Love Of My Life

Chapter 3

Hinawakan ko ang magkabilaang pisngi niya at pinaharap ko siya sa akin. Kahit kailan talaga ang ganda ng mga mata ni Neil. Blue eyes. Natural color daw iyan ng mata niya dahil may lahi siya.

"Kahit ano mangyari ay tatanggapin kita, Neil dahil mahal kita." Bakas sa mukha niya ang pagkagulat kahit ako ay nagulat sa huling sinabi ko. Shocks! Umamin ako kay Neil na mahal ko siya.

"You what?"

Hindi ko na siya sinagot dahil sinunggaban ko siya ng halik sa mga labi. Kusa na lang gumagalaw ang katawan ko ngayon dahil pinahiga ko siya sa kama at ako na ito ang nasa ibabaw niya habang hinahalikan siya. Hinawakan ko na ang kahabaan niya na kanina pang tumatama sa akin.

"Damn it, Fannie. You're so good." Tinaas baba ko ang kamay ko sa pagkalalaki niya kaya napapaungol na lang si Neil sa ginagawa ko. Sa totoo lang ay first time ko itong ginagawa sa buong buhay ko. "Fuck. Oooh... Really great. Bilisan mo pa..."

"Ayaw kong saktan ka." Natatakot kasi ako baka masaktan siya sa mangyari.

"Hindi iyan. You're doing great." Hinawakan niya ang kamay ko and he guided me what to do kaya napaungol lang siya. "Damn."

Maya maya pa ay may pumutok na likido sa mukha ko. Pakiramdam ko tuloy ang langkit ko na sa nangyari ngayon.

"I'm really sorry, Fannie."

"It's okay." Sabi ko habang hinubad ko na ang pang-itaas ko at nakita ko ang paglunok ni Neil. Umalis na ako sa ibabaw niya para tanggalin ang iba kong saplot sa katawan. I don't know why pero kusang gumagalaw ang katawan ko.

"What the hell you're doing?" Hindi ko na sinagot si Neil dahil pinahiga ko na ulit siya sa kama. "Fannie, stop this kung ayaw mo masira ang pagkakaibigan natin."

"I don't really care about our friendship, Neil. Kahit ngayong gabi lang ay gusto kong paligayahin ka."

Pinasok ko ang pagkalalaki niya sa loob ko pero may hapdi ako naramdam at para bang may napupunit sa loob ko noong pinasok ko ang malaki niyang alaga. Wala akong alam sa ganitong bagay kaya wala akong alam na ganito kasakit pala.

"You're a..." Tinakpan ni Neil ang kanyang mukha gamit ang mga palad at sunod sunod nagmumura. "Why, Fannie? I'm not worth it for this."

Hindi ako makasagot dahil sobrang sakit talaga ng pagkababae ko. Ayaw ko naman hindi matuloy itong nasimulan ko na.

"Come here." He opened his arms for asking to hug him kaya humiga ako sa ibabaw niya at niyakap na niya ako. "Sa una lang siya masakit pero mamaya ay mawawala na rin ang sakit nararamdam mo ngayon."

"W-Wala naman nagsabi sa akin na ganito pala kasakit."

"Masyado kang close minded kaya ayaw kong hawakan ka dahil hindi ako ang tamang lalaki para sayo, Fannie. Masasaktan at masasaktan lang kita dahil maraming babae na akong kinama noon. And the woman you saw earlier, isa siya sa mga babae ko. I'm a player, Fannie."

"I don't really care. Ang sabi ko nga kanina ay tatanggapin kita kahit sino ka pa. Kahit masaktan na ako dahil isa ako naging ba--"

"No, you are not. You're different from them. Special ka sa akin."

Ngayon ay si Neil na ang nasa ibabaw ko at ako na ang nakahiga sa kama. Nakatitig lang ako sa mga mata niya.

"Masakit pa rin ba?" Mabilis akong umiling kaya gumalaw na siya sa ibabaw ko at napapaungol kami pareho. Ang sakit naramdam ko kanina ay napalitan ng sarap. Tama nga ang sabi niya kanina na sa una lang masakit.

Sobrang sarap ang nararamdam ko ngayong gabi habang minamasahe niya ang dibdib ko. Hanggang may lumabas na sa pagkababae ko at may naramdam akong init sa loob ko.

"Shit. I forgot to use protection."

"Hindi ko pagsisihan ang nangyari sa ating dalawa ngayon. Sana ganoon ka rin, Neil." Nakangiting sabi ko sa kanya. Inalis na niya ang kanyang pagkalalaki at bumagsak na siya sa tabi ko.

Nakatitig lang kami pareho ni Neil at hinawi niya ang hibla ng buhok ko nakaharang sa mukha ko. Hindi talaga ako nagsasawang titigan ang mga mata ni Neil at para bang nahihypnotize ako sa tuwing tinitigan siya.

"May dapat kang malaman tungkol pa sa akin."

"Okay. Ano iyon?"

"Hindi porket lumalayo ako sayo ay hindi ka mahalaga sa akin. Isa ka sa mga mahalagang tao sa akin na hindi ko kayang mawala. Simulang nakilala at naging kaibigan kita ay special ka na sa akin, Fannie." Napangiti ako dahil ito ang kilala kong Neil. Bumalik sa pagiging sweet siya sa akin. "Isa akong agent."

"Agent?" Kunot noo kong tanong sa kanya. "What do you mean by that?"

"Yes, I'm an agent. Kaya ako hindi na nagparamdam sayo noon dahil pumasok na ako sa pagiging agent noon at kaya sinabi ko sayo kanina na ayaw kong pumasok ka sa magulo kong buhay dahil marami ako naging kalaban sa mga misyon ko. Sorry talaga, Fannie dahil hindi naman ako ang lalaki para sayo. Alam ko naman may dadating pa sa buhay mo balang araw at hindi ako iyon."

"Akala ko ba special at ayaw mo ko mawala sayo pero ikaw mismo ang lumalayo sa akin."

"Because I'm not the right guy for you. Makakahanap ka pa ng ibang lalaki na kayang suklian ang pagmamahal mo sa kanya."

"I understand dahil ayaw mo lang ako mapahamak."

"Thank you for understanding the situation."

Kinabukasan ay nagising ako wala na si Neil sa tabi ko. Nakakalungkot dahil inaasahan ko pa naman siya ang una kong makikita pagkagising sa kinaumagahan kaso mas nauna pa siyang nagising kaysa sa akin.

Neil is an agent...

Hindi ako makapaniwalang isa siyang agent.

Bumangon na ako para kunin ang mga damit ko nasa sahig kaso sobrang sakit ng pagkababae ko. Hindi talaga ako nagsisi na binigay ko ang sarili ko kay Neil kahit hindi talaga kami ang tinadhana para sa isa't isa.

Gusto ko na umuwi sa bahay dahil ang langkit na ng pakiramdam ko ngayon dahil sa nangyari kagabi sa amin ni Neil.

"Atty. Ainsley?" Napalingon ako sa tuwag sa akin. He is atty.  Kevin Velasquez. Naging kalaban ko na rin siya sa isang kaso noon kaya lang ay natalo ko siya doon sa kaso.

Pero wala akong oras makipag usap na kahit kanino ngayon. I look like a mess. Nakakahiya ang itsura ko ngayon.

Like my neutral self ay dinedma ko lang siya at sumakay na sa taxi na huminto sa harapan ko. Gusto ko na kasi ang umuwi at maligo baka makatulong sa akin ang cold water para mawala ang sakit nararamdam ko ngayon.