Love Of My Life

Chapter 36

Paikot ikot lang ako dito sa head quarter and still no trace where the hell they brought my wife.

"Can you stop walking around? Nahihilo na ako sa ginagawa mo, pre." Sabi ni Zion sa akin kaya huminto na ako sa paglalakad.

"It's already a week since they took my wife but we're still no trace where the hell they brought my wife. Hindi ako mananahimik dito hanggat hindi ko makita si Fannie."

"Ginagawa naman namin ang lahat."

"I know but... argh!"

"Huminahon ka na muna, Neil." Sabi ni Rocco sa akin.

"Huminahon?! Naririnig mo ba iyang sinasabi mo sa akin?! Paano kung ikaw ang nasa sitwasyon ko at sabihin kong huminahon ka! Makakaya mo ba?!"

"I'm sorry. It's not my intention."

"Tsk..." Lumayo na ako sa kanila at umupo na isang silya. Damn. Humanda talaga sa akin ang may gawa nito.

Hindi rin ako masyado makatulog sa gabi dahil iniisip ko kung ano ang ginagawa nila kay Fannie. Fuck. Hindi ko sila mapapatawad kapag sinaktan nila ang asawa ko.

"Daddy." Tumingin ako sa kambal. Gising na pala sila.

"Hello. Kain na muna kayo ng breakfast."

Sumama ang kambal kay Rocco para makakain ng almusal. Habang ako ay nakaupo pa rin dito sa silya at iniisip kung saan ko hahanapin ang asawa ko.

"Zion, I think I found something." Agad ako napatayo sa sinabi ni Oliver kaya lumapit na din ako sa pwesto niya.

"What was that?" Tanong ni Miguel.

"Finally, I traced the location where they brought Neil's wife." Sambit naman ni Yuan.

"Saan?" Agad kong tanong sa kanya.

"Hindi naman kalayuan ang lugar na pinuntahan nila sa bahay niyo."

"And then, I have to go there." Kinuha ko na ang susi ng motor ko para puntahan at mailigtas agad si Fannie.

"Neil, huwag ka padalos dalos sa desisyon mo."

"I need to save my wife! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may mangyari sa kanya."

"Maiiligtas din natin siya."

"How? For doing nothing? That's bullshit, Zion. I can't stay here and doing nothing. I have to save my wife!"

Lumabas na ako ng head quarter at hindi ko na sila pinapakinggan kahit tinatawag nila ako. Isa lang talaga ang nasa isip ko ngayon, ang mailigtas si Fannie.

Bago pa ako makasakay sa motor ay narinig ko ang pagtawag sa akin ng kambal.

"Daddy, saan po kayo pupunta?" Tanong ni Freya sa akin kaya lumuhod ako sa harapan nila.

"I'm going to save your mommy. I promise."

"Magiingat po kayo ah." Sabi naman ni Nate habang pinupunas niya ang kanyang luha. Niyakap ko silang pareho bago pa tumingin kay Rocco.

"Hindi na kita pipigilan. Kung ako ang nasa pwesto mo ngayon ay iyan din ang gagawin ko para mailigtas lang ang asawa ko."

"Salamat, pre. And sorry kanina." Tumayo na ako at sumakay na sa motor ko.

"Forget about it. Kasalanan ko rin naman iyon at magiingat ka. Huwag mo na isipin ang kalagayan ng kambal niyo. Ang isipin mo ang kalagayan ng asawa mo ngayon." Tumango ako sa kanya bago pinatakbo ang motor ko at umalis na sa harap ng head quarter.

Baby, wait for me! I am going to save you.

Pagkabalik ko malapit sa bahay namin ay agad ko nakita ang puting van na pwedeng dumukot kay Fannie kaya bumaba na ako sa motor ko saka hinubad na ang helmet.

"Fannie!" Sigaw ko. And I don't care kung makuha ko pa ang atensyon ng mga kalaban. "Answer me if you can hear me, Fannie!"

Iniisa isa ko na ang mga silid dito pero ni anino ni Fannie ay wala. Shit. Ito naman ang sinasabing lugar ni Yuan kanina o baka naman isa lang ito patibong. Fuck.

"Don't move any further." Tinaas ko ang dalawang kamay ko ng maramdaman kong tinutukan niya din niya ako ng baril sa ulo. "You're such a good dog."

Humarap ako para alamin kung sino itong nasa likuran ko kaso laking gulat ko na lang malaman kung sino siya. You must be kidding me?! Siya lang naman ang dahing mangliligaw ni Fannie noon. Ang karibal ko sa kanya. Ang lalaking kinaiinisan ko.

"Wow. What a pleasure surprise to see my rival here." Nakangising sabi ko sa kanya. Akala siguro niya ay matatakot ako sa kanya. Over my gorgeous body. Matagal ko ng gustong patayin ang lalaking ito.

"Tsk. At nagawan mo pa talagang ngumiti kahit alam mo naman mamatay ka na dito, Neil Acosta."

"Really? Baka ikaw pa ang mamatay at makapunta sa impyerno!" Agad ko kinuha ang baril nakaipit sa waistband ng pantalon ko at tinutok ko din sa kanya.

Ilang sunod-sunod na putok ang binigay ko sa kanya bago pa siya bumagsak sa harapan ko habang hawak ko ang isang braso ko dahil pinutukan din ako ng hayop.

Now, I need to find my wife. Kaya tumuloy na ako sa paglalakad hanggang sa napadaan ako sa isang kwarto na bukas ang pinto.

"Fannie!" Tumakbo ako papunta sa kanya para tanggalin ang tali sa kanya. Niyakap at hinalikan ko din siya. "I am glad you're safe."

"Umalis ka na dito, Neil. Kapag nalaman niyang nandito ka ay paniguradong papatayin ka niya. He's planning to kill you."

"Hindi ako aalis dito. You have to come with me, baby."

"Aw, what a such lovely scenery." Humarap ako agad ng may narinig akong boses at sa hindi inaasahan sa aking nakita ngayon. Shit. Why?!

"Uncle Lorenzo?!"

"Yes, yes! Your one and only uncle."

"Why?"

"Simple lang naman kung bakit ko ito ginagawa ngayon. Kinuha mo ang dapat sa akin, Neil."

"Wala akong kinukuha sayo dahil ikaw itong mismo kumuha ng dapat sa akin. Binenta mo ang bahay namin na hindi mo lang ako kinausap. Kinuha mo rin ang law firm ni dad na sa akin nakapangalan, hindi sa inyo! Kayo ang may atraso!"

"Kaya nga papatayin na kita. Kapag patay ka na ay akin na mapupunta ang law firm. And I don't really care about the house. But I change my mind kaya hindi na muna kita papatayin ngayon dahil gusto ko makita mo muna ito." Napalingon ako kung saan siya nakaturo at sa gulat ko na naman sa aking nakita. Ilang beses ba kailangan na magulat ako sa araw na ito ah?!

"Tito Ivan!" Lumapit ako sa kanya para tingnan kung may pulso pa. Nilingon ko ang walang puso kong uncle. "Hayop ka! Nangdamay ka pa talaga ng ibang tao!"

"Kung hindi siya nangingialam sa mga plano ko. Hindi naman siya aabot sa ganitong sitwasyon. Sino kaya ang susunod kong papatayin ngayon? Oh, maybe your wife."

Tumakbo ako kaagad papalapit kay Fannie para protektahahan siya bago pinutok ng baliw kong uncle ang hawak niyang baril.

"N-Neil..."

"I love you, Fannie." Iyon lang ang nasabi ko bago pa ako bumagsak.

"Neil. Please, don't leave us. Huwag mo ko iiwan!"

Bago pa isara ang mga mata ko ay may narinig akong ilang putok ng baril.