Ludus Patriarum (on pause)

3.

Dana 10:00 3 januari 2234
Ik sta met Niko en onze koffers onderaan de trap te wachten op pap die nog op de WC zit. Niko heeft er genoeg van, pakt de autosleutels en stapt de deur uit. Ik sleep me met mijn koffer achter hem aan. Na vijf minuten komt papa aanlopen met de rest van de koffers en propt ze bij die van mij en Niko in de achterbak. Niko zit achter het stuur en ik zit naast hem. "Jammer dan pap, ga maar achterin." We rijden naar LentokanttäHelsinki (VliegveldHelsinki). Na de douane plof ik met mijn rugzak neer op een van de stoelen bij de gate. Niko en pap zijn nergens te bekennen.

Op een gegeven moment begin ik me te vervelen en de spelletjes op mijn telefoon worden ook saai. Ik besluit naar de winkeltjes te lopen. Misschien ligt er nog wat leuks. Aangezien we waarschijnlijk veel gaan wandelen in een van de natuurparken bij Barcelona, loop ik naar een of andere outdoorwinkel. Ik slenter een beetje door de winkel en dan valt mijn oog op een klein zakmesje. Het is ongeveer tien centimeter lang. Ik haal er eentje uit het doosje (geen idee of het mag) en klap hem uit. Pittig scherp. Komt misschien nog wel van pas, denk ik bij mezelf. Terwijl ik het mesje weer terug in het doosje stop, loop ik naar de kassa. "Da's dan twintig euro." Zegt de lange jongen achter de kassa. Twintig? Ja dag! Zeg ik net op tijd niet. Ik frommel een briefje uit mijn kontzak en geef het aan de lange jongen. "Fijne reis!" Roept hij me nog na. In de verte zie ik iedereen bij mijn gate al in de rij staan om het vliegtuig binnen te gaan. Ik stop snel het mesje in mijn zak, ren naar de gate en sluit me aan bij Niko en pap. Als we het vliegtuig binnen zijn, plof ik op de bank. Ik doe mijn koptelefoon op en zet mijn muziek aan. Dan val ik in slaap en de lange vliegreis naar het Portomaanse Rijk begint.

Penelopé 8:15 3 januari 2234
Ik word wakker in mijn bed. Zo zachtjes mogelijk trek ik mijn badjas en mijn kasjmier fluffy sokken aan. Ik sluip naar beneden en word begroet door vriendelijk gemiauw van mijn kat Versace. Ik open mijn telefoon en zie allemaal posts van wat ik gisteren heb gemist door Agrios. Jemig wat haat ik dat mens. Sinds hij de plek van mijn vader heeft ingepikt mag ik niets meer! Hij doet alsof hij mijn vader is. Ik mocht absoluut niet naar de sleepover van Hermajné. We hadden alles gepland en we zouden gaan bellen met Ares (de grootste-hunk-ever!). Maar omdat ik zonodig geschiedenis moest leren van meneer de Nerd, mocht ik niet gaan. Wat boeit het mij nou dat het Griekse Rijk vroeger uit Bosnatie, Turkië en Kroije ofzo bestond. En toen ik er wat van wilde zeggen, zei hij dat ik met zo'n grote mond deze week geen zakgeld meer kreeg. Juist nu hij weet dat ik de nieuwe lipstick van Chanel wil kopen en ik bijna genoeg heb gespaard.

Anyways, terwijl ik gisteren iets later met mijn healthy spinazie-appelshake achter mijn bureau zat, belde Hermajné en ze zei dat Oreios haar verkering gevraagd had. Ik wist niet wat ik moest zeggen, maar ik wilde niet zwak overkomen dus ik zei: "Wat heb je geantwoord?" Ik bedoelde eigenlijk hoe ze NEE had gezegd, want ik kon me niet voorstellen dat ze met hem verkering wilde. Hij is een geek, draagt een bril en het aller-allerergste: Hij hoort bij de MINDERPOPULAIRE-squad van de school. Hij zit er zelfs onder. Nerd (Agrios) zou hem geweldig vinden, ik vind hem AF-SCHU-WE-LIJK. Maar Hermajné gaf niet het antwoord dat ik verwachtte.

Hallo lezers,
Bedankt voor het lezen, blijf alsjeblieft doorlezen als je het leuk vind. Het volgende hoofdstuk probeer ik er morgen op te zetten. Tot morgen.
Marty20048