When Ms.Nobody meets Mr.Popular [COMPLETE]

CHAPTER 35

A/N:

To my beloved readers thank you for supporting my story.. I'm so happy kasi nakaabot na tong story ng 11.6k viewers and 446 vote sana hindi kayo magsawang suportahan ako ganun nadin ang story ko.

I'm so happy kasi may mga tao palang nakakaappreciate ng kalokohang story na to so sobrang thank you talaga!😘..

So para sa inyong lahat itong next update ko sana magustohan niyo ito😊..

Love you lots!

                 ________________________

Ac's P.O.V

Nakarating na ako sa bahay pero nakakapagtataka lang dahil nakasindi pa din ang ilaw sa bahay at nakaopen ang pinto.. Hayst si bunso talaga napaka careless..

"Bunso! Bakit mo naman iniwang nakabukas ang pinto baka may may manloob satin" dumaretso ako sa saksakan para icharge ang phone ko na nalowbat at agad itong in-on..

Paakyat na sana ako sa kwarto ng may tumawag..

Calling Tito Albert..

Weird ba't naman tatawag pa si tito? Magkalapit lang naman ang bahay namin..
Agad ko na itong sinagot baka importante yung sasabin nito..

"Tito--" hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko ng magsalita ito..

Para akong nabingi sa mga sumunod na sinabi nito.. Hindi totoo to! Sabihin niyong hindi ito totoo!..

Agad akong tumakbo palabas ng bahay at nagmadaling lumabas..

Takbo lakad na ang ginawa ko dahil sa wala pang dumadaan na masasakyan at ngayun lang ako nakaramdam ng pagkainis sa mundo bakit ba kasi wala pa ding dumadaan na sasakyan hanggang ngayun!? Hindi ko na alam ang gagawin ko at ang mga luhang kanina lang ay namumuo palang pero ngayun ay tuloy tuloy na sa pag agos..

"Acielle relax kailangan mong magpakatatag.. Kailangan ka ngayun ng kapatid mo kaya wag kang panghihinaan ng loob *huk*" hindi ko mapigilang umiyak dahil sa sitwasyon ng kapatid ko ngayun.. Bakit kasi siya pa ang nagkaroon nun? Bakit di nalang ako!? Napakabata niya pa eh! Huhuhu..

Sa wakas may nakita na din akong masasakyan at di na ako nagpatumpik tumpik pa agad ko itong pinara at sinabi ang adress na aking pupuntahan..

*******

Kenjie's P.O.V

Ang weird lang sa feeling pero bakit feeling ko may hindi magandang nangyayari? Never pa ulit ako nakaramdam ng ganito after 3 years..

"Hey bro! Whats with that face?" Pagsulpot ni Kyle..

"Huh? Bakit? Gwapo pa din naman ako ah"pagbibiro ko dito dahil maski naman ako ay hindi alam ang sagot sa tanong niya..

"As expected ganyan ang isasagot mo. By the way nakita mo ba si Kaisser? Hindi ko pa kasi siya nakikita mula kaninang umaga hindi man lang nagsabi ang lalaking yun" Yung totoo bakit lahat ng tanong niya wala akong mabigay na matinong sagot? Oo nga no bakit nga ba wala yung panget na yun? Haha biro lang gwapo naman siya mas lamang ngalang ako lol..

"Nope. Hindi ko pa nga siya nakikita o nakakausap man lang sa phone ikaw ba?" Me..

"Ulol! Tinanong nga kita kasi di ko alam tyaka mo ako tatanungin! Minsan kakaiba ka din magisip no?" Aba! Sa hindi ko alam kung nasan siya eh malay ko bang hindi niya pala alam hehe..

"Tss! Makauwi na nga hindi ka naman matinong kausap! Bye!" Aba! Pasalamat nga siya at kinausap ko pa siya eh hmp!..

Nga pala nandito kami ngayun sa bahay namin at tumatambay pero nakakapagtaka lang na wala si kaisser sayang andami pa man ding pagkain na hinanda sila manang!..Ang boring -__- wala akong magawa..