Aklımdasın || TEXTİNG

0.6

"Yürü lan, gerizekalıya bak! Bide hesap soruyor bana, iki şans verdik diye hemen götü kalktı! Hayır sen kimsin ki? Hakikaten kimsin yani?"

Sinirle konuştuğumde Eren suçlulukla dudağını ısırdı.

"Kızdırdık galiba enişteyi."

"Sokarım eniştene! Enişte deme şuna!"

Eren ellerini kaldırıp sustu. Sinirle ellerimi saçıma geçirdim. Sinirlendiğim zaman tamamen başka biri oluyordum.

"Hayır sen kimsin ki bana karışma hakkını kendinde buluyorsun? Yok ya, asıl aptallık bende, sen niye iki günlük çocuğa açıklama yapıyorsun ki? Gerizekalıyım ben, katıksız malım!"

Sevde saçlarımdaki ellerimi çekip bileklerimden tuttu.

"Sakin ol, Turna. Evet, yaptığı davranış çok yanlış ama belki mantıklı bir açıklaması vardır."

İstemsizce güldüm.

"Mantığına sıçayım onun."

"Tamam bebeğim, dur bi celallenme. Bu çocuk gerçekten seni seviyorsa eğer, gönlünü almak için her şeyi yapacaktır."

Derin bir nefes alıp sakinleşmeyi bekledim.

Bir dakika ya. Ne oluyordu bana böyle? Sadece birkaç gündür konuştuğum çocuğa neden bu kadar öfkelenmiştim ki? Beni dinlemediği neden bu kadar bana batmıştı?

Topla kendini, Turna. Alt tarafı bir anonim, seni yönlendirmesine izin verme...

Cebimde titreyen telefonumu elime aldım.

Anonim arıyor...

Şaşkınlıkla telefonu bizimkilere gösterdiğimde aynı şaşkınlık onlarda da vardı.

"Aç, hadi!"

Eren hızla konuştuğunda ne yapacağımı bilemeyip telefonu açtım ve hapörlere aldım.

"Alo?"

Az sonra anonimin sesini duyacağım için kalbim ağzımda atıyordu resmen... Birkaç saniye sonra kulaklarımı kimin olduğunu bilmediğim bir ses doldurdu.

Sizce anonim mi?

Oy ve yorum yapmayı unutmayın!

Sizi seviyorum. Öptüm KOCAMAN😘