stepbrother | kookmin

-1-

(16 yıl önce) 2003
~yazardan~

Jeon jungkook, zengin bir ailenin tek çocuğuydu.. Asla kardeşinin olmasını istemezdi, hatta bunun için tanrıya dua bile ederdi... Fakat ailesi bu şekilde düşünmüyordu.. Jungkook küçükken bile, yalnız ve soğuk davranırdı. Ailesi de ona sırdaş olsun, onunla oyun oynasın diye oldukça sıradan bir günde Park jimin'i evlatlık aldılar.. jimin, jungkook'un aksine aşırı sıcak kanlı bir çocuktu. Ailesi ölse bile ağlamaz, kimseye yaralarını açarak onlara yük olmak istemezdi. Eğer başkalarına da yük olursa, diğerleri de ailesi gibi terk ederdi onu.. Annesi mektubunda demişti minik jimin'e, "oğlum.. Kimseye karşı şımarma, insanlar kötü.. Benim gibi terk ederler seni, senin minicik kalbini kırmalarına asla izin verme.. seni seviyorum" jimin okuma yazma bilmiyordu. Ama yetimhanede ondan daha büyük olan abilerine okutmuştu, annesinin, jimin'e yazdığı mektubu.. Jimin istenmeyen çocuktu, babası için bir hatadan ibaret olan jimin, annesi için çok değerliydi aslında.. Fakat annesinin jimin'e bakacak parası olmadığı için onu bırakmıştı.. jimin, 4 yaşına gelene kadar her gün gözetlemişti minik oğlunu.. Fakat, bir gün jimin'i evlatlık aldıklarında, annesi bir sürü duyguyu yaşadı içerisinde, miniği daha rahat bir hayat sürecekti. Belki de başkalarına anne-baba diyecekti ama, olsun dedi annesi; Ben onu yalnızlığa terk ettim, elbette kendisini büyüten kadına anne diyecek..

Jimin eve girdi. Ev çok büyüktü çekine çekine yeni ailesine döndü. "Ş-şey.. benim hiç kardeşim y-yok mu?"
Tebessüm etti bayan jeon, "elbette var jiminciğim, onunla tanışmak ister misin?"

Bay jeon arkadan gelip, hızla jimin'i sırtına alıp, merdivenlere doğru yönelmişti. 'Neşeli bir aile' demişti jimin o an..

"Kookie, bir tanem kapıyı açar mısın?" Bayan jeon konuştuğunda, kapıdan bir kilit sesi gelmişti. Bay park da hemen kapının kulpunu tutup aşağıya indirdiğinde, jimin şaşırmıştı.. O bir ablası olacağını tahmin ederken, içeride somurtkan bir erkek vardı..

"Jungkook-ah, sana bir kardeş getirdik. Bak bu jimin"
Bay jeon konuşup, sırtından indirdiğinde, jimin heyecan ile yeni abisine bakmaya başlamıştı... ama hiçbir şey jimin'in istediği gibi olmadı.. jungkook ağlamaya başladı. 'Mutluluktandır' dedi jimin.

"Size bir kardeşimin olmasını istemiyorum dedim! Geri götürün bunu!" Duyduğu kelimeler ile minicik kalbi kırılmıştı jimin'in..

"Jungkook. Kelimelerine dikkat et, bir kardeşininin olması fena bir fikir değil." Bayan jeon konuşmuştu

"Evet fena bir fikir! Hiçbir zaman kardeşimin olmasını istemiyorum! Git buradan!" Jungkook sinirle jimin'i ittirmeye başladığında, jimin artık hıçkırmaya başlamıştı. Hızla aralarına giren bayan jeon, jimin'i kucağına alıp başka bir odaya gitmişti. Bay jeon ve jungkook yalnız kaldığı zaman, bay jeon jungkook'u geri odasına doğru itekleyip konuşmuştu, "kendini ne zaman toparlarsın bilemem jungkook, ama bu gece cezalısın"
Bay jeon, kapıyı üzerine kitlediğinde, jimin ve bayan jeon'un olduğu odaya yönlendirmişti bedenini.
Hıçkırarak ağlıyordu jimin. Sonuçta o neredeyse daha bir bebekti...

İlk bölüm! Umarım güzel olmuştur. Bu küçük halleri bir sonraki bölümde biter zaten. Sizi seviyorum~