Her Eye Candy | Completed

.::16::.

Since working from home isn't an option, I'm back in the office the next day. Sy nda bole ba duduk lama-lama di rumah.

I need to do something to distract my thinking mind.

Sy ada terfikir mau berenti kerja, untuk kebaikan, unfortunately, I have bills to pay.

Lagipun, on a side note: the employee no-dating rule is really underemphasized. Patut ada tanda besar ba dalam boardroom kana tulis "NO SCREWING EACH OTHER UNDER PENALTY OF DEATH"

Sy hembus nafas. kasi tenang diri. Lepas teguk kopi sy, sy terfikir balik pasal conversation sy sama Vince kemarin. Sy kasi tinggal ofis macam hari kiamat tiba ja.

Maybe I blew things out of proportion. Tadi sy bangun pun sy rasa betul-betul teruk ni, but what if that's just me?

Tiba-tiba sy rasa 'spark of hope' di dada sy. Macamana kalo selama ni sy yang salah? Macamana kalo jam-jam begini si Vince di ofis dia pun rasa teruk macam sy pasal argument kami?

I should talk to Vince.

Sy keluar dari bilik sy, ada beberapa kepala mendongak tengok arah sy. Sy kasi tegak badan sy, dan berjalan pelahan-lahan. Sy pigi bilik Vince bukan untuk minta kasian, but I'm walking in, head high.

Suara ketawa Vince dari ofis dia bikin sy 'tertarik' mau cepat masuk. Bila sy masuk, ada senyuman terukir di bibir dia selepas dia letak balik telefon di meja dia. 

"Good morning." sy sapa dia.

Senyuman di muka dia terus hilang dan fokus tengok depan monitor dia, nda pun tengok sy. "Jackie, what can I do for you?"

I shrugged, "I took your advice. Sy buang tu bunga kemarin."

Masi juga dia nda tengok sy.

"Sy balik rumah, macam ko suru, but I had to come back. Sebab, ko tau la, paycheck and all that jazz." sy ketawa paksa.

Did I just use the phrase 'all that jazz'? Sy ni teruk dari sy sangka ooo. 

Dan Vince pun nampak teruk juga. Diam dia bikin sy nda tentu arah, nervous pun ada.

"Memang betul la ko bilang yang Rene tu gila." sy bilang lagi sebab sy nda tau macamana mau bercakap sama Vince dengan keadaan dia yang diam terus.

"Tutup tu pintu." Vince suru. Suara dia garau dan kedengaran seksi tapi mata sangat-sangat tajam tengok sy.

Sy buat apa yang dia suru, sy pigi tutup pintu bilik dia. 

"Vince, this is silly. Kita suda lama kenal, lebih kurang tiga tahun. Kerana jambangan bunga saja ka kasi rosak persahabatan dan kepercayaan kita selama tiga tahun ni?"

"Ni kali lain. sy yang sepatutnya percaya ko sepenuh hati sy. Tell me, where do we go from here?" balik lagi dia dengan suara tegas dia. "Selepas ko 'berkelah' sama jiran sy yang gila dan beli bunga untuk diri ko sendiri sambil perhati sy dari jauh?"

"Sy suda kasi tau ko kan, itu Rene yang buat, bukan sy. Lagipun, sy nda tau apa mau fikir ba." Sy bilang.

"ko bole ba cakap sama sy." Vince bilang lagi.