TÜRBÜLANS

Bölüm 1

Annem kendi elleriyle iki yaprak sarmasını birden ağzıma tıkınca yüzümü buruşturdum:

- Annee...! Birazdan patlayacağım sen hala mideme sarma doldurma derdindesin!!!!

- Sus kız , sen gurbete gidiyorsun aç mı göndereyim yavrumu?

- Anne beni bu kiloyla uçağa almazlar vallaha...

- Oh iyi işte yanımda kalırsın, dedi ve bu sefer de bana patatesli börekten ham yaptırdı.

Annem diye demiyorum mutfakta çok maharetlidir.

- Hadi hadi çok yedin giyin şimdi seni pijamalarınla kabul etmezler.

Bak yaa!!! Yarım saattir sayesinde her şeyi gömdüğüm kadın ne diyor???

******

Odama çıktım ve yatağımın üstünde duran üniformalarımı giydim.

Pilot olmanın ayrı bir havası vardı gerçekten...Üstüne kadın pilot olmak...

Seviyorum bu mesleği. İsteyerek yapıyorum.
Gerçi bu ilk deneyimim olacak.
Uçağı ben uçurmayacağım. İlkinde görevi bana verirler mi??
Yardımcı pilotum. Benim dışımda bir yardımcı pilot daha var.

Olsun pilot pilottur diyerekten kendimi avutuyorum. Yakında Türk Hava Yollarının yöneticisi olacağım haberleri yok..:)

Aşağıda babam bekliyordu. Beni havaalanına götürmeyi o kadar istedi ki kıramadım(!)

Yalan yok vallaha gidecek kimseyi bulamayınca babam imdada koştu...

- Vayy, ablaların kraliçesi!!! Yakıyorsun..
Erkek kardeşime muzip bir sırıtış fırlattıktan sonra babamın yanına bahçeye gittim.

Allaaahhh!!! Bu ne yahu!!!
Teyzemler ,halamlar, dayımlar, dedemler...
Babam mübarek tüm sülaleyi toplamış.
Komşular da gelmiş. Şimdi tam oldu. Uçağın arkasından su dökmeye kalkmasalar bari!!!

- Prensesim, dedi babam bana yönelerek."Bak herkesi getirdim"
Onu görebiliyorum baba sağolasın.

- Baba ben bir yere gitmiyorum ki sadece yolcuları bırakıp geri geleceğim o kadar.

- Aa olur mu öyle şey, dedi teyzem lafa karışarak."Yeğenimizin ilk uçuşunu görmeyecek miyiz?"

Gülerek ona döndüm:

- Teyze her uçuşuma gelecekseniz daha çook işiniz var.

- Bak sen bizim bacaksıza...!!!

Hepsiyle teker teker vedalaştım. Ninem birden haykırdı:

- Ben de geliyorum.

Ne?!!

Dedem ondan cesaret alarak:

- Bizim hanımı yalnız göndermem vallahi.

Yuh!!!

Yengem ve dayım da biz de geleceğiz diye tutturdu.

Yok artık bütün sülale havaalanına baskına gidiyor!!!
Yandım ben...!

Babam olaya müdahale etti:

- Yahu araba nasıl alacak hepinizi? Hem gelip de napacaksınız vedalaşın işte. Ben bırakıp hemen dönerim.

Kahraman babaammm!!!!

Ninem yüzünü düşürdü:

- Baştan söyleyeydin ya istemiyorsan..

Koşarak yanaklarını sıktım:

- Kraliçem sanki nereye gidiyorum? Hem söz sana oradan hediye getireceğim.

Gözleri ışıkla parladı.
Evet gördüm o ışığı.
Ninem hediyelere bayılır ben bilmez miyim? Minnoş yaa...

- İyi o zaman bacaksız...

Ben tam arabaya binecekken kardeşim bağırdı:

- Ablaaa!!!

- Noluyor Kayra sağır ettin milleti?

Kayra kulağıma eğilerek fısıldadı:

- Abla ya oralara iyice bak güzel kız var mı diye. Şu yakışıklı kardeşin evde kaldı ...

- Salak!!! diyerek koluna vurdum. Beni ne kadar sinir etse de kardeş işte güldürüyor manyak..

- Tamam merak etme, diyerek göz kırptım.

Emniyet kemerimi takıp babamı bekledim. O da geldi ve arabayı çalıştırdı.
Yine bir ses!!!
Anlaşıldı gitmek bana nasip olmayacak herhalde!!!

- Görkeeem! Durun kız gitmeyin!!

Annem telaş içinde elinde bir kova suyla koşuyordu.
Oha anne arabayı mı yıkayacaksın?!!

- Hadi su gibi git su gibi gel yavrum.

Araba yavaşça ilerlerken annem suyu boca etti. Ama ne su!!!
"Şrank " diye bir ses çıkıverdi.

Herkes arkamdan el sallıyordu.
Allah'ım bunlar gitmeyeyim diye duygu sömürüsü mü yapıyor ne?

Altüstü uçak uçuracağım sonra geri geleceğim. Aslında ben de değil bu işi pilot yapacak...

Havaalanı da yarım saat kırk beş dakikalık yol.

Olsun , biz baba kız konuşmayı severiz...