;τι Έγινε πάλι;
-ξέρεις δεν είναι ανάγκη να με πηγαινοφερνεις στη σχολή.Μπορω και μόνη μου.
-τι ξαφνικό είναι τώρα αυτό..;Άλλες θα παρακαλαγανε.
-εγώ δεν είμαι σαν τις άλλες όμως!
Φώναξα και πήγα να φυγω όταν με άρπαξε από το μπράτσο.
-το ξέρω Μαγια,το ξέρω ότι δεν είσαι σαν και τις άλλες..
Η φωνή του ήταν ήρεμη.Μεθυστικη.Δεν ήθελα να σταματήσω να τον ακούω.
-γιατί δε θες να σε πηγαίνω;Γλιτώνεις τόσο κόπο..
-δε θέλω ρε παιδάκι μου πως το λένε.Θελω να μπορώ να μιλάω άνετα με παιδιά στο πανεπιστήμιο και θέλω να με συμπαθησουν τα κορίτσια.
-Ναι,και;
-εεεε και αυτό δε γίνεται αν είναι γαντζωμένες πάνω σου.

ΟΠΑ τι είπα μόλις τώρα;

-και σενα τι σε πειράζει αν μου μιλάνε τα κορίτσια;
-εμένα τι;δε με νοιάζει καθόλου.Καθολου δε με νοιάζει απλά να εεεμ δεν με συμπαθούν επειδή ζηλεύουν που με φέρνεις και δε μου αρέσει αυτό.
-Και από ποτέ σε νοιάζει τι πιστεύουν τα κορίτσια ;
-Τέλος πάντων,έχω άτομα να μου κάνουν παρέα στη διαδρομή μου για τη σχολή,δε χρειάζομαι το πλούσιο αμαξι σου να με πηγαινοφέρνει.
-τι παρέα;
Είπε και το πρόσωπο του σοβάρεψε.
-Να εε ο..ο ιβαν για παράδειγμα,ναι ο ιβαν φαίνεται να θέλει την παρέα μου.
-Ναι σιγά
-Κιομως μάλιστα είπε ότι θα βγούμε το Σάββατο !
Είπα με μια δόση υπεροψίας.Κοιταξα την Λουκά ο οποίος ήταν κατακόκκινος.
Με άρπαξε με δύναμη και με έριξε στο καναπέ.Ανεβηκε από πάνω μου και με παγίδευσε με τα χέρια του
-Δεν θα βγεις μαζί του.Ξεχνα το.
-Άσε με Λουκά με πονάς!
Του είπα αλλά εκείνος το μόνο που έκανε ήταν να φέρει το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου
-Είπα ΟΧΙ.
-Εντάξει,εντάξει άσε με όμως τώρα.
Έμεινε για λίγα δευτερα να με κοιτάει και έπειτα με ελευθέρωσε.
Σηκώθηκα πάνω και έτρεξα στο δωμάτιο μου

Σκατα με τρόμαξε..τι πρόβλημα έχει;

Hell noWhere stories live. Discover now