Part 23

371 47 2
                                    

-Μαγια εγώ μίλησα στον αδερφό σου και του εξήγησα τι νιώθω για σενα.
-Τι έκανες λέει;

Είπα και γουρλωσα τα μάτια μου.
-Δεν γινόταν να μην του το πω.Θελω να ξέρει ότι σε βλέπω σοβαρά.
-Τι σοβαρά τι λες;Δεν είχαμε κάνει τίποτα,και συ που ήξερες ότι εγώ θα ήθελα κάτι από σενα;
-Περίμενε μην παρερμηνευεις τα λόγια μου.
-Δεν παρερμηνευω τίποτα.Θεωρουσες δεδομένο ότι αν έκανες κίνηση εγώ θα είχα θετική ανταπόκριση.!
Του φώναξα και πέταξα το πανί που κράταγα στα χέρια μου.
-Ρε Μαγια δεν είναι έτσι.
-Έτσι ακριβώς είναι,γιατί τέτοιο ψώνιο είσαι που νομίζεις ότι όλες πέφτουν στα πόδια σου.Οποτε να σου πω κάτι Λουκά.Ξεχνα το.Εκανα ένα λάθος και το παίρνω πίσω.
Του είπα και έφυγα τρέχοντας για το δωμάτιο μου.
Κοπάνησα Την πόρτα με όλη μου την δύναμη και την κλείδωσα.

"Παλιό ψώνιο,ανόητε"
Φώναζα ενώ κοπαναγα το μαξιλάρι μου.
Η πόρτα του δωματίου χτύπησε σιγανά.
-Μπορείς να μου ανοίξεις σε παρακαλω.
-Φύγε βλάκα!
Είπα και πέταξα ένα από τα μαξιλάρια μου στην κλειστή πόρτα.
Μετά από λίγα δευτερα άκουσα τα βήματα του να απομακρύνονται,αλλά επέστρεψαν πολύ σύντομα.
Τον άκουγα που πείραζε την κλειδαριά.
Η πόρτα άνοιξε σιγανά.
-περίμενες να μην έχω αντικλείδι;
Είπε και με πλησίασε.Δε θα το άφηνα έτσι.
Άρχισα να πεταω καταπάνω του όλα τα μαξιλάρια που είχα στο κρεβάτι.
-Παλιό βλάκα ανόητε!
Του φώναζα ενώ παράλληλα του έκανα επίθεση.
Εκείνος έκανε δυο μεγάλα βήματα και με έφτασε.
Με έπιασε από του καρπούς και με ξάπλωσε στο κρεβάτι.
-Θα σταματήσεις να κανείς σα τρελή;
-Όχι δε θα σταματήσω.Παράταμε.
-Αυτο που λες δε γίνεται.
-Γινεται και παραγίνεται.
Είπα και προσπάθησα να απελευθέρωθω.
-Τσάμπα παλεύεις.
Είπε και έφερε το πρόσωπο του σε απόσταση αναπνοής από το δικό μου.

Με πλησίασε όλο και περισσότερο μέχρι που ο ήχος του κουδουνιού τον διέκοψε.
-Χτυπάει κουδούνι Λουκά..
-Άστους να χτυπάνε.
Είπε αλλά το κουδούνι επέμενε.
-Σηκω να ανοίξεις και θα σε πλακώσω αργότερα με τα μαξιλάρια.
Του είπα και αφού χαμογέλασε ειρωνικά,σηκώθηκε από πάνω μου.
Πήγε να ανοίξει Την πόρτα και εγώ τον ακολούθησα με αργα βήματα.Ηθελα να κρατήσω την απόσταση μου από αυτόν.
-Τώρα τώρα έρχομαι
Τον άκουσα να λέει,ενώ άνοιγε την πόρτα.
-Εσυ πάλι;
Τον άκουσα να λέει αλλά η πόρτα δεν είχε ανοίξει εντελώς με αποτελέσμα να μην μπορώ να δω ποιος είναι.
Κατέβηκα της σκάλα και πήγα προς την είσοδο.
-Ιβαν;!

Hell noWhere stories live. Discover now