Love Of My Life

Chapter 31

Nagpaalam na ako kay atty. Evans na aalis na ako dahil bibisitahin ko pa ang mga magulang ko sa sementeryo.

Katulad ng ginagawa ko dati ay bumili ako ng paboritong bulaklak ni mama.

Pagkarating ko sa puntod ng mga magulang ko ay nilagay ko na ang bulaklak at kandila sa harapan nila. Sinindihan ko na rin ng kandil.

"Hi, mama, dad. I have good news." Nakangiti kong sabi sa kanila. "Makukuha ko na rin ang law firm na pinaghirapan niyo noon, dad. Kahit ang bahay na binenta ni uncle Lorenzo noon."

Nakakuyom amg kamao ko sa tuwing naalala ko kung paano binenta ng sarili kong kamag anak ang bahay namin noon. Pagkatapos ilibing ang mga magulang ko ay nagulat na lang na may nakalgay mg for sale ang bahay namin at nalaman ko na lang din binenta ng pinagkakatiwalaan ni dad. Of course, he is the brother of my father kaya pinagkakatiwalaan niya si uncle Lorenzo. And I found out yung perang nakuha niya sa lupa namin ay ginamit lang sa sugal.

Damn him. I won't forgive what he did!

Kung hindi dahil sa kanya ay hindi naman ako titira sa langsangan noon. Kaya kukunin ko lahat na kinuha niya sa akin.

"Don't worry, dad kapag nakuha ko na ang Acosta Law Firm ay aalagaan ko din iyon katulad ng pagaalaga niyo doon. I have my mentor. Si atty. Ivan Evans, ang kaibigan niyo."

Hindi ko naman sinabing babalik ako sa pagiging law student. Itutuloy ko lang kung ano iniwanang business ni dad sa law firm namin sa tulong ni atty. Evans. Siya lang ang pwedeng magturo sa akin dahil siya lang ang pinagkakatiwalaan ko.

"Sige, mama, dad, kailangan ko na rin umuwi dahil malapit na gumabi. Susunduin ko pa ang asawa ko." Paalam ko sa mga magulang ko bago pa ko naglakad papunta kung saan ko pinarada ang motor ko.

Nakangiti ako habang nagmamaneho ng motor. Sasabihin ko din kay Fannie ang magandang balita mamaya pagkasundo ko sa kanya.

Pagkarating ko sa law firm nila ay nagdilim ang paningin ko ng makitang magkasama ang dalawa. Ano ba mahirap sa sinabi ko kay Fannie na lumayo siya sa lalaking iyon ah?!

Agad kong hinablot ang braso ni Fannie kaya napalingon siya sa akin.

"N-Neil?" Bakas sa mukha ni Fannie ang pagkagulat.

"We need to know go." Walang gana kong sambit sa kanya sabay hila sa braso niya.

"Neil, ano ba! Nasasaktan ako!"

"Ano ba ang hirap sa sinabi ko sayo noon ah?! Hindi ang sabi ko sayo na lumayo ka na sa lalaking iyon?! Binibigyan mo talaga ako ng motibo na patayin siya, no!"

"Neil, no. Sinusubukan ko namang lumayo sa kanya pero siya ang makulit."

"Tsk. Bullshit!" Sinuot ko sa kanya ang isang helmet. "Sakay."

"Alam mo na---"

"Huwag ka na magreklamo na ayaw mo sumakay sa motor. Ito lang ang meron ako o baka naman gusto mo sumakay sa kotse ng lalaking iyon!"

"H-Hindi ah." Sumakay na rin siya sa motor at yumakap sa beywang ko.

Pinatakbo ko ng mabilis ang motor ko kaya todo sigaw si Fannie sa ginawa ko. Wala naman akong pakialam sa rules and regulations.

Pagkarating namin sa bahay ay hila ko pa rin si Fannie hanggang marating na namin ang kwarto. Marahas kong tinulak si Fannie para
Mahiga siya sa kama.

"N-Neil, alam mo naman hindi pa pwede." Sabi niya pero hindi ko siya pinakinggan. Isang agresibong halik ang binibigay ko sa kanya kahit pumipiglas na siya sa akin at pinunit ko na rin ang kanyang kasuotan. "N-Neil!"

"Hindi ba ang sabi ko sayo noon ay paparusahan kita kapag nalaman kong kasama mo siya?!"

Minamasahe ko ang isa niyang dibdib dahil naiinis ako sa nakita ko kanina. Inaamin kong nagseselos ako.

Because Fannie is mine. Mine only.

Walang lalaki na pwedeng lumapit sa kanya maliban sa akin.

"Ahh! Neil, tama na! Please, nasasaktan na ako." Hindi ko pinapakinggan ang pagkakaawa ni Fannie dahil hinalikan ko ulit siya sa labi niya. May dugo na akong malalasahan ngayon kaya humiwalay na ako at tiningnan si Fannie habang umiiyak. Shit, ano ba itong nagawa?!

Umupo ako sa gilid ng kama at hinilamos ang mukha gamit ang palad ko.

Hindi ko mapapatawad ang ginawa ko ngayon kay Fannie. First time na ganito ang ginawa ko.

"Baby, I'm so--" Akmang hahawakan ko ang braso niya pero siya mismo ang lumalayo sa akin. Nasaktan ako sa ginawa niya pero mas nasaktan ako sa sinabi niya.

"Don't touch me! Hindi ikaw ang lalaking minahal ko!" Kitang kita sa mukha niya ang takot. "Isa kang--"

"Please, huwag mo na ituloy. I'm sorry sa ginawa ko kanina." Sabi ko sabay tayo at lumabas na ng kwarto. Mas nasasaktan ako sa gusto niyang sabihin sa akin. Na isa akong halimaw.

Damn. Doble pa ang sakit nararamdaman ko ngayon.

"Daddy, saan po kayo pupunta?" Napalingon ako ng marinig ko ng boses ni Nate. Bakit gising pa siya?

"Magpapahangin lang ako, buddy." Ginulo ko ang kanyang buhok. "Tulog ka na dahil maaga pa ang pasok mo bukas."

"Okay po. Good night."

"Good night."

Pinapanood ko na si Nate umaakyat sa taas para pumunta na sa kwarto nila Freya. Magkasama ang kambal sa isang kwarto.

Nilabas ko sa garage ang motor ko bago sinuot ang helmet. Lalayo na muna ako kay Fannie ngayon o baka sa head quarter na muna ako magpapalipas ng gabi.

Pagkarating ko sa head quarter ay sina Miguel, Oliver at Yuan na lang ang naabutan ko dito. Sabagay anong oras na rin naman.

"Oh, bakit nandito ka ngayon? Nagaway ba kayo ng asawa mo?" Gulat na tanong ni Miguel sa akin.

"Huwag na natin pagusapan ang tungkol diyan. Gusto ko na muna ang makapag isa. Ituloy niyo na kung ano man ang ginagawa niyo kanina bago pa ako dumating." Sabi ko at naglakad na rin ako papunta sa isang sulok. Pagkauwi ko sa silya ay pinapaikot ko ang isang ballpen sa daliri ko.

Talaga bang magawa iyon kanina? Tsk.

Ang laki mong tanga, Neil dahil nagawa mo ngang saktan si Fannie kanina.

Nilabas ko ang phone ko para i-message man lang si Fannie kahit alam kong takot siya sa nangyari kanina.

To Fannie;

I'm really sorry. Hindi ko sinasadyang saktan ka kanina. Nagselos ako sa nakita ko kanina. I love yo--

Tsk. Dinelete ko lahat na sinulat ko para kay Fannie. Hindi maganda kung sa text ko sasabihin sa kanya. Ang mabuti ay palipasin ko na muna bago siya kausapin ulit. Sana bukas ay okay na ang lahat.