Aklımdasın || TEXTİNG

1.3

Turna: Burada mısın?

Anonim: Evet, buradayım.

Gözlerimi etrafta gezdirirken elinde telefon olan birini arıyordum. Arayışım sonuç vermediğinde dudak bükerek gelen mesaja baktım.

Anonim: Turna,

Anonim: Çok güzelsin be.

Dudaklarım yana doğru kıvrılırken farkettiğim gibi gülümsemeyi kestim ve sahnede aletlerin akorlarını yapan çocuklara çevirdim gözlerimi.

Anonim: Gülümsediğini gördüm!

Turna: Gülümsemedim!

Anonim: Gülümsedinnnnnnnnnnn :)

Turna: Tamam gülümsedim.

Whatsapp'tan çıkıp gözlerimi etrafta gezdirdim. Kafedeki hemen hemen herkes bizim okuldandı. Burada sıksık canlı müzik olduğunu biliyordum fakat daha önce hiç gelmemiştim.

"Turna?"

Sesin sahibine döndüğümüzde Ada ve Defne yanımıza geliyordu.

"Hoşgeldiniz. Geleceğinizi tahmin etmemiştim."

Gülümseyerek kızlarla selamlaştık.

"Evet, normalde gelmiyoruz ama değişiklik yapalım dedik."

İkisi de başını sallarken Eren konuştu.

"Oturmaz mısınız?"

İmayla Eren'e bakarken Eren bizi umursamayarak Ada'ya bakıyordu.

Kolay gelsin kardeşim?

Kızlar birbirlerine ufak bir bakış attıktan sonra bize döndüler.

"Oturalım bari."

Masadaki boş sandalyelerin yerlerini doldurduklarında sahneden gelen gitar sesiyle herkes oraya odaklanmıştı.

"Hoşgeldiniz."

Meriç elinde gitarıyla birliklikte mikrofona konuştu. Ayaz da onun gibi elinde gitarla mikrofonun önünde duruyordu. Eymen arkada bateriyle uğraşırken Deniz'in de elinde bir gitar vardı.

"İyi eğlenceler diliyoruz."

Çalmaya başladıklarında şarkının ne olduğunu anlamam uzun sürmemişti.

"Tutulmayacak olsa da verilmesi gereken sözler var bazen.
Gidilmeyecek olsa da bilinmesi gereken yerler...
Keşkeyle başlayan cümlelerim var, yollarım hep uzun ve bomboş."

Giriş kısmını Ayaz söylerken nakaratta Meriç girmişti.

"Ben belki korkak biriyim ama yine de sevebilirim.
Ne kadar üzülmem gereksede...
Ama sen bana bakıyorsun da beni görmüyorsun ki."

Tam da o anda telefonumun titremesiyle gözlerimi sahneden çekip mesaja baktım.

Anonim: Ama sen, bana bakıyorsun da

Anonim: Beni görmüyorsun ki..

Dudağımı ısırarak sahneye baktım. Çocukların hepsi sahnede olduğuna göre anonim onlardan biri değil demek oluyordu bu. Omuzlarımı düşürerek telefon ekranımı kapattım. Tahminimde yanılmak beni biraz üzmüştü.

"Ne oldu?"

Yanımda oturan Derin'in bana eğilmesiyle fısıldayarak konuştum.

"Anonim onlardan biri değil."

Kaşlarını çatarak geri çekilirken sahneye baktı. Çocukları bir tacizci gibi inceledikten sonra etrafta gözlerini gezdirdi ve son olarak bana baktı.

"Nereden anladın?"

"Çünkü onlar şarkı söylerken anonim mesaj attı."

Derin birkaç saniye boyunca bana ters ters bakarken çirkefçe konuştum.

"Ne bakıyorsun be!"

"Benim salak arkadaşım. Benim mal arkadaşım. Telefonunu arkadaşına verdiğini hiç mi düşünmedin?"

Derin'in sözleriyle tam anlamıyla büyük bir aydınlanma yaşamıştım.

"Yaa, öyle bakarsın aptal aptal."

Göz devirerek tekrar sahneye döndüğümde başka bir şarkıya geçmek için hazırladıklarını görmüştüm.

"İstek şarkı var mı?"

Ayaz hafifçe gülümseyerek etrafa bakarken bir kız elindeki kağıdı yüzündeki gevşek gülümsemesiyle Meriç'e uzattı. Kız elinle telefon işareti yaptığında bunun bir telefon numarası olduğunu anlamıştık.

"Aaaa bak bak! Seni gidi pislik, kankamı ayartabileceğini mi düşündün?"

Ada tatlı bir çirkeflikle kıza söylenirken gülüştük.

"O numarayı Eymen'e verseydi kesin Eymen kesin kızı arardı ama bu numaralar Meriç'te işe yaramıyor malesef."

Defne ona katılarak konuştuğunda Eymen'in çapkın biri olduğunu anlamıştık.

Meriç, kızın verdiği numarayı buruşturup cebine koydu ve umursamaz bir tavırla konuştu.

"İstek parça yoksa biz bildiklerimizden gidelim o zaman."

Ayaz'a verdiği işaret sonrası şarkıya giriş yapmışlardı.

"Bir yanlışım mı var, hep yağdırırdın kar.
Bu akşam da aklımdasın.."

Çaldıkları şarkı tüylerimi diken diken ederken küçük bir sorun vardı.

Neden hepsi bana bakıyorlardı?

Ne bakıyonuz aq jdhdhendhd

Keşke Derin kadar akıllı bir kankam olsaydı benim çevremdekilerin hepsi benim gibi djdhsjdbhebdgd

Oy ve yorum yapmayı unutmayın!

Sizi seviyorum, öptüm KOCAMAN 😘