wretched // mark.hyuck

son söz, teşekkür.

ağustostan beri süregelen yirmi beş bölümlük bu maceranın son durağındayız. 

öncelikle merhaba arkadaşlar! 

nasılsınız? neler yapıyorsunuz? umuyorum ki hayatınızdan memnunsunuzdur~

söylemek istediğim çok şey var bu hikâye hakkında. yani sizlere bu hikâyenin bendeki değerini nasıl anlatırım hiç ama hiç bilmiyorum. *ağlamaya başlar*

öncelikle bu hikâyenin başlangıcından bahsetmek istiyorum. caz dinlemeyi gerçekten seviyorum sık sık belli ettiğim gibi. bu çıkış caza dayanıyor aslında. bir gün oturmuş dinlerken bir şeyler yazmaya başladım. sonucunda ise giriş bölümümüz ortaya çıktı.

yazdığım günü hatırlıyorum. o kadar heyecanlanmıştım ki hikâye hakkında, yakın olduğum herkese attım nasıl olmuş diye. ilk defa yazdığım bir şey hakkında bu kadar öz güvenliydim ve bunun boşa gitmesini istemiyordum. işte burada devreye bazı insanlar giriyor. hikâyenin arka planında sandığınızdan çok daha fazla kişi var ;)

öncelikle fatma (borningallifrey). ilk bahsettiğim kişilerden biriydi.

fatma benim için önemli ve özel bir insan cidden <3 kalemine güvendiğim için bu yorumları almak çok gururumu okşamıştı ühüh

ve eliff (-booyonce)

sadece bu tepkilere bakmayınız, sorduğum herkes hikâyenin isminden kapak fotoğrafına kadar yardımcı oldular.

ağustosun son haftası deli gibi bu hikâyeye adamıştım kendimi. ve yardım ettikleri için arkadaşlarıma çok minnettarımm

last but not least! eda (lotusmirai)

nct'yi pek bilmese de bana hep yardımcı oldu, hem başlangıç, hem gelişme, hem de sonuç aşamasında. bu yüzden bu üç kıymetli insana sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum bana ettikleri yardımlar için!!

aynı zamanda giriş bölümünü anneme bile okuttum... heyecanımı size daha nasıl anlatabilirim dodmcpcmcş

ayrıca havada karada spoiler almaya çalışan kawaii_hanı unutmayalım!!

ve ve ve en özel teşekkürler sizlere.

oldukça tembel bir insan olsam da bölüm atmamı sabırla beklediğiniz ve desteğinizi bölümler boyunca gösterdiğiniz için. wretched'i wretched yapan yorumlarıdır!! okurken harbiden çok eğlendim, ağlıycam şimdi

bu hikâye gerçekten bana istesem bir hikâyeyi düzgünce, istediğim formatta yazabileceğimi ve böylece başarılı olup okuması keyifli bir şeyler sunabileceğimi öğretti. umarım ben bunları öğrenmeye devam ederken sizler de bir yerlerde okuyor olursunuz <3

buraya gelmem kolay olmadı. ama emeğimin karşılığını görmek o kadar güzel ki... bunun için tekrar teşekkür ederim. gerçekten sizlere minnettarım.

bu yirmi beş bölümlük hikâyenin uzun yazma sürecinde yanımda olduğunuz için ve bu hikâyenin en az baş karakterleri kadar önemli olduğunuz için teşekkür ederim. gerçekten hepiniz hayatımda bir yere sahipsiniz ve hepinize ayrı ayrı değer veriyorum.

diğer hikâyelerimde de görüşelim, ben buralardayım. bu bir veda olmasın :"(

aklınıza takılan veya sormak istediğiniz bir şey varsa çekinmeyiniz~

sizleri seviyorum!! her şey için teşekkürler ve iyi geceler~