Ciężar poczucia winy przedziwny
Towarzyszy mi lata niezliczone
Na wieki ze mną zostanie, oh ja naiwny
Oh moje serce skruszone
Jestem zjawą co świat nawiedza
A łzy dowodem mej obecności
Niech Ci się zatem przyda ta wiedza
Przy mnie nikt nie zazna radości
Jam jest marą człowieka
Upiorem w skóry przywdzianym
Zaklinam Cię, uciekaj
Uciekaj przed psem z czyśćca wyrwanym
Nie zazna radości, kto raz mnie ugości
I na zawsze imię przeklnie miłości
Łzy wyłącznie dać Ci mogę
Kroplą się staniesz jedynie
Gdy znów wyruszę w drogę
W rzece mej pychy twa łza popłynie
Czy się kiedyś skończy
Dzieło mego zniszczenia
Czy umrze widmo, które w mym ciele tańczy
Duch, który nie czuje cierpienia
Odpraw mnie prędko
Nie pozwól mi na nic
Jeden gest ręką
Bym nie musiał o Tobie śnić
Jestem widmo, duch tej opery
Zjawa bez serca, okrutnej maniery
