The Elven Round (COMPLETED)

Chapter 15:

A/N: Malapit na ang katapusan!!! Konti nalang at may cover na tayo hehehehe ;) I hope. Pleeeaaase ^_^ (samahan n'yo po ako magpray)

At kung bakit double ud? Iyon ay dahil mahal na mahal ko kayo. *mwah*

THANKS FOR READING❤️

~•~•~•~•~

Euclid Astral Gemini

"Ingat ka anak ha?" Naiiyak na sambit ni My habang nakahawak sa aking isang siko. Ngumiti naman ako at tumango.

"Pangako po." Saad ko at yumakap dito ng mahigpit. Ganoon din naman si Dad. Sa isang tabi ay napansin ko ang nakaupo lang na Yura sa may tabi, tahimik na nagmamasid. Maya-maya ay nagtagpo ang aming mga mata. Ngumiti ako sa kanya na sinagot lamang nito ng isang irap at lumihis ng tingin. Ngunit kahit ganoon ay hindi naka lampas sa tingin ko ang mahinhin nitong ngiti.

Kung may natutunan man ako kay Yura, iyon ay ang pagiging in denial nito. Laging baliktad ang kanyang sinasabi at pinaparamdam sa totoo n'yang gusto. Marahil ay upang maprotektahan ang kanyang puso mula sa mga taong noon ay nanakit sa kanya.

"Would you like to come with us A? Pupuntahan namin ang kapatid mo." Ungkat naman ni Dad. Tumango ako dito.

"Sige po. Susunod nalang ako." Tinanguan ako ni My at ni Dad. Umuna naman ang mga ito habang nakasunod ako. Ng makarating sa pinupwestuhan ni Yura ay agad na pinanggitnaan nilang dalawa si Yura.

"Ang ganda-ganda talaga ng anak ko!" Puri ni My habang inaayos ang ilang hibla ng buhok ni Yura. Inayos din n'ya ang rosas na nakadisenyo sa buhok nito.

"Yura, you take care of yourself okay?" Saad naman ni Dad at hinawakan ang kamay nito 'saka pinaglaruan. He played Yura's fingers. "And remember, na kahit ikaw ang maging si Diana, ikaw padin ang mahal na mahal naming si Yura." Paalala nito at hinalikan ang ulo ng aking kapatid.

I marveled at the sight.

Napatingin ako sa langit na kay dilim at tanging ang buong buwan lamang ang nagbibigay liwanag. Sinasabing ngayon pinaka-malapit ang buwan sa mundo kaya naman masuwerte kami dahil mas mataas ang tsansang mabuhay namin ang dyosa ng buwan na si Artemis o Diana, na kilala ding dyosa ng pagkapanganak.

Sa pagtitig ko dito ay hindi ko maiwasang maisip ang mga bagay na maaaring mangyari sa pagtatapos ng ritwal mamayang isasagawa.

Napahawak ako bigla sa kabaak ng aking ulo ng bigla itong tumibok ng kay sakit. Saglit ding nagdilim ang aking paningin at napahawak ako sa balikat ng aking ina.

Alala ako nitong tiningnan. "Ayos ka lang ba anak?" Nawala naman ang sakit kaya tumango ako dito at ngumiti.

Tiningnan ko naman si Yura. "Magiingat ka mamaya ha?" Sambit ko dito. May ilan kasi noong pagsu-summon ang hindi nagtagumpay dahil hindi buong puso ang pagtanggap nila sa kung sino mang dyosa ang bababa. Kung si Diana ba ito o si Hecate. "Tandaan mo; nandito lang kaming mga Elra." Nakakindat ko pang sabi.

At oo, tama kayo ng narinig.

Mas pinili ko ang maging isang Elra at mabuhay tulad ng dati kong gawi. Ayaw ko nang masaktan pa ng sobra ang kapatid ko dahil saakin. Pero hindi ko din naman iniwan ang pamilya ko. Nangako ako sa kanilang kahit na hindi man ang pangalan nila ang aking bitbitin ay mamahalin at sasamahan ko padin sila ng buong puso.

Kahit medyo nalungkot ay tinanggap naman 'yun ng aking ina't ama. Ganoon din si Yura.

Mabuti nadin iyon, kesa naman sa dalawa kami ni Yura na magiging Luna. Tinuro kasi daw noon na ang lahat ng babaeng anak na ipapanganak ng mga pamilyang namumuno sa mga piling bansa ay dapat pangalanan lahat ng 'Luna'. Nagkataon naman na dalawa kami kaya't ganoon nalang ang pinangalan.