TÜRBÜLANS

Bölüm 20

Yataktan irkilerek kalktım. Neden diye sormayın çünkü bilmiyorum😂 Herhalde kabus gördüm de şimdi hatırlamıyorum...

Uzanıp saate baktım. Alarmın çalmasına 5 dakika vardı!!! Oleeyy:)

Öğrenci milletiyiz ne yapalım? Değil 5 dakika gibi büyük bir zaman dilimi , her saniye çok değerlidir bizler için...

Duru kişisinden bir yeni mesaj:

"Uyanmış mı kuzuların en balı"

İstemsizce yüzümde aptal bir gülümseme peydah oldu:

"Günaydın Duru'm😘"

Cevap vermesini beklemeden yataktan kalktım. Aksi takdirde uyumaya devam edeceğim.

Üstümü giyip hemen yanımda oturan Damla'ya gittim:

- Uykucu kuzuuu! Uyandın mıııı?

Kapı ardına kadar açılınca kısılmış gözlerle bana bakan Damla'yı gördüm:

- Gelmiş beni evinden kovan hain arkadaş..!

- Ben ? Hain? Seni ? Kovmak?

- Bırak şimdi şirinlik yapmayı pilot hanım. Attığın kazığı unutmadım. Şimdi çıkıyoruz ama aklımın bir köşesinde haberin olsun...

Sırıttım.

******

Yürürken karnımdan tuhaf sesler gelmesine karşın istifimi bozmuyordum. Oysa içimde kaos yaşanıyor. Sindirim sistemim "Allah belanı versin Görkem" sloganı eşliğinde grev yapmış durumda...

- Kız sen kahvaltı yapmadın mı?

- Yooo...

- Bir de yooo diyor. Manyak mısın nesin karın guruldamaların yolları inletti. Gidince kantinden bir şeyler alırız sana. Tembel seni...

- Ben kalkınca direk sana koştum Damla'm , dedim kolumu omzuna atarak. "Benim için yemekten daha önemlisin sarı kuzu."

- Senin mantığına başlarım Göko. Beni seviyorsun diye aç mı kalacaksın kız?

Durup düsündü:

- Evet aslında kalabilirsin. Nitekim yani süper bir insanım ben. Doğal olarak kahvaltıdan daha önemliyim...

- Burnuma ego kokuları gelmeye başladı...

- Sus kız cadı! Hem suçlu hem güçlüsün...

Böyle saçma diyaloglar kurarak fakülteye geldik.

İçeri girer girmez bizi Kuzey karşıladı:

- Nereye cool kızlar?

- Kantine Kuzey. Pek zeki(!) arkadaşım kahvaltı yapmamış da!!!

- Yok yaa! Bende de ondan bir tane var...

Arkasına dönüp elinde telefonuyla ilgilenen Ufuk'u gösterdi:

- Abi siz manyak mısınız sabah sabah karnınız aç olmuyor mu?

Kuzey'e bu saçma sorusu üstüne ölümcül bakışlarımdan fırlattım. Evet, ruh hastasıyız biz. Fantezi olsun diye evden tek lokma yemeden çıkıyoruz. Allah Allah isteyerek aç kaldık sanki..!

- Tamam bir an önce kantine gidelim de şu manyaklara tost alalım.

Adımız manyağa çıktı...

******

Kantine gidip kuyruğa girdik. Çok kalabalık değildi sadece birkaç kişi vardı önümüzde.

- Siz köşede bekleyin , dedi Ufuk emir veren ses tonuyla.